ช้างเผือกในป่าอีสาน หลวงตาสมหมาย วัดป่าสันติกาวาส คำสอน/ประสบการณ์/วัตถุมงคล/ (ช่างชิต)

นายช่างอกหัก ถูกสาวหักอก ถึงตะติยัมปิ ครั้งที่สามแล้วหรือยัง เท่าที่ติดตามกระทู้มาจำได้เลาๆ ว่าสองครั้งเข้านี้แล้วกระมัง
ถ้ามีถึงครั้งที่สามก็น่าจะเปลี่ยนความคิดใหม่ที่ว่า "ยังไม่มีบุญขนาดนั้น" คนที่เห็นทุกข์ในทางโลกแล้วออกบวช ส่วนมากจะไปได้ดีในทางธรรม
พระสาวกในครั้งพุทธกาลส่วนมากก็เป็นอย่างนี้ คือเบื่อหน่ายเห็นทุกข์ทางโลกแล้วจึงออกบวช แล้วก็ตั้งใจปฏิบัติจริงๆจนเห็นผล แล้วก็ไม่หวลกลับมาสู่ทางโลกอีกเลย
ยิ่งนายช่างมีบุญได้พบหลวงตาที่เป็นครูบาอาจารย์ดีๆ ที่เป็นแบบอย่างแนวทางคอยให้การอบรมสอนสั่งอย่างมีเบ้ามีแบบอย่างนี้
มีหรือที่จะเป็นไปไม่ได้ตามสโลแกนที่ตั้งไว้ อนาคตอาจจะมีช้างเผือกเกิดขึ้นอีกสักช้างหนึ่งก็ได้ใครจะรู้

 

อ่านช่างชิตเล่าแล้วเพิ่มพลังใจมากเลยครับ
ผมเองก็อกหักมาเกือบสองปีแล้ว

ผมเองสติแตกลาออกจากงานเลย ทำใจไม่ได้ทำงานไปร้องไห้ไป
ไม่มีสติ เลยขอเวลาทำใจไปบวชเลยครับ เป็นผ้าขาวอยู่วัดนี่ร้องไห้โหเลย 555
ตอนนี้ดีขึ้นมากเพราะคำสอนพ่อแม่ครูอาจารย์นี้แหละครับ

กราบคำสอนหลวงตาครับและเป็นกำลังใจให้ช่างชิตครับ

 

พ่อแม่ครูอาจารย์หลวงปู่ขาว อนาลโย
แห่งวัดถ้ำกลองเพล เมืองหนองบัวลำภู

นามเดิมของท่านชื่อ ขาว โคระถา
เกิดเมื่อวันที่ ๒๘ ธันวาคม พ.ศ.๒๔๓๑
ณ บ้านบ่อชะเนง ต.หนองแก้ว อ.เมือง จ.อำนาจเจริญ
บิดาชื่อนายพั่ว มารดาชื่อนางรอด นามสกุล โคระถา
หลวงปู่มีพี่น้องร่วมบิดามารดาทั้งหมด ๗ คน เป็นชาย ๓ คน หญิง ๔ คน
โดยหลวงปู่เป็นบุตรคนที่ ๔
สมัยเป็นฆราวาสหลวงปู่มีอาชีพทำนาและค้าขาย ท่านเป็นคนขยันหมั่นเพียร
มีนิสัยซื่อสัตย์สุจริต โอบอ้อมอารีต่อญาติมิตรเพื่อนฝูง
เมื่ออายุได้ ๒๐ ปี ท่านได้สมรสกับนางมี และได้อยู่กินด้วยกันจนมีบุตรธิดารวม ๓ คน


พบมรสุมชีวิต

หลวงปู่ขาว ได้ใช้ชีวิตครอบครัวอยู่ถึง ๑๑ ปี ท่านก็ต้องมาประสบพบเหตุสะเทือนใจ
คือ ภรรยาของท่านไม่ตั้งอยู่ในความสันโดษ กล่าวคือได้คบชู้สู่ชายอื่น
ซึ่งหลวงปู่จับได้คาตา ในช่วงเวลานั้นหลวงปู่แทบสะกดใจไว้ไม่อยู่
เงื้อมีดดาบขึ้นหมายสังหารคนทั้งสองให้ตายคามือ
แต่ด้วยอำนาจฝ่ายดีได้ยับยั้งท่านไว้ เมื่อฝ่ายชายสารภาพผิดและกราบขอชีวิต
เหตุฆาตกรรมจึงไม่เกิดขึ้น เหตุการณ์ในครั้งนั้นถือเป็นจุดหักเหของชีวิต
ทำให้หลวงปู่ตัดสินใจสละบ้านเรือน แล้วท่านก็เข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์ตั้งแต่นั้นมา

