เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

แหะๆ ...งั้นรอดตัวไป...อิอิ

ยินดีที่ได้ของหลวงพ่อ

 

ครับพี่พี พกติดตัววันแรก รู้สึกเลย ทำไมหลวงพ่อถึงเข้าฝัน ให้เอาติดตัว...เป็นแบบนี้เอง

 

ต่อ


ประวัติท่านเจ้าคุรนรฯ นี่ผมอ่านหลายครั้ง ซื้อหนังสือของวัดมาเก็บไว้เลย อ่านแล้วอ่านอีกในยุคหนึ่ง และหาอ่านอีกหลายที่หลายบทความ

ตอนเรียนต่างประเทศ หรือ ไปแดนไกลๆ มากๆ ในช่วงแรกๆ ผมมีพระติดตัวแค่สององค์คือ พระท่านพ่อลี และ เหรียญเจ้าคุณนรฯ แม้ตอนรับราชการ ก็มีของหลวงพ่อวัดท่าซุงเพิ่มมา

ก่อนจะเข้าทฤษฎีของผมเกี่ยวกับยันต์น้ำเต้า ผมขอตั้งสมมุติฐานของความเป็นจริงก่อน

๑) หลวงปู่พระครูบุญศรี แม้จะอายุมาก เชื่อว่าร่วม ๑๐๐ ปี จะก่อน หรือกว่านั้น ไม่มาก ท่านเป็นคนมีสติทุกลมหายใจ ความจำดีเยี่ยม ดีกว่าคุณ และผมตอนนี้อีก ลูกศิษย์ทุกคนยืนยันได้

๒) ท่านเป็นอาจารย์สักมาก่อน เรื่องอักขระยันต์ เก่าๆ น่ะเรื่องกล้วยๆ เพียงแต่ไม่ได้ใช้นานๆอาจจะเลือนๆไปบ้าง

๓) หลวงปูท่านเป็นคน ไม่ล้อเล่น ไม่ชอบพูดเล่น จะทำอะไรทำแต่ที่มีประโยชน์ ไม่ทำเล่นๆเสียเวลา อันเป็นแนวทางของพระอริยะ ( ผมไม่ได้ว่าท่านเป็นอะไร ) เพราะฉนั้นอะไรที่ไม่เป็นประโยชน์ ไม่ก่อประโยชน์ ท่านจะไม่ทำ

เมื่อท่านอ่านข้อสมมุติฐานข้างบนแล้ว ก็ให้ตกลงกันว่าทฤษฎีของผม มาตามข้อสมมุติฐานเหล่านั้น

ผมจะพยายามหาข้อความที่ท่านเจ้าคุณนรฯ กล่าวน่ะครับ แต่ตอนนี้หาไม่เจอ แต่จำใจความได้ดีว่า

ท่านเจ้าคุรนรฯ เคยกล่าวกับคนใกล้ชิด หรือ หลานๆท่านว่า

ทางทิศเหนือ มีพระสำเร็จกิจแล้วอยู่ สองหรือ สามรูป ( ผมจำได้ว่าสอง )

พระที่สำเร็จแล้วจะไม่มีน้ำ อสุจิ ( จำได้ว่าท่านใช้คำว่า อสุกะ แต่ผมหาใน คำแปลไม่เจอ อาจจะจำผิด แต่พระที่สำเร็จกิจแล้ว อวัยวะเพศท่านจะฝ่อไป และไม่มีน้ำอสุจิแล้ว แปลเป็นไทยง่ายๆ)

ตอนนั้น พ.ศ. นั้น คนฟังแล้วก็แต่ได้ฟังไว้ ได้แต่คิด แต่มาหาคำตอบไม่ได้ เพราะไม่ง่าย การคมนาคม ข่าวสารมันไม่เหมือนตอนนี้ ท่านผู้นี้ก็เก็บความนี้ไว้ในใจ และ หลังจากนั้น อีกหลายปี จึงได้มาเจอพระองค์แรก ท่านผู้นั้นคือ หลวงปู่ แหวน สุจิณโณ ซึ่งแบบไม่มีข้อสงสัย เพราะหลวงปู่แหวนท่านดังข้ามประเทศ เจ้าฟ้า เจ้าแผ่นดินไปกราบ หลายครั้ง หมดข้อสงสัย แต่ท่านผู้บันทึกก็ยังสงสัย ว่าองค์ที่สองนี้คือใคร และมีอยู่ในใจหลายท่าน แต่ยังหาข้อสรุปไม่ได้ เช่นหลวงปู่วัดพระบาทตากผ้า หลวงพ่อเกษม เขมโก หลวงปู่ คำแสน ( เล็ก ) ครูบาชุ่ม โพธิโก ครูบาวัด น้ำบ่อหลวง ใต้ลงมาก็มี หลวงพ่อฤาษีลิงดำ หลวงปู่บุดดา ฯลฯ และ (เหนือ กทม ขึ้นมา มีอีกเพียบ ) และยังมีอีก ที่ท่านเจ้าคุณนรฯ ว่าไว้ จะเป็นท่านใด แต่ยังหาไม่เจอว่าท่านใด และเป็นตอนจบของบทความนั้น

