ช้างเผือกในป่าอีสาน หลวงตาสมหมาย วัดป่าสันติกาวาส คำสอน/ประสบการณ์/วัตถุมงคล/ (ช่างชิต)

ขอบคุณช่างชิตที่ัสละเวลาเขียนเรื่องหลวงตาสมหมายนะครับ ได้รู้จักท่านมากขึ้นเพราะช่างชิตนี่แหละ ถ้ามีโอกาสคงได้ไปกราบท่านสักครั้ง

ปล. ขอให้คุณพ่อสุขภาพกลับมาแข็งแรงเป็นปกตินะครับ (ขออภัย เพิ่งอ่านเจอ)

 

ขอบพระคุณครับผม

 

..."ผมมีไว้กันหนังหัวไม่ให้มันร้อนมันโดนเผาจากแดด ส่วนคิ้วนิ(หลวงตาพูดไปก็ชี้ที่คิ้ว)มีไว้เวลามีน้ำมีของเหลวไหลลงมาจากหัวจะเข้าตามันก็กั้นไว้ ให้น้ำมันไหลไปตกที่หางคิ้วแทน ผมคิ้วมันก็มีหน้าที่ของมัน ตามธรรมชาติสร้างมา"
"พอเราพากันไปเข้าใจว่าเป็นของสวยของงามก็พากันไปเสริมไปแต่ง มีแม่ชีมาบวชที่วัด หลวงตาเห็นนั่งอยู่คิ้วโก่งๆก็ถาม "แม่ซีเป็นหยังบ่โกนคิ้ว"(เสียงในฟิลม์) แม่ชีบอก "โกนแล้วหลวงตา" หลวงตาก็ว่าโกนยังไง คิ้วยังมีอยู่ แม่ชีก็หัว(หัวเราะ) "ที่เข้มๆคือรอยสักค่ะ ไปสักคิ้วมา" (ท่านพูดไปก็หัวเราะไป) โอ้ยเนาะ! นิมันก็เป็นแบบนั้นละคน ไปหาว่ามันสวยมันงาม"
... ลูกศิษย์ลูกหาก็นั่งฟังยิ้มมีความสุขปิติในธรรมะที่แฝงมากับเรื่องเบาๆสบายๆ สอนไปยิ้มไปสไตล์หลวงตา ^v^

 

...ครั้งหนึ่งหลวงตาไปเยี่ยมโยมที่ป่วยอยู่โรงพยาบาล ลูกหลานของผู้ป่วยประมาณสามสี่คนก็นั่งล้อมหลวงตา หลวงตาก็บอกให้พากันภาวนา พุทโธๆ แล้วหนึ่งในลูกหลานก็พูดถามท่านขึ้นมาว่า
"หลวงตาค่ะ การนั่งสมาธิภาวนาจะได้บุญเหมือนทำบุญบริจาคทานได้ยังไงค่ะ เพราะเรานั่งอยู่เฉยๆไม่ได้ไปทำอะไร"
.
....หลวงตายิ้ม ^.^ หัวเราะ แฮร่ๆ แล้วตอบว่า
"ที่มันได้เพราะการที่เรานั่งสมาธิภาวนาจนคล่อง แล้วใช้ปัญญาขจัดกิเลสออกจากใจ. เมื่อกิเลสออกเบาบางลง ความโลภโกรธหลงมันก็ลดลงตาม โอกาสที่เราจะไปสร้างเวรสร้างกรรมทำบาปมันก็น้อยลงไปด้วย"
"ส่วนการทำบุญทำทาน ท่านให้ทำเพื่อละเพื่อคลายความอยากเป็นการขจัดกิเลสเบื้องต้น แต่ถ้าเรายังทำเพื่อความอยากยังละไม่ได้มันก็ได้บุญน้อย และกิเลสความโลภโกรธหลงก็ยังมีอยู่เต็มหัวใจ ยังพากันไปสร้างเวรสร้างกรรมได้เพราะกิเลสยังอยู่ไม่ได้ขจัดออก"

 