 

ไม่ได้เข้ามาหลายวันไล่ตามอ่านจนถึง02.31น. พึ่งถึงหน้า22 :z1

 

โอ้โห ..........พระอาจารย์เขียนมาแบบนี้ ช่างชิตเกือบเคลิ้มบวชไปจริงๆเลยนะเนี่ย 55555555 เอาเป็นว่าลึกๆใจก็อยากนะครับ แต่ติดว่าปัญหาที่ต้องสะสางทางโลกนี้มันเยอะและหนาพอสมควร ถ้าจะบวชก็ต้องเคลียร์พวกนี้ให้หมดและจากเท่าที่ดู ช่างชิตยังไม่เห็นหนทางในเร้ววันเลยครับพระอาจารย์

 

เข้าใจความรู้สึกเลยครับ ช่างชิตเองก็เสียจิตไปเกือบสามอาทิตย์เต็มๆ
เหตุเพราะ "คาดหวังมาก ตั้งใจมาก" และเลิกกันแบบ "ไม่ทันตั้งตัวจริงๆ"
ก็อย่างหลวงตาว่าละครับ "เขาหมดน้ำใจให้เรา เขาก็จากไป เพราะหมดกิจเขาแล้ว" อ่านทีไรก็ยังรู้สึกว่า "ใจของมนุษย์นั้นทำไมถึงแปรเปลี่ยนไปได้ง่ายขนาดนี้" ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ ช่างชิตก็เป็นกำลังใจให้คุณ ลิง เมืองละโว้ เช่นกัน

 

นึกว่าพี่สาวที่แสนดีจะลืมกระทู้เล็กๆกระทู้นี้ของน้องชิตไปเสียแล้ว ไล่อ่านแล้วร่วมสนุกกับกิจกรรมด้วยนะครับพี่ อิอิ ให้หายคิดถึงหายไปนาน

 

ช่างชิต กลับบ้านไปงานกฐินหลวงตาหรือเปล่าครับ ถ้ากลับไปรบกวนฝากปัจจัยร่วมทำบุญด้วยครับ

 

ว่าจะกลับอยู่นะครับ แต่ยังไงเดี้ยวดูอีกทีนึ่งครับ ขออนุโมทนากับความตั้งใจล่วงหน้าเลยนะครับ

 

วันนี้เอารูปองค์หลวงตาสมหมาย อัตตมโน
ได้ไปเมตตาบังสกุลเป็นและบังสกุลตายพร้อมให้คุณยายเปลี่ยนสี ถวายผ้าบังสกุลและเครื่องธัญญทาน พร้อมกันนั้นหลวงตายังสวดมนต์และให้ธรรมมะโอสถโปรดคุณยายเปลี่ยนสีอีกด้วย......ขอให้คุณยายหายเร็วๆนะครับ

*เหลือเวลาอีก 9 วันนะครับกับกิจกรรมดีๆรีบๆส่งกันมานะครับผม

 

ถ้ากลับ ผมฝากปัจจัยร่วมบุญกับหลวงตาด้วยนะครับ..สาธุ

 

ได้ครับถ้ากลับนะ 5555

 

วันนี้จะเดินทางไปงานกฐิน หลวงปู่แสง ที่ยโสธร จะเอาภาพและเอาบุญมาฝากทุกๆท่านนะครับ

 

สวัสดีครับ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ญาติธรรม ทั้งหลาย ช่างชิตพึ่งกลับมาถึงไซร์ที่ชลครับ
ต้องบอกว่าอาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นอาทิตย์ที่ดีมากๆของช่างชิต เพราะได้เดินทางไปร่วมบุญกฐินและกราบหลวงปู่แสง
วันนี้เลยนำบทความที่ขียนจากใจ(ไว้ในกระทู้สุดยอดวัตถุมงคลหลวงปู่แสงในเฟสบุ๊ค)
มาให้ทุกๆท่านได้อ่านจะได้เข้าใจความรู้สึกของ ผู้ชายคนหนึ่งที่มีศรัทธาเป็นแรงผลักดัน
จนทำให้ความตั้งใจไว้สำเร้จลุล่วงไปด้วยดี เอาบุญใหญ่มาฝากทุกท่านด้วยนะครับ