ผมเองก็อ่านและก็ลุ้น และไม่ได้คิดการบ้านต่อ แต่หลวงพ่อที่กล่าวมา ตอนผมไปทำงานภาคเหนือ ท่านไหนที่ยังไม่ล่ะสังขาร ผมไปกราบท่านล่ะ หลายครั้ง ผมก็หาของผมอยู่เหมือนกัน และนับถือทุกท่าน แต่ท่านไหนจะได้อะไร เป็นอย่างไร ผมตาไม่ถึงหรอกครับ และผมนับถือทุกท่าน ที่กล่าวมา และพระที่ท่านเจ้าคุณนรฯ ว่า อาจจะไม่ดังก็ได้น่ะครับ

จนผมมาพบ หลวงปู่ของผม ตอนที่ผ่านมาหลายเหตุการณ์ ตอนที่ผมก็ยังมองหลวงปู่อยู่ เป็นปี และ ผม ทึ่งขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังไม่หายสงสัยไปในจิต กิเลสมันเป็นแบบนี้

วันหนึ่งผมไปหาท่านตามปกติ ผมจะไปหาท่านอย่างน้อยอาทิตย์ล่ะครั้ง บางอาทิตย์ สองครั้ง ขับรถไปพยุหะ ไปกลับ ห้าร้อยกว่ากิโลน่ะเรื่องจิ้บๆ ผมขับรถ จนรถ IZUSU Cameo เก่าจนแทบเป็นทรากไปคัน จนโล็ะไปให้พ่อตาผมใช้ทางเหนือ และ ขับรถ Volvo ซื้อมาใหม่เอี่ยม ขับจน เป็นแสนกิโล และขายไป หลังจากหลวงปู่ท่านล่ะสังขารไป

ผมขับรถเดือนหนึ่งหลายพันกิโล ยิ่งตอนมาสร้างโบสถ์น้ำ บางเดือนเป็นหมื่นๆกิโล งานประจำก็ทำ ว่างก็ขับรถไปหาท่าน ยุคนั้น ขับคนเดียวหรือ มีเพื่อนไป ไม่เหมือนยุคหลังที่หาคนมาขับให้ นอนหลับไปได้ ตอนยุคหลวงพ่อทรง

ผมขับรถมาน่าจะปีล่ะเป็นหมื่นๆกิโล จนผมคุ้นกับท่านมาก เพราะท่านอาจจะเห็นลูกบ้าว่าผมบ้าจริง ถ้าจะนับถือกันแล้วต้องให้หายสงสัย และนับถือหมดหัวใจ วันนั้นพอไปถึงวัด ผมก็ไป ดูงานสร้างแพ ดูสภาพ แพตามปกติ ก่อนจะขึ้นไปกราบท่าน ( ตอนนั้นยังไม่ได้ ถวายตัวเป็นศิษย์ กำลังตัดสินใจอยู่ ) และผมก็ไปดูงาน พอเดินกลับมาที่กุฏิ มีคนมาหาท่านเยอะ ปกติผมจะออกเช้า ไปถึงเช้า แต่ยกเว้นว่าแวะที่พยุหะก่อน จะเข้ามาสาย และน่าจะก่อนเพล

คนจะมาหาท่านเยอะ วันเสาร์ อาทิตย์ เพราะส่วนใหญ่มาจากสายที่ต่อเนื่องกับคุณแม่ประทุม ตอนนั้นคนเชื่อว่า ท่านคือ หลวงปู่ฤาษีลิงเล็ก บางทีมากันหลายสิบคนแน่นกุฏิ มาเป็นรถบัสก็มี มาเป็นสองแถวใหญ่จากราชบุรีก็มี เอาว่าคนมาเยอะ

กุฏิท่านหลังใหม่ ที่ลูกศิษย์แม่ชีประทุม สร้างให้ ไม่ใหญ่ คนเข้าไปสัก สิบ ยี่สิบกว่าคนก็แน่น เพราะวางของเข้าไปก็ประมาณร่วมครึ่ง ผมไปเจอก็เข้าไม่ได้ จุกอยู่ตรงประตู และตอนนั้นจิตของผม ใกล้จะ สรุป แล้ว