.....สวัสดีครับพี่ๆน้องๆทุกท่าน หลังจากมีเรื่องวุ่นวายใจมาสองสามวัน เรื่องที่ช่างชิตโดน "ปรับทัศนะคติ" ทำให้ช่างชิต"รู้สึกผิด"ติดคาภายในใจมาตลอด ก็ได้ปรึกษากับทีมงานทั้งหมดว่าเอาไงดี ทุกเสียงเห็นพ้องต้องกันว่าควรไปขอขมาหลวงตาท่าน
.
.....วันนี้ช่างชิต,ฌานกรและน้องเคนในนามผู้ดูแล ...กลุ่มหลวงตาสมหมาย เรื่องเล่า&ประสบการณ์&วัตถุมงคล..จึงนำดอกไม้ไปกราบขอขมาหลวงตาที่สนามบินดอนเมือง ให้ครูบาอาจารย์อโหสิใน"ความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ทุกๆเรื่องที่พวกเรา(จริงๆก็ช่างชิตนี้ละ555)ทำให้หลวงตาไม่สบายใจ"
.
....ในการนี้หลวงตาก็เมตตาสั่งสอนพร้อม"เตือนสติ"พวกเราทุกๆคนอย่างคุณครูถือไม้เรียว(แต่ไม่ตี)สอนศิษย์ก็ไม่ปาน ส่วนช่างชิตก็ก้มหน้าก้มตารับอาญาสิทธิ์ไปเยอะหน่อยเพราะเป็นตัวตั้งตัวตี ภาษาวัยรุ่นอิสานเรียก "ตัวเปิด" 5555
.
....การที่พวกเรามากราบขอขมาหลวงตาในครั้งนี้ต้องบอกว่า "เปิดใจคุยกับหลวงตาท่านเลยทีเดียวครับ" ถึงแนวทางการทำกลุ่มในจุดๆนี้อยู่ พร้อมด้วยอีกหลายเรื่องที่ยังค้างคาใจ เรานั่งกับหลวงตาอยู่ชั่วโมงกว่าๆ จนท่านเข้าเกตเดินหายลับตาพวกเราไป สามชายหนุ่มก็ยิ้มและถอนหายใจอย่างโล่งอก ก็ต้องบอกว่า "ชัดเจน" และ "สบายใจ" เป็นที่สุดครับ
.
...ส่วนจะมีเรื่องอะไรน่าสนใจนำมาเล่าสู่พวกเราฟังกัน ก็รอติดตามกันนะครับ แต่ช่างชิตได้"ประโยคประโยคหนึ่งของหลวงตา"ตอนที่ท่านหันหน้ามาส่งแววตาพยัคฆ์จ้องตาช่างชิตแล้วกล่าวประโยคนี้(ตามภาพ)จนช่างชิตสะดุ้ง.....
.
...พอหลวงตากล่าวเสร็จ ช่างชิตนึกได้ว่า เคยอ่านประโยคนี้จากเพจพระอริยะเจ้า เขาทำภาพหลวงตาพร้อมประโยคนี้เอาไว้ วันนี้ขออณุญาตนำภาพมาลงเตือนสติตัวเอง และคำสอนนี้ถ้าใครสามารถเอาไปประยุกต์ใช้ได้ก็จะเป็นประโยชน์ไม่น้อย ยังไงช่างชิตขอนำมาใช้กับตัวเองก่อนละกันครับ แล้วเจอกันใหม่พรุ่งนี้ คืนนี้ราตรีสวัสดิ์ครับทุกท่าน
..................
‪#‎เครดิตภาพเพจพระอริยะเจ้า‬

 

.....สวัสดีครับทุกท่าน คืนนี้ช่างชิตนำข่าวล่าสุดเรื่อง เหรียญที่พวกเราร่วมสร้าง ปัญญาอิทธิฤทธิ์ บัดนี้ถึงมือทหารผู้กล้าที่สามจังหวัดเรียบร้อยแล้วนะครับ การนี้ช่างชิตต้องขอบพระคุณ ร้อยตรีตั้ม(เพิ่มยศให้ อิอิ) ที่เป็นสะพานบุญในครั้งนี้ด้วย ขอบารมีพ่อแม่ครูบาอาจารย์คุ้มครองเหล่าผู้กล้าทุกๆท่านให้ แคล้วคลาดปลอดภัย ช่างชิตขอนำบทความที่ร้อยตรีตั้มแจ้งในกลุ่มหลวงตาในเฟส นำมาลงใหทุกท่านทราบรายละเอียดกันครับ
................
....ขออนุญาตแอดฯนะครับ ตั้งใจจะนำภาพที่แจกจ่ายเหรียญฯแก่ จนท.ที่ปฏิบัติงานใน 3 จว.มาลงให้ครับ แต่ไม่มีเวลาเนื่องจากติดอบรม เพิ่งกลับมาเลยจะนำมาลงให้ทุกท่านได้ร่วมอนุโมทนาบุญแก่ผู้จัดสร้างและญาติธรรมทั้งหลายครับ
>> ปล.ได้แจกจ่ายไปยังชุดเก็บกู้วัตถุระเบิดฯ , ฉก.ตชด.44 , กก.ตชด.44 , ชค.นราธิวาสฯ , ชุดปฏิบัติการพิเศษของทหารบก,ทหารพราน ซึ่งแต่ละที่ก็จัดแบ่งตามจำนวนกำลังพลให้ครบทุกนาย ไม่มีขาดมีเกิน ครบตามจำนวนครับ
>>> ขออนุโมทนาบุญกับญาติธรรมทั้งหลายด้วยครับ

