เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

กราบพระเดชพระคุณ หลวงพ่อทรง
กราบพระเดชพระคุณ หลวงปู่บุญศรี
สวัสดีพี่น้องทุกท่านครับ

 

ติดตามอ่านหลวงปู่บุญศรีครับ คุณพี กราบหลวงปู่ครับ

 

วัดใหม่ ( ต่อ )

ผม scan จากโฉนดอันเก่ามาให้ชม เนื่องจากโฉนดมีขนาดใบใหญ่ใส่เครื่องสแกนได้แค่นี้ แต่จากโฉนด มี เนื้อที่ ๑๓ ไร่ ๒ งาน ๘๔ ตารางวา ที่เป็นรูปสี่เหลี่ยมคางหมู ด้านที่ตะวันตก ติดถนนหลวง ( ด้านที่สามารถเขาไปวัดได้ในปัจจุบัน ) ส่วนด้านทิศตะวันออก จากโฉนดเดิม ( อันนี้คัดใหม่ เป็นของที่มีที่ ที่ดินพยุหะ สังเกตุว่ายังใช้คำว่าเด็กชาย เด็กชายที่มีชื่อ อายุ ตอนพ.ศ.นั้น เจ็ด แปดสิบปีเข้าไปแล้ว ) ด้านนี้จะติด ที่ป่า ซึ่งเป็นที่วัดร้าง ส่วนหนึ่งและต่อไปเป็นแม่น้ำซึ่งต่อมา แม่น้ำเปลี่ยนทางเดิน กินที่เข้ามาจนบริเวณที่เป็นโบถส์เก่า หายไป หลวงปู่ท่านบอกว่า โบถส์เก่าอยู่ประมาณกลางแม่น้ำตอนนี้ ตรงที่ ที่ต่อมา จะสร้างแพโบถส์น้ำ ตามรูปถ่ายที่ผมถ่ายมาให้ดูตรงหลวงปู่ท่านยืนอยู่ริมแม่น้ำ

สรุปกันมาเลยเรื่องมันยาว หลังจากผมให้ทนายศึกษาดู แล้วจาก มรดกของคุณปู่ก้อนซึ่งเป็นผู้มีใจบุญ ท่านยกที่ของท่านให้เป็นที่วัด บริมาณคือ ๖ ไร่ ๓ งาน ๔๒ ตารางวา แต่ที่นี้การยกให้ ให้แบบคนโบราณ คือ เอง ( ลูกหลาน ) เอาตรงนี้ไป อีกเองเอาตรงโน้นไป ส่วนตรงนี้ข้าจะยกให้วัด ไม่ได้แบ่งโฉนดไว้ หลังจากคุณปู่ก้อนตายไป คนที่รับต่อมาก็มีการครอบครองแบบอยู่กันไป นานเกินสิบปี สามารถครอบครองแบบปรปักษ์ จนทำให้เกิดมีคดีความกันและวัดแพ้

จะเล่าเรื่องยาวให้สั้น ทนายของผมชื่อ พี่ ย มีประสบการณ์สูง ท่านดูแล้ว ถ้าไปฟ้องกันอีกถ้าจะยาว มาประณีประนอมกันดีกว่า โดยไปขอดูโฉนดปัจจุบัน จากทายาท ปรากฎว่าไม่มีเหมือนกัน ( อ้าว!!! ) มีแต่ซีร็อค ไม่มีตัวจริง พวกผมเลยมาตกลงกันว่ามารังวัดใหม่ดีกว่า เพราะตอนนี้ มีทายาท หลายคน มีโรงเรียนมาสร้างอีก และมีเขตวัด การคุยเป็นไปได้ยากมาก คุยกันวันหนึ่งอย่างหนึ่ง อีกวันอีกอย่างหนึ่ง ถ้ามีแต่ผมเองคงเหนื่อย ผมเป็นคนคุยกันแล้วรู้เรื่อง ไม่ชอบคุยยาวแบบคุยในศาล

พี่ ย ท่านมีแผนสอง ท่านไปติดตามทายาท อีกคน ที่มีชื่ออยู่ในโฉนด คนนี้ อายุมากแล้ว ไปเป็นยามอยู่ที่ กทม ( ตามจนเจอ ) หลังจากคุยกับลุงคนนี้ แกตกลงจะไปเป็นคนอ้างสิทธิ์ในที่ดิน และจะยกที่ส่วนของท่านให้วัด ( ยากจนแต่ใจถึงด้วย ) เพราะนับถิอ หลวงปูพระครูบุญศรี