กุฏิที่ท่านนั่ง ตอนรับแขก ท่านนั่งจะก็หันหน้าไปตาม ความยาวกุฏิ คือจะนั่งหันข้างซ้ายของท่านให้ประตู ตอนผมกราบท่าน และซ้ำท่านจะนั่งอยู่หลังเสา จะมีเสาตรงกลางห้อง เสาจะบังหลวงปู่ไว้อีกที จัดว่ามีสนุ๊กหลายต่อ

ตอนผมกราบท่านท่านก็ไม่เห็นผมเพราะท่านต้องหันมา ต้องชะโงกออกจากเสา และต้องมองลอดคนมาหลายคน

ท่านคงพอนึกภาพออก ไปวัดดังๆตอนคนแน่นๆ มีหลวงพ่อองค์เดียว เราเข้าข้างหน้า ไม่ได้เลย ต้องไปเข้าข้าง ซึ่งยากที่หลวงพ่อท่านจะเอี้ยวตัวมา เพราะแก่แล้ว และโปรดคนที่อยู่ข้างหน้าง่ายกว่า เรา บางทีต้องรอคิวเอา โดยนั่งข้างหลังเขา แต่ผมเข้าไปนั่งข้างหลังไม่ได้ เพราะคนแน่นกุฎิ ตกลงเลยจุกอยู่ตรงหน้าประตูนั่นแหละ

และตามธรรมเนียมของลูกศิษย์สายนี้ ที่ปรมาจารย์สอนมาดี ( ปรมาจารย์ หลวงพ่อวัดท่าซุง ) ไปหาพระที่ไหน ไม่ทำบุญเปล่าๆ แต่จะถวายเป็นสังฆทาน ถวายพระพุทธรูป ผ้าไตร และเงิน เพราะหลวงพ่อวัดท่าซุง สอนไว้ว่ามีอานิสงค์ กว่าทำบุญเจาะจงกันเยอะๆๆๆๆๆมาก อุทิศให้ใคร ป่วยๆอยู่อาจจะหายป่วยได้

เขากำลังถวายกันพอดี และ เมื่อท่านอาจารย์สอนมาอีกว่า เมื่อเขาถวายกัน เราไม่ทัน หรือ ไม่มีเงินมาก ก็ แอบอนุโมทนากับเขาไปด้วย จิตยินดีในบุญของเขา พอพระท่านให้พร เราก็ได้ไปด้วยเต็มๆถ้าจิตท่านดีในบุญ

ผมก็เลยทำเนียนเป็นคณะเดียวกัน ไปด้วยนั่งต่อเขาตรงหน้าประตูนั่นแหละ และที่ประตูก็มีคนจุกอยู่ก่อนแล้วน่ะครับ คนทำบุญเป็นญาติกันทั้งสิ้น...แหะๆ

พอเขาว่าถวายเสร็จ หลวงปู่ท่าน ยถาให้พร แล้วพรมน้ำมนต์

( น้ำมนต์ของหลวงปู่ของผมสุดยอด ท่านบอกหลายคนรวมทั้งผมว่า ท่านจะดังทางน้ำมนต์ ใครมีพระของท่าน เอา ทำน้ำมนต์เมื่อมีเหตุน่ะครับ หลวงปู่ท่านชอบ น้ำมนต์ท่านมีประสบการณ์เยอะมาก นอกจากนั้น ยังมีน้ำมันงา ซึ่งสุดๆอีกเหมือนกัน มันเยอะจนบางทีไม่รู้จะเล่าอะไรก่อน...แหะๆ )

ตอนพรมน้ำมนต์ เราทุกคนก็ก้มลงกราบ หรือก้มหน้านั้นแหละครับ ผมอยู่นอกประตูที่พื้นที่เยอะหน่อยเลยกราบเรียบอยู่ตรงหน้าประตู

ตอนกราบ ผมใจสบายปลอดโปร่งมาก และมันถ้าจะถึงเวลา ผมเลยอธิษฐานในใจว่า

หลวงปู่เมตตาผมด้วย ให้หายสงสัย ถ้าหลวงปู่เป็น พระอริยะ บุคคล ตอนผมเงยหน้าขึ้นมา ให้หลวงปู่จ้องหน้าผมอยู่ (อย่ามองไปทางอื่น หรือ จ้องใคร ) ให้จ้องผมคนเดียว

เอาแบบนี้เลยครับ และผมมาเจอครูบาอาจารย์ที่ มีอดีตกันมา ใช้ได้ผลทุกทีครับ

และเรื่องหลวงปู่รู้ใจคนน่ะ อันนี้รู้กันไปทั่ว ไม่มีอะไรตื่นเต้น แต่เรื่องสำเร็จทางธรรมนี่ มันพิสูจน์ยากกับพวกเด็กอนุบาลแบบเราน่ะครับ ต้องเล่นแบบนี้แหละ