 

...ครั้งล่าสุดสรงน้ำหลวงตาเห็นหลวงตาแปรงฟัน ดูสภาพแปรงแล้วก็เลยกราบเรียนท่าน
"หลวงตาทำไมไม่เปลี่ยนละครับ เดี้ยวออยจะซื้อมาถวายใหม่นะครับ"
หลวงตาตอบว่า
"มันยังใช้ได้อยู่ ไม่ต้องซื้อมาหรอก แปรงมีอยู่เต็มวัด(หมายถึงในถังสังฆทาน) แต่ไม้สีฟันดีสุด"ท่านพูดท่านก็ยิ้ม
.... สภาพแปรงแบบนี้ต้องมี 3-4 ปีหรือมากกว่านั้น เป็นทางโลกเราคงรีบเปลี่ยนเพราะมันไม่สวย ปลายขนไม่เรียว ด้านจับไม่เท่ หัวแปรงไม่หมุนรอบด้าน ออปชั่นมันไม่ถูกใจ
....แต่ถ้ามองในทางธรรม มันก็ยังถูยังขัดฟันได้ หน้าที่มันคือทำให้ฟันสะอาดเฉยๆไม่ได้ต้องมาออปชั่นวิเศษวิโสอะไร ถ้ามันยังทำหน้าที่ของมันได้ยังไม่มี"เหตุ"จำเป็นก็ไม่มีความ"อยาก"ที่จะต้องเปลี่ยน นี้คือมองทางธรรม หลวงตาท่านคงคิดเช่นนี้ อันนี้ช่างชิตวิเคราะห์นะครับ
.....นึกถึงเวลาญาติโยมมาทำสังฆทานถวายให้หลวงตา แม้จะมากมายเพียงใดแม้จะมีแต่ของดีๆจะทำกับหลวงตาที่วัดหรือที่ไหนก็ตาม เวลากลับวัดหลวงตาท่านก็ให้เอาไปร่วมเก็บในห้องส่วนกลาง ให้พระทุกรูปสามารถเอาไปใช้ได้ ไม่เคยเก็บไว้เป็นของส่วนตัว ท่านสมถะ เรียบง่าย สมกับเป็นเพศสมณะจริงๆ
.
*ปล ตอนนี้เปลี่ยนใหม่แล้วครับ
.......

 