....บทความนี้เขียนจากใจของลูกผู้ชายคนหนึ่ง....อยากให้ลองอ่านดูนะครับ

9-10-57 ช่างชิตออกเดินทาง 20.00 นจากชลบุรี แม้เช้าวันที่ 10 จะมีประชุมโครงการ
แต่ด้วยความตั้งใจแล้ว "ขอเลือกสิ่งที่คิดว่าจะเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตอีกครั้งเถอะ"
นอนไม่หลับมาสองคืนร่วมคืนที่นั่งมาบนรถด้วย คิดไปต่างๆนาๆว่าจะเป็นไงเมื่อไปถึง
เช้าฟ้าสางถึงปากทางอำเภอ ป่าติ้ว จังหวัด ยโสธร ประมาณ 8.00 น ช่างชิตไม่เคยมาที่นี้
ไม่รู้จักใคร ลงมาก็เดิน งง ไปยืนโบกรถข้างทางเพื่อจะหาทางต่อไปวัด ในอากาศร้อนๆ
มีรถกะบะคันหนึ่งจอด กระจกที่เลื่อนลงพร้อมเสียงที่ลอยมา

"น้องจะไปไหน"

"ผมมาทำบุญกฐินวัดหลวงปู่แสงครับพี่ พี่ผ่านวัดไหมครับ"

"คนละทางเลยน้องนู้นต้องไปอีกปากทางข้างหน้าประมาณ3กิโลและต่อรถเข้าไปอีก8โล เรียกวินมอไซประมาณ 200 นะ"

"อ้าว หรอครับ ทำไงดีละคราวนี้" จะด้วยหน้าตาที่น่าเอ็นดูหรือบุญเก่าพอจะยังมีของช่างชิตทำให้ประโยคหนึ่งหลุดจากปากพี่คนขับ

"เอางี้ มาๆขึ้นรถ พี่จะไปส่ง"

"ขอบพระคุณพี่มากครับ"

เราคุยกันไปตลอดทาง พี่เขาไม่เคยไปวัดไม่เคยไปกราบหลวงปู่ เพียงแต่รู้ว่าวัดอยู่ตรงไหน
(คิดว่าหลวงปู่พึ่งย้ายมาสร้างวัดแบบเงียบๆตรงนี้แค่ 7-8 เดือน คนพื้นที่ส่วนหนึ่งจึงยังไม่รู้จักท่าน)

"น้อง หลวงปู่แสงดังมากเลยหรอ น้องถึงลงทุนมาไกลขนาดนี้ ดังสู้หลวงพ่อ...(ไม่ขอเอ่ยนาม)....ไหม" นั้นคือหนึ่งประโยคของชายมีน้ำใจเอ่ยปากถามช่างชิต

"ท่านดังไม่มากหรอกพี่ ชื่อเสียงสู้หลวงพ่อ.....ไม่ได้หรอกครับ แต่ผมศรัทธาท่าน อาจารย์ผม(หลวงตาสมหมาย)ก็มากราบท่าน ผมอยากกราบท่านซักครั้งในชีวิต" ช่างชิตตอบต้นทางไปแบบคิดว่าจากใจที่สุดแล้ว เราคุยกันจนถึงปากทางเข้าวัด

"โอ้โหรถเยอะจริงๆ ถ้าได้ของดีเอามาเผื่อพี่ด้วยนะ" นั้นคือสิ่งทิ้งท้ายของคนพื้นที่แสนมีน้ำใจที่อุตสาห์มาส่ง

"ถ้าได้นะพี่"

ช่างชิตตอบกลับพร้อมกล่าวขอบคุณก่อนเดินเท้าเข้าวัด มองข้างทางรถหลายร้อยคันจอดอยู่
คนเรือนหมื่นที่มาทำบุญกฐิน พระชราๆองค์หนึ่งที่เก็บตัวเงียบมากว่า 70 ปีในร่มกาสาวพัตร
แต่วันนี้บารมีท่านมากล้นจนจะปิดตัวยังไงก็ปิดศรัทธาที่ล้นหลานไม่ได้แล้ว ช่างชิตไม่เคยมาไม่รู้จักใคร
รู้แต่พี่ที่คุยกันในเฟสแนะนำให้ไปหาพี่คนนั้นคนนี้ ก็เดินถามหาพี่เขาไปเรื่อยๆ ถามว่าอายไหม อายครับ
แต่ก็ต้องคิดว่าทำดีจะอายอะไร จะอายน่าจะอายที่ต้องทำบาปมากกว่า เจอใครก็ถาม ถามเรื่อยๆ
ถามจนเจอพี่เขา ช่างโชคดีแท้^^ จากนั้นพี่เขาก็แนะนำพี่ๆท่านอื่นต่อก็ได้รู้จักพี่ๆอีกหลายคน
พี่ๆทุกคนดูใจดีเป็นกันเองมากๆ ทุกอย่างดูเหมือนไหลตามจังหวะเหมือนโดนกำหนดไว้
คนเรือนหมื่นแต่ที่ช่างชิตจำไม่รู้ลืมเลยคือ โอกาสแบบนี้ แบบในภาพที่จะประทับใจไปตลอดชีวิต
พี่ๆทุกท่านใจดีมีเมตตามากไม่ได้รังเกียจจะกีดกันไม่ให้ช่างชิตเข้าใกล้หลวงปู่เลย
(ต้องกราบขอบพระคุณพี่ๆทุกๆท่าน ณ โอกาสนี้ด้วยครับ) ช่วงเวลาอยู่ใกล้ท่าน
บารมีของชายสูงอายุนามหลวงปู่แสง วัย 94 ปีช่างยิ่งใหญ่สมคำล่ำลือแท้ๆ ช่างชิตได้กราบและนวดถวายท่าน
ท่านเมตตาตบหลังช่างชิตสามทีพร้อมมอบสิ่งมงคลล่ำค่ามากกว่าเงินตรามาให้อีกจำนวนหนึ่ง