พออธิษฐานเสร็จ พอท่านพรมน้ำมนต์ทั่ว คนก็เงยหน้าขึ้น รวมทั้งผมก็เงยหน้าขั้นมา พอเงยขึ้นมา ผมก็เห็นใบหน้าหนึ่ง จ้องมาที่ผม ผ่านช่องคนที่บังอยู่ โดยชะโงกหน้าผ่านออกมาจากเสาหน่อย หันมาและรอจ้องตาผมอยู่ ใบหน้านั้นใสๆประกายแบบไฟนีออน เรืองๆ ( อาจจะตาฝาด )ยิ้มแบบรู้ทัน แต่ไม่มีฟอร์ม มีแต่สายตา สีหน้าเมตตาเต็มพิกัด ปากยิ้มนิดๆ และ สายตาเป็นสายตาเดียวกับที่คุณแม่ผม มองผมทุกครั้ง ผมคุ้นกับสายตาแบบนี้มา ห้าสิบกว่าปี พระที่บ้านผมเป็นอย่างไร พระสงฆ์ที่นั่งอยู่ตรงหน้าผมก็เป็นแบบนั้น

ผมหมดสงสัยทุกข้อ ตั้งแต่วันนั้น

และเลิกมองแบบแมวมองจับผิด ผมหาเจอคนที่ผมตามหามานาน พอมานึกถึงยันต์หลังเหรียญของท่านเจ้าคุณนรฯ ผมถึงบางอ้อ ผมเจอสิ่งที่เจ้าคุณนรฯท่านบอกไว้แล้วครับ

อันนี้เป็นความเชื่อส่วนบุคคล และผมไม่ได้เล่าให้ใครฟังมาก่อนแบบเป็นทางการ เพราะกลัวเขาจะว่าเอา ท่านฟังแล้วก็พิจารณาเอาน่ะครับ



หนังสือท่านเจ้าคุรนรฯ เล่มแรก ผมไปซื้อมาจากวัดเทพฯ เขาแถมจีวร และเทบที่พระเดชพระคุณเจ้าคุณนรฯสวด ชินบัญชรมาด้วย



วันเดือนปีเกิด ท่านเจ้าคุณ นร



ยันต์ประจำตัวของ พระเดชพระคุณ สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์




ยันต์หลังเหรียญที่ท่านเจ้าคุณ อุดม หรือ พระราชปัญญาโกศล ที่มีตัว อุ ข้างล่าง



ยันต์หลังเหรียญรุ่นแรก ของหลวงปู่บุญศรี

จะยังไม่สรุปน่ะครับ แต่ถ้าท่านอ่านแล้วคงเข้าใจ ความคิดและ ความนับถือของผม หลวงปู่ท่านทำปริศนาธรรมให้ดูสองครั้ง ในเหรียญสองรุ่นครับ

มีรุ่นอื่นที่ศิษย์ทำ มียันต์นี้ก็มีน่ะครับ แต่เป็นคนล่ะเรื่องกัน

ยังมีต่อ...แหะๆ กำลังมัน

 

เด๊่ยวจะเอายันต์ที่หลวงปู่เคยสักชาวบ้านมาเจาะให้ดูน่ะครับ

 

เข้ามารออ่านบทความของพี่พีต่อครับ

กำลังสนุกเลย แหะๆๆๆ

 

ยันต์ที่หลวงปู่สักให้ชาวบ้าน

ภาพที่ผมถ่ายมา ถ่ายมาจากชาวบ้านแถวนั้นน่ะครับ ที่หลวงปู่สักยันต์ให้ตอนที่ท่านมาอยู่ใหม่ๆ น่าจะก่อนหลายสิบปีมาแล้วตอนที่ผมถ่ายรูป

จากที่ถามๆ ท่านสักมาให้หลายคน ผมตามถ่ายมาได้แค่นี้เองน่ะครับ


คล้ายๆยันต์สิบ แต่ผมนับดูแล้วไม่ใช่สิบช่อง จะอ่านก็อ่านไม่อก และนานจนลืมไปแล้ว ว่ายันต์อะไร


คนนี้ก็เหมือนกันครับ


สักที่ท้องแขน เป็นพวกอักขระ


คนนี้ก็ยันต์ที่ท้องแขน หลวงปู่เองก็มีการสักที่ท้องแขนน่ะครับ เป็นยันต์ชนิดหนึ่ง และ สักเลขคล้ายๆตอนเกณฑ์ทหาร

ผมพอเห็นยันต์พวกนี้อยากสักบ้าง แต่ก่อนไม่ชอบเลย เลยไม่มี ยิ่งไปรับราชการด้วย เขาไม่ให้สัก จะสักต้องแอบๆ ผมเลยไปขอท่านสัก เพราะถ้าท่านสักให้ จะเอาให้ทั่วตัวเลย ท่านบอกว่าเข็มสักโยนทิ้งน้ำหมดแล้ว หน้าวัดน่ะแหละไปงมซิ ...แหะๆ