.....สวัสดีครับทุกท่าน กลางเดือนหวยออกสำหรับมนุษย์เงินเดือนจะมีสโลแกนฮิตติดปากว่า "ใกล้สิ้นเดือนเหมือนจะสิ้นใจ วันที่ 1 และ 16 คือวันแห่งความหวัง" ก็ลุ้นก็ดิ้นรนกันไปครับ คนเขียนก็ดิ้นจนจะเท้าเคล็ดละ 5555
.....มีสมาชิกในกลุ่มเฟสสอบถามว่า จะเอาวัตถุมงคลของหลวงปู่หลวงตามาโพสได้ไหม เห็นโพสแต่ธรรมมะ ช่างชิตบอก "อู้ยๆๆๆๆๆๆ ได้สิ ต้องโพสกลุ่มนี้เลย ตามวัตถุประสงค์กลุ่ม"มาเขียนพูดคุยประสบการณ์โชว์ภาพแลกเปลี่ยนกันดู คือพระของช่างชิตที่มีอยู่น่าจะเอามาโพสหมดละครับ จึงไม่ค่อยได้เอาแนวนี้มาโพสบ่อยๆ
.....ในความตั้งใจจริงช่างชิตกะจะเขียนประวัติการสร้างที่มาที่ไปวัตถุมงคลของหลวงตาแต่ละรุ่น จะทำเป็นข้อมูลเก็บไว้จะได้มีที่มาที่ไปคนบูชารู้รายละเอียด แต่พอช่างชิตไปถามพี่คนสร้าง พี่เขาบอก "เยอะรุ่น ผมจำไม่ได้" ช่างชิตเลยกืกไปไม่เป็น 5555 ก็เขียนเท่าที่มีข้อมูลครับ ที่เชียนๆมานั้นคือ มีรายละเอียดพอควรถึงเขียน ถ้าไม่มีข้อมูลช่างชิตก็ยังไม่เขียนครับ ถ้าหาข้อมูลได้ค่อยมาว่ากันใหม่
.....ก็กราบเรียนทุกท่านด้วยว่า ที่ช่างชิตเขียนอยู่ทุกวันๆ ไม่ได้มาเขียน "บทความธรรมมะเพียวๆ" แบบหลายๆที่เขาทำกัน แต่ช่างชิตเขียนเรื่องเล่าประสบการณ์ที่ตัวเองได้ฟัง ได้เจอ ได้เห็น จากพ่อแม่ครูบาอาจารย์แล้วนำมาเล่าสู่กันฟัง เขียนมาหลายปีแล้วก็แบบนี้สไตล์นี้ จะเรียกว่า "เรื่องเล่าประสบการณ์เน้นธรรมะจากหลวงตา" แบบนั้นก็ได้ ให้เข้าใจตรงกันนะครัช
.....เมื่อวานมีสมาชิกถามถึงเหรียญหลวงปู่บุญจันทร์ ช่างชิตจำได้ว่าเคยขอครูบาแซกถ่ายรูปไว้อยู่รุ่นนึ่งรุ่นหลังๆแล้วละแต่ทันหลวงปู่ ตอนนี้เช่าหาก็หลายพัน. วัตถุมงคลหลวงปู่ใครมีให้เก็บไว้ดีๆเลยนะครับ ไม่แพงแต่หายากบอกเลย
.....เหรียญรุ่นแรกหลวงปู่สวยๆอยู่หลักหมื่นพอจับต้องได้ แต่หาคนปล่อยแทบไม่มี เพราะสร้างน้อย แถมประสบการณ์โชกโชน อุบัติฮ่กอุบัติเหตุ คนติดพายุกลางทะเล แคล้วคลาดมานักต่อนัก หลวงปู่อธิฐานวัตถุมงคลท่านก็อธิฐานไม่นานก็เสร็จ แต่ประสบการณ์ไม่ต้องพูดถึง
.....สมัยหลวงปู่ท่านอาพาธและมาพักรักษาที่กุฏิกลางน้ำ มีโยมเอาพระผงมาให้ท่านเสก กำลังจะยกพระเข้ามาในกุฏิ หลวงปู่บอกไม่ต้องวางไว้ตรงนั้นละ แล้วท่านก็เพ่งอธิฐาน(ไม่มีโยงสายสิญจน์ด้วยนะ)แค่แป๊ปเดียวก็บอกพอแล้ว ....ปรากฏว่าพอแจกจ่ายให้ลูกศิษย์ลูกหาไป บางคนเอาไปวางไว้บนหิ้งพระ ตกดึกมีพระสว่างสีขาวเหมือนมีตะเกียงเล็กๆวางบนหิ้ง ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นไม่เคยมี ไปดูจึงรู้ว่าต้นเหตุมาจากพระผงหลวงปู่นี่เอง
.....นี้ละครับพลังจิตของพระอริยะอรหันต์ผู้บริสุทธิ์ ซึ่งหลวงตาเราก็ดำเนินรอยตามปฏิทาหลวงปู่มาอย่างยอดเยี่ยมในทุกๆด้าน ใครมีพระหลวงปู่ที่ทันหลวงปู่ก็ดีไม่ทันก็ดี(แต่หลวงตาอธิฐาน)ให้เก็บไว้ดีๆเลยนะครับ ถ้าจะแบ่งปันน้ำใจก็นำภาพและประสบการณ์มาเล่าให้สมาชิกในกลุ่มได้อ่านกันด้วย ช่างชิตจะกราบขอบพระคุณล่วงหน้าเป็นอย่างสูง.....
‪#‎พระหลวงปู่ของครูบาแซก‬

 

ได้รับทราบข่าว อันแสนเศร้าของวงกรรมฐานครับ สิ้นพระอริยะเจ้าครูบาอาจารย์อีกรูปแล้ว
มหาเถเร ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุโน ภันเต
มหาเถเร ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุโน ภันเต
มหาเถเร ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุโน ภันเต
ขอเรียนเชิญทุกท่านร่วมไว้อาลัยส่งดวงจิตแด่หลวงปู่ทอง จันทสิริ เจ้าอาวาสวัดอโศการาม.สู่แดนนิพพาน ซึ่งได้ละสังขารแล้วเมื่อเวลา 04.00 น. วันนี้ครับ

 