"คนนับร้อยนับพันต้องการมานั่งแบบช่างชิต เขายังไม่มีโอกาสได้ทำเลย มาลองนึกดู ถ้าเป็นสมัยก่อนที่ช่างชิตยังกินยังเที่ยวยังเล่น บุญคงยังไม่ถึงท่าน คงไม่มีโอกาสแบบนี้วาสนาเราแท้ๆ"

ได้แต่บอกตัวเองด้วยความปลื้มใจ มันประทับใจมากดีใจจนเหลือประมาณได้แต่บอกตัวเองคิดถูกแล้วที่ตัดสินใจมา
ขากลับก็มีติดรถพี่ๆใจดีออกมาส่งที่ บขส ยโสธร ก่อนกลับช่างชิตแวะหาพี่คนที่มีน้ำใจมาส่ง
เพื่อมอบเหรียญที่ได้รับแจกให้เขาตามสัญญาพร้อมกับบอกเขาว่า

"อย่าขายนะพี่ หลวงปู่ท่านสำเร็จแล้ว แม้แต่ขี้ไคล่หรือเส้นผมยังเป็นเม็ดพระธาตุ"

เขาทำหน้า งง แต่ก็รับปาก บัดนี้พลังงานฝ่ายดีเติมเต็มจนกดมารร้ายในตัวให้ไร้ปากและเสียงไร้พลังอีกครั้ง
(ก่อนมาจิตใจไม่ค่อยสู้ดี รู้สึกเหมือนทำดีแต่ไม่ได้ดี) พร้อมจะกลับไปสู้ชีวิตแล้วครับ
เอาบุญทำกฐินกับพระอรหันต์มาฝากทุกๆท่าน วันนี้จะเป็นอีกวันที่จะจำไปตลอดชีวิตของชายชื่อ ชิษณุพงศ์ ตลอดกาล

 

แจ้งนะครับ กฐินหลวงตา 18-19 ช่างชิตไปร่วมงานนะครับ
ใครจะยังไงจะฝากอะไรก็ทักหรือจะอินบ็อกกันมา
กลับมาเสร็จหลังจากนั้นจะมาไล่ดูคนส่งเรื่องราวเข้ามาร่วมสนุก
แล้วจะแจ้งกลับไปทางอินบ็อกทุกๆท่านนะครับ

 

พรุ่งนี้ วันสุดท้ายแล้วนะครับใครอยากร่วมสนุกส่งก่อน 0.00 น ของวันที่ 16 ทุกเรื่องทุกประสบการณ์จะมีน้ำใจจากช่างชิตคือ วัตถุมงคลของหลวงตาที่ พิธีดี องค์ผู้อธิฐานจิตดี เจตนาสร้างดี และหลวงตาเอ่ยปากเองว่า "จะทำของขลัง ของดี ให้คนได้แขวน" ทั้งๆที่ตัวท่านเองไม่ได้ให้ความสำคัญกับวัตถุสิ่งของเลย ขอแค่ร่วมสนุกไม่มีการพานิชย์ใดๆเข้ามาเกี่ยวข้อง อีก 1 วันเต็มๆรีบๆส่งมานะครับผม แล้วรายละเอียดการจัดส่งจะแจ้งให้ทราบหลังงานกฐินหลวงตานะครับ

 

ฝากช่างชิตครับ

 

อนุโมทนาสาธุด้วยนะครับ

 

ฝากร่วมบุญกฐินหลวงตา 18-19 ต.ค 57 จำนวนเงิน 400 บาท