พระที่ท่านผ่านตรงนี้ไปได้แล้ว ท่านเลิกเลยน่ะครับ

แต่ผมไม่ล่ะความพยายาม ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก จนท่านอาจจะรำคาญและด้วยเมตตา ท่านเลยบอกจะเขียนให้เหมือนกัน ท่านให้นอนลง แล้วเอาปากกาเมจิกมาเขียนให้ที่หน้าอก และ หัว บอกตามตรงผมลืมไปแล้วว่ายันต์อะไร เพราะมัวแต่หลับตา และ หมึกไม่ทนเลือนไปนานแล้ว และหลวงปู่บอกว่าลบไปไม่เป็นไร ยันต์ยังอยู่ หลังท่านลงให้ผมกลับบ้ามมาไข้ขึ้นไปสองวันครับ

ในคราวนั้นมีคนได้ไป อีกสองคนที่ตามกันมา จัดว่าเฮงไป

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง ครับ

 

ตกลงว่าขนาดเป็นอาจารย์สักมาก่อน พวกอักขระเลขยันต์ที่เด่นๆ ใช้ได้ผลท่านน่าจะเรียนมาน่ะครับ แต่มาใช้ยันต์คนอื่นน่ะ มันน่าแปลก และเป็นยันต์พระองค์สำคัญซ่ะด้วย

พรุ่งนี้มาต่อเรื่องเหรียญพัดยศ หลังยันต์น้ำเต้า น่ะครับ

รุ่นนี้ผมมาทัน หารุ่นหนึ่งไม่ได้ หายาก ราคาแพง รุ่นพัดยศนี่แหละครับ หลังรุ่นแรก ยี่สิบกว่าปีครับ ใช้แทนกันสบายๆ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่ทรง หลวงปู่บุญศรี ครับ

สวัสดีครับพี่พี มาติดตามเรื่องราวครับ

 

กราบนมัสการหลวงปู่ทรงครับ

 

วัตถุมงคลของขลังเนี่ย...บางครั้งเป็นของคู่บุญจริงๆนะครับพี่พี....
คนอื่นใช้แล้วได้ผล...เราใช้แล้วอาจไม่ได้ผล...
และในทำนองเดียวกัน...เราใช้แล้วได้ผล...คนอื่นใช้แล้วอาจไม่ได้ผล....

ตอนนี้ผมครอบครองแบงค์ไถนาของหลวงพ่อมุ่ยอยู่...แต่ก็ยังปรารถนาเงินสดในบัญชีสัก ๑๐๐ ล้านบาทอยู่เช่นเดิมครับ...
คงต้องอาศัยแรงศรัทธาและบุญวาสนาทีพอมีครับ...ฮ่าๆๆๆๆๆ

พี่พีข้อมูลเยี่ยม และบุญเยอะจริงๆครับ....

 

หา รุ่นพัดยศ ก็ได้ครับ

รับรองว่าดี มีอภินิหารเพียบ หลวงปู่สั่งแจกเอง

เขาคงเก็บไว้ขึ้นราคา และของคงหายากขึ้น แต่ก่อนก็หายากอยู่แล้ว มาตอนนี้คงยิ่งหายาก

อยากให้หาเหรียญพัดยศ เพราะเจตนาดีมาก ทำแจก ผมจะเขียนต่อไปในวันนี้

ส่วนเหรียญที่พวกขายพระเขามาเรียก รุ่น ๒ ผมคุยกับเสี่ย ท แล้วไม่แน่ใจน่ะครับ เขามาตั้งกันเอง และ ไม่แน่ใจว่าหลวงปู่สั่งทำ แต่พวกลูกศิษย์รุ่นก่อนหน้าผมสร้างกันมาครับ

จะเรียกรุ่นเป็นปีแทนครับ

ส่วนรูปหล่อขนาดห้อยคอ ที่มาเรียกกันรุ่น ๑ เหมือนกัน เป็นของพยุหะ เอารูปหลวงพ่อเดิม มาใส่ และ เมื่อเป็นแบบนั้น เสริมออกมาง่ายดายมาก ของไม่เก่าขนาดจะดูความเก่าได้ครับ