....สวัสดีสมาชิกทุกท่านครับ วันนี้ช่างชิตเอาบทความของ สหายฌานกร จากกลุ่มเฟสมาฝากพวกเรากัน ตอนนี้ สหายฌานกรเขาคงลืมกระทู้นี้ไปละ 5555 ไม่เป็นไร ช่างชิตไม่มีลืมครับ บทความจะเป็นยังไง ติดตามกันเลย
.................................................................
....สวัสดียามบ่ายครับพี่น้องทุกท่าน หลังจากที่แอดมินช่างชิต และแอดมินเคน ได้ถ่ายทอดเรื่องราว และข้อคิดหลักธรรมที่องค์หลวงตาท่านเมตตาสั่งสอนพวกเราไปแล้วเมื่อวานนี้ วันนี้ผมก็ขอนำเรื่องราวบางช่วงบางตอน (ที่พอจะจำได้ และนำมาปะติดปะต่อ) มาถ่ายทอดสู้กันอ่านเผื่อจะเป็นประโยชน์ในที่นี้ไม่มากก็น้อยนะครับ
....หลวงตาเล่าเรื่องของพระสุภัททะ (ปัจฉิมสาวก) ให้พวกเราฟังว่า...ก่อนพระพุทธเจ้าจะปรินิพพาน สุภัททะปริพาชก ได้ยินข่าวพระพุทธเจ้าจะปรินิพพานแล้ว เห็นว่าตัวเองมีข้อสงสัยอยากจะถามพระพุทธเจ้าให้รู้เรื่อง ก็พยายามจะเข้าไปกราบพระพุทธเจ้าให้ได้ แต่ได้ถูกพระอานนท์ห้ามไว้ แต่สุดท้ายพระพุทธเจ้าก็บอกให้พระอานนท์อนุญาตให้สุภัททะเข้าเฝ้า เมื่อสุภัททะเข้าเฝ้า ก็ได้ทูลถามคำถามกับพระพุทธเจ้าว่า “พรามหณ์เจ้าลัทธิที่มีชื่อเสียงต่างๆ ในชมพูทวีป มีลัทธิไหนบ้างที่สำเร็จเป็นพระอรหันต์ หรือมีบางส่วน หรือไม่มีเลย” พระพุทธเจ้าตอบ ดูก่อนสุภัททะประโยชน์อะไรที่เธอรู้ว่าลัทธิไหนสำเร็จอรหันต์ ลัทธิไหนไม่สำเร็จ เรื่องนี้ไม่เกิดประโยชน์กับเธอเลย แต่ทางที่จะทำให้ท่านให้สำเร็จเป็นพระอรหันต์นั้นมีอยู่ พระพุทธเจ้าท่านจึงแสดงมรรค 8 ให้แก่สุภัททะ สุภัททะเมื่อฟังธรรมจากพุทธเจ้าก็เกิดความเลื่อมใสขอบวชกับพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าท่านอนุญาตและให้พระอานนท์เป็นผู้บวชให้ เมื่อบวชแล้วสุภัททะก็พิจารณาข้อธรรมตามที่พระพุทธเจ้าแสดงก็ได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ในวันนั้น
.
หลวงตากล่าว : "เห็นไหมว่าพระพุทธเจ้าท่านสอนคนแบบนี้ ท่านพิจารณาประโยชน์ที่จะเกิดกับสิ่งที่ไม่เกิดประโยชน์ ท่านจึงเลือกที่จะบอกหรือไม่แสดงให้สุภัททะฟัง แต่ท่านเลือกแสดงธรรมที่จะเกิดประโยชน์กับสุภัททะ สุภัททะเมื่อได้ฟังแล้วพิจารณาตามจึงได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์"
หลวงตา : "พวกเราก็เหมือนกัน ให้พิจารณาให้ดีก่อนพูดก่อนจะเขียนอะไร สิ่งใดที่เป็นประโยชน์เป็นธรรมะและที่ไม่กระทบกับคนอื่นก็เขียนได้ สิ่งใดที่เขียนไปแล้วทำให้เกิดผลกระทบหรือทำให้คนอื่นไม่สบายใจก็ไม่ควรต้องระวังให้มาก ถ้าเขียนก็ให้เขียนธรรมะที่เป็นประโยชน์ อย่าพากันเขียนหลายเรื่องอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ มันจะพากันหลง (โน้นพากันเอาธรรมะในพระไตรปิฎกมาเขียน)"
.
คณะแอ็ดมิน : "555....ครับผมหลวงตา (หึหึ....ถึงกับมึนเลยเจอพระไตรปิฎก)
หนึ่งในคณะแอ็ด : หลวงตาแต่ก็มีบางคนที่เค้ามีปาฏิหาริย์จริงๆ นะครับ ก็อยากขอเอาเรื่องราวมาเขียน มาเล่าสู่กันแลกเปลี่ยนกันบ้าง ได้หรือเปล่าครับ"
.
หลวงตา : "ปาฏิหาริย์อะไรคิดเอาเองนั่นแหล้ว เรื่องบางอย่างก็พากันคิดเอาเองว่ามันเป็นปาฏิหาริย์ พากันฝึกให้จิตใจมันแน่แน่วโน้น พากัน พุทโธๆ เยอะๆ มันจะได้เกิดปาฏิหาริย์จะได้รู้จิตรู้ใจเจ้าของ นั่นแหละของดีจริง"
.
คณะแอ็ด : ..."สาธุครับผม"
.
หลวงตา : "ญาติโยมเดี๋ยวนี้ก็เหมือนกัน พากันไปสนใจแต่ว่าครูบาอาจารย์ของตัวเององค์นั้นองค์นี้สำเร็จหรือยัง พอได้ยินคนนั้นคนนี้พูดว่าไม่ใช่ก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ไม่เห็นพากันปฏิบัติภาวนาให้มันเห็นใจเจ้าของเลย ไปสนใจแต่สิ่งที่ไม่เกิดประโยชน์ พุทโธ นั่นแหละของดีที่สุดแล้วให้พากันทำเอา"
.
@@@พ่อแม่ครูบาอาจารย์เมตตาสั่งสอนศิษย์ กราบหลวงตาสมหมาย เหนือเศียรเกล้าครับ กราบ กราบ กราบ @@@

 

.....................................................
ฟังอยู่พอดีเลย กราบหลวงตาเจ้าค่ะ

พุทธโอวาทก่อนปรินิพพาน

https://www.youtube.com/watch?v=DlIZRwq1mHA

 

...วันนี้ช่างชิตเอาบทความของน้องเคนมาฝากกันครับ น้องถามหลวงตาเรื่องความโกรธ เป็นไงมาติดตามกัน
....................................
วันนี้ผมมีปัญหาธรรมไปกราบเรียนหลวงตา ขอนำคำสอนท่านมาแชร์กัน เพื่อหวังว่าจะเป็นประโยชน์ครับ วันนี้ถามท่านว่า ทำอย่างไรจึงจะแก้โทสะจริตได้(ความโกรธ ความขี้หงุดหงิด ขี้รำคาญ) ทำไมนั่งภาวนาแล้ว แผ่เมตตาก็แล้ว มันก็ยังไม่หาย หลวงตาท่านจึงเมตตาตอบว่า
.
"บางคนเป็นแบบนี้มานานจนมันเลยกลายเป็นจริตนิสัย แต่ก็มีทางแก้ได้ ต้องพิจารณาให้เห็นโทษของมัน ดูซิว่าเวลาโกรธ มันร้อนไหม มันทุกข์ใจไหม แล้วคนที่ถูกโกรธเค้าทุกข์ใจไหม พอพิจารณาให้เห็นโทษ ใช้สติเท่าทัน ใช้ปัญญาพิจารณา มันก็จะหายไปเอง ต้องฝึกฝน"
.
ท่านว่าการนั่งสมาธิ มันเป็นแค่การนิ่งสงบเพียงชั่วคราว พอออกจากสมาธิก็กลับมาโกรธคนอื่นใหม่ ท่านจึงได้ยกตัวอย่างอธิบายเพิ่มเติมว่า บางคนเข้าวัดเข้าวาทำบุญทำทาน นั่งภาวนามาเป็น 30ปี แต่ก็ยังโกรธยังโมโหคนอื่นเขาอยู่ ก็เพราะว่าไม่ได้ฝึกตัว "ปัญญา" ท่านว่ามันต้องใช้ปัญญาพิจารณา
.
หลวงตาท่านว่าเราต้องเตรียมตัวไว้ก่อน ต้องคอยระวังและป้องกัน เตรียมรับมือ เวลามีเหตุการณ์ที่คิดว่ากำลังจะโกรธ พอเฝ้าระวัง มันก็จะมีสติ พิจารณาทัน ทำให้ไม่โกรธ ไม่ใช่ว่าโกรธไปแล้ว แล้วพึ่งมาคิดได้ทีหลัง

 