ส่วนรูปหล่อขนาดบูชาน่ะหลุดเลย หลวงปู่ไม่เคยอนุญาตให้ใครทำรูปหล่อขนาดบูชาออกมาครับ ไม่เคยอนุญาตใครแม้แต่คณะคุณแม่ประทุม และพวกผม ท่านถือเคล็ดเด็ดขาด ไม่มีใครได้แอ้ม ขนาดสามนิ้วที่เรียกกันเองว่ารุ่นแรก น่ะมีรุ่นเดียว ก็ไปหล่อกันมาแบบ พละการ ไม่บอกท่านก่อน และเป็นของพยุหะอีกเหมือนกัน เอารูปหลวงพ่อเดิมเหมือนกันมาเขียนชื่อท่าน แต่'ให้เข้าเค้าอีกนิดซึ่งอย่างไรก้ไม่เหมือน เพราะเจตนาคนล่ะหลวงพ่อ พอหลวงปู่ท่านเห็นแล้วท่านก็ไม่พอใจ ตำหนิว่าไม่เห็นเหมือนเลย ( ไม่เหมือนท่าน ) เลยวงแตกน่ะครับ ของเลยมีแค่นั้น และถ้าจะไปเสริมมาอีก ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก

 

ถ้าจะเอารูปหลวงปู่แบบขนาดบูชาให้หารูปถ่ายครับ ถ้ามีจารด้วยยิ่งแจ๋ว ขนาดเป็นโปสการ์ดน่ะมีเยอะ ทำแจกฟรีมาหลายรุ่น

ผมจะเขียนแบบเปิดเผย ตรงๆ ทั้งหมดน่ะครับ และเข้าใจอาชีพของคน คนเอามาขายต่อก็ไม่ได้รู้จักหลวงปู่ ไปซื้อของอาจจะต่อกันมาจากชาวบ้าน แถวๆท้องที่ ฟังกันมา เพราะตามที่บอก ของหลวงปู่แจกฟรี ทำให้ฟรี อาจจะตกที่ชาวบ้านเยอะ เพราะท่านอยู่แถวนั้นมานาน ประมาณ สี่สิบปี ของที่ทำแบบโหลก็จากชาวบ้านลูกศิษย์นี่แหละครับ ทำกันง่ายๆโดยไปเอาแม่พิมพ์เดิมหลวงพ่อเดิม ซึ่งมีแพร่หลายในโรงงานหล่อพระที่พยุหะ มาเปลี่ยนชื่อเท่านั้น ทำขายเพราะเห็นคนเริ่มมาขึ้นหลวงปู่เยอะ หลังจาก คุณแม่ประทุมมาเจอท่าน ตามที่ หลวงพ่อฤาษีลิงดำบอกมาให้ไปหา

รูปหล่อหลวงพ่อเดิมแบบห้อยคอเดี่ยวนี้ก็ยังมีขายเป็นถุงๆ ที่พยุหะ ไม่ใช่จะเอากี่องค์ แต่จะเอากี่กิโลก็บอกเขาได้ แค่เอามาเปลี่ยนชื่อ เทใหม่ ไม่ใช่เรื่องยากครับ

ผมจะเล่าลงไปให้ลึกอีกนิด ตอนที่คุณแม่ประทุมท่านถามหลวงพ่อฤาษีฯ ว่า ถ้าจากท่านอาจารย์แล้ว ดิฉันจะไปหาใครได้อีก

หลวงพ่อฤาษีบอก มาสองท่าน

ท่านหนึ่งคือ หลวงพ่อสวัดดิ์ ( อยู่นนทบุรี )

อีกองค์คือ หลวงปู่บุญศรี ให้ไปขึ้นเรือ ที่คุ้งมัทรี ( วัดใหม่ฯ น่ะแหละ คุ้งมัทรีเป็นภาษาเก่า )

คนที่นั่งฟังอยู่ด้วย และยังมีชีวิตอยู่ ยืนยันได้ คือ หลวงพ่อหยัด ( ที่เป็น ตชด เก่ามาลาออกมาบวชกับท่านผู้มีบุญวัดท่าซุง ) ตอนนี่อยู่ที่วัดแถว ป่าละอู ประจวบคีรีขัน ผมไม่ได้มาสร้างกระแสอะไร หลวงปู่ท่านก็ล่ะสังขารไปแล้ว ของที่สร้างมาแจกมาขาย ก็แจก หรือ ขายกันหมดจากวัดไปนานแล้ว ที่เหลือก็คงกระจัดกระจาย ถ้าจะเชียร์ เชียร์ตอนท่านยังอยู่ดีกว่า ทำของขายสวนออกมาสักสิบ ยี่สิบรุ่น รับรองว่ายี่ห้อหลวงปู่มีคนเอา ทำเหมือนพวกนายทุนสร้างวัตถุมงคล คงได้ขี่รถเบนซ์ไปแล้วเหมือนเขา...อิอิ