....สวัสดีพี่น้องทุกท่าน เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาช่างชิตและสหายฌานกร พึ่งไปส่งหลวงตากับหลวงปู่ทองอินทร์(ลูกศิษย์ หลวงปู่ศรี มหาวีโร)ไปทอดผ้าป่าสร้างวัดที่ประเทศอังกฤษเนื่องจากมีโยมถวายที่ให้.
....การนี้คณะเราได้รับความเมตตาจากหลวงปู่ ขอเป่าหัวให้เป็นสิริมงคลด้วย ต้องบอกว่าปิติใจมากๆ หลวงปู่ท่านเมตตาจริงๆครับ
....ซักพักพวกเราก็เดินไปส่งหลวงตาเข้าเกต ก่อนกลับก้มลงกราบท่าน หลวงตาก็มอบ "ฝ่ามือยูไล"บวกพลังเสริฟ์S ของ ราฟาเอล นาดาล "ป้าด!!" เข้าเต็มกระบาลช่างชิตและแอดฌานเสียงเพราะกังวาน น่าฟังจับใจยิ่งนัก 5555
.....ยิ่งโดน ยิ่งยิ้ม ยิ่งหัวเราะ(สงสัยจะซาดิส)5555++ ก่อนกล่าวขอให้หลวงตาหลวงปู่เดินทางปลอดภัย
....ครับก็เป็นความเมตตาที่ครูบาอาจารย์มอบให้ วันนี้เอาภาพประทับใจมาฝาก เย็นๆอาจมีเรื่องราวดีๆมาลงให้อ่านกันครับ...

 

รูปใครกันนะใส่เสื้อสีขาวๆ กำลังก้มกราบหลวงตา ข้างหลังมีอะไรโผล่ออกมา ใช่ร่องหน้าอกใครหรือเปล่า ขาวโบ๊ะเลย:boo::'cool:

 

ท่านตาดีจัง ตอนแรกดูแล้วก็ผ่าน มาดูอีกครั้งก็ตอนท่านทักนี่แหละ อย่าเอะอะเดี๋ยวช่างชิดลบทิ้ง

 

55555555

 

#‎เก็บตกวันสำคัญทางศาสนา‬
.
..."หลวงตาเจ้าค่ะ สงสัยคะ ทำไมวันอาสาฬหะบูชา พระมากันเป็นพันๆพระพุทธเจ้าท่านเทศน์ยังไงถึงได้ยินกันทั่วค่ะ". *(จริงๆวันที่พระสงฆ์ร่วมกันคือ มาฆบูชา นะครับ แต่ช่างชิตจำมาแบบนั้นเลยเขียนตามเหตุการณ์จริง)
.
....หลวงตาสงบนิ่งไปซัก 5 วินาที ก่อนจะตอบว่า
"พระพุทธเจ้าท่านมีเสียงดังกัมปนาทแม้พูดธรรมดาอยากให้ได้ยินไกลขนาดไหนก็ได้ยิน อย่างสมัยพระพุทธเจ้า...(ขออภัยช่างชิตจำชื่อไม่ได้)...มีพระอรหันต์มาประชุมสองแสนกว่ารูป พระพุทธเจ้าท่านเทศน์ก็ได้ยินกันหมด"
.
"ไม่ใช่ในกัปปัจจุบันนี้ใช่ไหมครับ" (กัปปัจจุบันมี 5 พระองค์)
.
"ใช่ กัปป์ก่อน ส่วนเรื่องสาวกมากน้อยพระพุทธเจ้าก็มีไม่เท่ากัน เป็นบารมีใครบารมีมันด้วยนะ"
............

 

"หลวงปู่ขาวท่านเคยถามหลวงปู่มั่นว่า ตอนที่เทวดามาฟังธรรมะ เทวดามานั่งกันอยู่ตรงไหน?? หลวงปู่มั่นชี้ไปภูเขาอีกลูกบอก "อยู่นู้น มากันจนเต็มไปหมด" หลวงปู่ขาวว่า แล้วเทวดาที่ไปอยู่ไกลขนาดนั้นทำไมจะได้ยิน?? หลวงปู่มั่นท่านก็ว่า "เอ้า ก็มีหูทิพย์ตาทิพย์เป็นหยั่งจะไม่ได้ยิน เทวดาเขาไม่มาใกล้คนหรอกเค้าเหม็น แต่คนมีศีลเค้ามาใกล้อยู่" ".
.
‪#‎สามสี่วันมานี้ในกลุ่มลูกศิษย์ลูกหาฝันเห็นหลวงตาต่อกันหลายคนลัล่าสุดก็ช่างชิตเมื่อคืน‬ ‎ต้องดูจะมีเหตุการณ์อะไรพิเศษๆไหม‬

 