ไม่เหมือนที่คนพยายามจะทำในสมัยหลวงปู่ยังอยู่ว่า พยายามจะทำให้ท่านเป็นฤาษีลิงเล็ก ( พยายามขายของไปด้วยก็มี ) ซึ่งหลวงปู่ท่านบอกว่าไม่ใช่ ก็ไม่พยายามจะเชื่อกัน ผมเข้าใจว่าอาจจะว้าเหว่เมื่อขาดหลวงพ่อวัดท่าซุงไป อยากจะเจอครูบาอาจารย์สายเดียวกัน ย้ำอีกที ว่าหลวงปู่บุญศรี อายุมากกว่าหลวงพ่อวัดท่าซุงเยอะครับ เป็นหนึ่งรอบขึ้นไป ตอนหลวงปู่บวช หลวงพ่อวัดท่าซุงน่าจะยังอายุน้อยอยู่ ห่างอีกเป็นสิบปี ท่านผู้มีบุญหลวงพ่อวัดท่าซุง ถึงมาบวชเป็นลูกสมเด็จพระคถาคตตามกันมาครับ

ผมยังเคยสงสัย ว่าหลวงปู่ เป็น องค์เดียวกับหลวงพ่อเล็ก เจ้าอาวาสวัดบางนมโคต่อมาจาก หลวงปู่ปาน เคยไปถามหลวงปู่ ท่านบอก เฮ่ย...ไม่ใช่ ( อย่ามั่ว...แหะๆ ) และผมไปค้นจนได้เห็นรูปถ่ายหลวงพ่อเล็ก เป็นคนล่ะคนกันครับ หลวงพ่อเล็ก ท่านทำพระผงเกราะเพชรทรงแหลมๆออกมาต่อจาก หลวงปู่ปาน ราคาขนม แต่หายากชมัด

 

สอบถามหน่อยครับ

ถาม

ไม่ทราบว่าเหรียญเต่าหลวงพ่อทรงมีกี่รุ่นครับ รุ่นไหนมีประสพการณ์มากที่สุดครับ ถ้าให้เลี่ยมขึ้นคอหนึ่งรุ่น คุณพีจะเลือกรุ่นไหนครับ

ขอบคุณล่วงหน้าครับ


ตอบ

เหรียญเต่าของหลวงปู่มีหลายรุ่นน่ะครับ เป็นของนายทุนทั้งนั้น ผมเลยไม่ได้สนใจมาก เพราะไม่แน่ใจในอนาคต ว่าจะออก หัว หรือ ก้อย

ของน่ะดีครับ แต่ชื่อเสียงความน่าเชื่อถือนี่มันสำคัญ เกิดมันงอกออกมาเรื่อยๆ เราเก็บไว้ แต่ของมันดันออกลูกมาอีก ถ้าเก็บไว้ใช้ก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าเก็บไว้ออกตัวก็แย่หน่อย เพราะมีไม่หมด ถ้าขายได้ก็แย่...แหะๆ เกิดเราได้ของใหม่มา เอาของเก่าเราไปปนอีก ทีนี้จะยุ่งดูไม่ออกเลยครับ

มีพระผงอยู่รุ่น น่าจะเป็นแหวกม่าน รุ่น มหาจักพรรดิ์ มีแบบข้างหลังเป็นพญาเต่าเรือน รุ่นนี้แจกฟรีน่ะครับ ถ้าถามผม รุ่นนี้น่าจะบริสุทธิ์ที่สุดในรุปของพญาเต่าเลือน

นอกนั้นทำขายทั้งนั้น ขายที่วัดก็เงินเข้าวัด ขายที่ร้านก็เงินไม่เข้าวัด หรือ เข้าน้อย

แต่ถ้าจะ เอากันจริงๆ ก็ต้องเป็นเต่ารุ่นแรกล่ะครับ เพราะที่จำได้ทำมาตั้งแต่หลวงพ่อยังไม่ดังมาก น่าจะเป็นปี ๒๕๔๕ ตามข่าวอยู่ในโบสถ์เป็นปี กว่าจะเอาออกบูชา หลวงพ่อเสกมานาน รุ่นนี้มีอภินิหารมาก ด้านทำมาหากิน ค้าขาย แต่ก็อย่างว่า เขาทำมา ทำมาเท่าไหร่ โค็ดยังไง โค็ดอยู่หรือไม่ ถึงแม่พิมพ์ทำลายแล้ว แต่ปั้มท์ตุนเก็บไว้หรือปล่าว ก็ตอบยาก เพราะพอท่านเสีย เหรียญเต่ารุ่นแรกที่น่าจะหมดไปตั้งแต่ปี ๒๕๔๗ ก็มีมาวางอีกในตู้ของวัด ใหม่คมกริ้บ ผมดูแล้วหนาวๆ เล่นยากน่ะครับแบบนี้ มุขมันจืดน่ะ