....สวัสดีครับทุกท่าน นำประสบการณ์ดีๆของพี่สาวใจดีของช่างชิตมาแชร์ให้อ่านกันครับ เรื่องราวจะเป็นยังไงติดตามกันเลย
................................................
........สวัสดีค่ะเพื่อนสมาชิกทุกท่าน วันนี้จะมาบอกเล่าเกี่ยวกับความเมตตากรุณาของหลวงตาสมหมายให้ฟังนะคะ ปี2558เป็นช่วงเวลาที่หนักมากสำหรับครอบครัว ประมาณเดือนกันยายน ที่บ้านได้รับข่าวร้ายเกี่ยวกับอาการป่วยของอากง ซึ่งเป็นพร้อมกันถึง2คน คือกงใหญ่(ตั่วกง)กงรอง(ยี่กง) ซึ่งเป็นอาการเหมือนกันคือมะเร็งตับระยะสุดท้าย รักษาตัวที่ รพ.รามคำแหงทั้ง2คน คือขอเรียนว่าตรวจสุขภาพทุกปี( เพราะทั้ง2คนเป็นเจ้าของโรงสีซึ่งก็พอมีฐานะ)แต่ตรวจไม่พบ แพทย์เรียกลูกหลานไปพบบอกว่าต้องทำใจนะ เราทุกคนเสียใจมาก ลูกๆอากงทั้ง2บ้านก็ปรึกษากัน ว่าจะทำอย่างไรดี สงสารว่าท่านจะปวดมาก(มะเร็งตับจะปวดมาก)ก็โทรเรียกลูกหลานทุกคนประชุม และก็ปรึกษาหารือกัน ผลสรุปว่าให้รักษาจนถึงที่สุด ย้ายรพ.ออกมาไว้ที่ รพ.ศูนย์สมเด็จพระเทพ1คน(ยี่กง)พวกลูกๆผลัดกันเฝ้า (จ้างพิเศษให้พยาบาลเฝ้าด้วย)
..........คืนนั้นโทรปรึกษาหลวงตาว่าขอเมตตาไม่อยากให้ปวด หลวงตาบอกให้ท่านไหว้พระ สวดมนต์ ทำใจให้สงบ เปิดพระเทศน์ให้ฟัง พวกเราทำตามทุกอย่าง อากงก็ทำตาม และท่านก็ไม่ปวด มีสติรู้อยู่ตลอดเวลา ท่านชอบให้พี่ไปเฝ้าไข้ เพราะจะอ่านหนังสือธรรมมะ คุยเรื่องหลวงตา ท่านชอบฟังและอารมย์ดี และท่านไม่มีเวทนา ไม่ปวด หน้าตาแจ่มใส (ซึ่งทางแพทย์เองก็กลัวเรื่องที่จะปวดมากนี่แหละ)และก่อนสารทจีน 1วัน ท่านก็เสียไปอย่างสงบ ซึ่งคิดว่าท่านพุทโธจนนาทีสุดท้าย เพราะท่านไปอย่างไม่มีเวทนา
..........เพราะความเมตตาของหลวงตา ทางครอบครัวเราซาบซึ้งมาก ในความเมตตาที่ท่านมีให้กับครอบครัวของเรา ซึ่งก่อนท่านจะเสีย ท่านฝากปัจจัยถวายหลวงตา ถวายหลวงพ่อทองปาน คิดว่าท่านคงไปสู่ภพภูมิที่ดี และอีก21วัน ครอบครัวเราก็เสียกงใหญ่ไปอีกคน ทุกคนพูดเหมือนกันว่าแปลกมาก เพราะคนที่หมอบอกจะตายเมื่อ16ปีก่อน(คือพี่)แต่ยังอยู่ แต่คนที่แข็งแรงตรวจสุขภาพ ทุกปี กลับไปเสียก่อน อากงจะพูดตลอดๆว่ารักมุกนะดูแลตัวเองให้ดีๆลูกๆเล็กอยู่ บางทีก็เหนื่อย ท้อแท้ แต่ก็ต้องสู้เพราะทุกคนห่วงและรักเรามาก ทุกวันนี้อยู่เพื่อทดแทนคุณพระศาสนา หลวงตาและครูอาจารย์ ทุกท่านค่ะ ถ้าเรื่องที่ลงให้อ่านนี้มีประโยชน์กับใครๆบ้างก็ขอให้บุญกุศลนี้ ส่งถึงอากงทั้ง2 ด้วยค่ะ และขอนอบน้อมกราบหลวงตาด้วยเศียรเกล้า สาธุ สาธุ สาธุ

 

...............................................................
กลิ่นใดๆก็ไม่หอมเทียบเท่า"ศีล" และกลิ่นหอมของศีลจะกระจายไปถึงพรหมโลก สาธุธรรม กราบหลวงตาเจ้าค่ะ