แต่ถ้าได้ที่มี ลายมือ จารไว้, มีโค็ด ตัว ท ไม่มีหัว, โค็ด วศด ตัวใดตัวหนึ่ง หรือ หลายตัว อันนี้มีเฮครับ เล่นได้จ้า

 

เดี๋ยวต้องตอนมืดๆกลับมาต่อเรื่องเหรียญ พัดยศ น่ะครับ

รุ่นสำคัญของหลวงปู่ เพราะเป็นยศเดียวที่ท่านมี...แหะๆ ตอนเสกเลยต้องพิถีพิถันหน่อย

ใครที่รับราชการ หรือ บริษัท กำลังมองหาตัวช่วย ด้านการ เลื่อนยศ น่าจะหาไว้สักเหรียญ ผมเจอเจอในสนามเหรียญล่ะ สามสิบบาท ซื้อไปซื้อมาหลายอย่างจำได้ว่าเหรียญนี้แถมมา...แหะๆ

 

เข้า มากราบ หลวงปู่ ทรง
กราบหลวงปู่ บุญศรี จ้า
กราบหลวงพ่อ ฤาษีวัดท่าซุงจ้า
ขออนุญาติเรียนรู้ นะจ้า

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่พระครูศรี
กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง
สวัสดีพี่พี พี่ๆน้องๆบ้านเหรียญบินทุกๆท่านๆครับ

 

รุปหล่อเล็กชุดนี้ทันครับ

ที่ ไม่อนุญาต จะเป็นขนาดใหญ่ ขนาดบูชา ครับ

ชุดนี้คนทำมาเป็นลูกศิษย์ที่ได้โชคลาภจากหลวงปู่ เป็นชาย หน้าตาตี๋ๆหน้าตาเรียกว่าดี ยังหนุ่มอยู่ ผมไม่มีโอกาศได้รู้จักท่านเป็นส่วนตัว ท่านคุยกับพระลูกวัดในลานจอดรถในวันงานวันหนึ่ง ว่าจะสร้างมาถวาย ผมยืนอยู่ด้วย

ชุดนี้แพร่หลายมาก เพราะมีปริมาณมาก น่าจะใกล้หลักหมื่นๆองค์ ที่ยังเป็นช่อก็มี และ ได้ยินว่าเนื้อเงินก็มี ผ่านมือหลวงปู่แน่นอน ท่านแจกแหลก นานๆก็ยังไม่หมด เพราะมีเยอะ พวกลูกศิษย์ใกล้ชิดไปยก กำ ยก ถุง อยู่บ่อยๆหลายคนเอามาช่วยแจก เดี่ยวนี้ก็ยังเห็นอยู่ครับ

ย้ำที่ไม่อนุญาต เป็น รูป ขนาดบูชา ครับ ไม่มีพระขนาดบูชาที่เป็นทางการ และ เป็นที่ยอมรับกันในหมู่ลูกศิษย์ครับ เหล่าลูกศิษย์ใกล้ชิดไม่มีใครสนใจ ทำรูปถ่ายมาให้ท่านลงเองดีกว่า ที่เขียนกันว่ารุ่นแรก เขียนกันไปเองครับ

 

กราบนมัสการหลวงพ่อทรง และหลวงปู่บุญศรีครับ

เนื้อหาเข้มข้น น่าสนใจเหมือนเดิมเลยครับพี่

ผมไม่ได้ตามมาหลายเดือน ออกมาทำงานของตัวเองแล้ว ยุ่งมากๆครับ แต่ตอนนี้พอมีเวลาว่างบ้าง ไปตามอ่านก่อนครับ

 

แหะๆ ...ตอนนี้ ไทยพานิชย์มีดอกเบี้ยก้าวกระโดด ๑๑เดือน ๗ %

ตกลง ฝาก ๑๑ เดือน เงินต้น ๑๐๐ ล้านได้ดอกเบี้ย ๗ ล้านบาท เอาไปเก็บเพื่อคงค่า Inflation ( ค่าเงินลด ) ประมาณ ๔.๕ % หรือ ๔ ล้าน ห้าแสนบาท

ยังเหลืออีก ๒ ล้านห้าแสน เฉลี่ยเดือนล่ะ สองแสน

แหะๆ ตีกอล์ฟได้ทุกวันครับ เสร็จเย็นไปรับลูก เสาร์ อาทิตย์ เดินส่องพระ มันก็น่าฝันอยู่น่ะครับ ....อิอิ

อ้อ รัฐบาลอาจจะหักภาษี จากดอกไป อีก แล้วแต่เงินจำนวนเงิน อันนี้ค่าต๋ง เลี่ยงไม่ได้ แต่ก็ยังเหลือเยอะอยู่น่ะครับ