เมื่อพาลุงยามมา ( อุปถัมท์ แกมา ) เหตุการณ์ก็กลับพลิก เพราะถ้าลุงยาม และวัดอ้างสิทธิ์ ไปฟ้องร้องกันใหม่ จะได้ที่ กว่าครึ่ง เหตุการณ์จะแพ้ชนะ ก็ว่ากันไปตามเกม แต่เรื่องมีน้ำหนัก อีกด้านเลยยอม จากคารมของพี่ ย ด้วย

โดยทางด้านผมยินยอม จะออกเงินค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด ในค่ารังวัด ตัดโฉนด ค่าใช้จ่าย ออกมาตามแต่ล่ะ รายการ โดยเอาปัจจุบันว่าให้วัดจะ กินที่ดินเท่าเดิม ที่เห็นอยู่ในปัจจุบัน ส่วนลุงยามได้ไป ๒๐๐ ตารางวาติดกับวัด แกจะยกให้วัด แต่พวกผมขอซื้อกลับมาในราคา ๒๐๐,๐๐๐ บาท และยกให้วัด ตกลงตัดได้คืนมา ๓ ไร่ สองงานกว่าก็ น่าพอใจ เป็นแบบนี้ พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านพอใจแล้ว เรียกว่า win - win ทั้งสองฝ่าย

เหตุการณ์ที่เล่าในไม่กี่บรรทัด แต่เกิดเป็นเดือนๆ เดินทางไปๆมาๆ ประสานงาน เอาเจ้าหน้าที่มารังวัด และออกโฉนดใหม่หมด จากการยินยอมจากทุกฝ่าย แต่พวกผมออกเงิน...แหะๆ เหตุหยุมหยิมอีก แต่ก็มาจบกันได้

ตอนรังวัด เจ้าหน้าที่รังวัด สงสัยมากเพราะพวกผมแห่กันมาเป็นสิบๆคน เขาถามว่ามาทำไมกันมากมาย พวกผมบอกพี่รังวัดไปเดี๋ยวจะรู้เอง ซึ่งเหตุการณ์เป็นไปตามที่พวกผมคาดเดา เพราะเจ้าหน้าที่ถูกก่อกวนมาก ตั้งแต่ต้นจนจบ เช่น รังวัดให้ดี ต้นไม้ต้นนี้เป็นของเขา แต่หลังจากรังวัด เจ้าหน้าที่บอกอยู่ในเขตวัด เขาบอกว่างั้นกิ่งยื่นมาเขาจะตัดกิ่งทิ้ง คนฟังแล้วสะอึก เจ้าหน้าที่มาบอกผมตอนบ่ายแก่ก่อนจะกลับว่า ทีนี้ผมรู้แล้วว่าทำไมพวกพี่แห่มากันเยอะ...เหอๆๆ



วันออกโฉนด เป็นวันธรรมดา ผมไม่สามารถลางานได้ เลยให้พี่ ย พาหลวงปู่ไปที่ ที่ดินพยุห จากที่ พี่ ย เล่า พอได้โฉนด หลวงปู่ยัดโฉนดใส่ย่าม เดินผิวปากหวิวๆ ขึ้นรถกลับวัดทันทีแบบอารมณ์ดี ท่านคงดีใจมาก เพราะตั้งแต่วันนั้น หลังจาก สามสิบกว่าปีที่ท่านรอคอยได้สิ้นสุดลง ท่านไม่ใช่ผู้อาศัยอีกต่อไป แต่เป็นเจ้าบ้าน ตามโฉนดที่ดินวัด และ ใบสำเนาทะเบียนบ้านที่ผมเอามาแสดง

การเอามาเขียนนี้ ผมเขียนตามความจริงที่จำได้ รายละเอียดอาจจะเลือนๆไปบาง เมื่อท่านอ่านแล้ว อาจจะมีหลายความรู้สึก พระดีๆ ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่ที่สงบๆหรอกครับ อาจจะอยู่แบบทดสอบกำลังใจมาตลอด เป็นการวัดขันติว่าจะผ่านหรือไม่ ลำบากกายมันเรื่องเล็กสำหรับนักบวชที่เคร่งครัด การเมืองระดับชาวบ้านมีผลมากมายมาถึงวัด ผมว่าแทบจะทุกวัดในเมืองไทย มากน้อย ตามความเข้มแข็งของพระอธิการเจ้าวัด และลูกศิษย์

พวกท่านจะไปทำบุญที่ไหน อย่าดูแต่หน้าบ้าน เพราะหลังบ้าน ในครัว จะมีการเมืองระดับท้องถิ่น ซึ่งตั้งอยู่บนพื้นฐานของผลประโยชน์แต่เพียงอย่างเดียว เจ้าอธิการ ยิ่งถ้าเป็นคนที่อื่นมา อาจจะทำอะไรมากไม่ได้ บางอย่างต้องปล่อยเลยตามเลย และขันติจะเป็นตัววัด ว่าท่านนั้นมีขันติเท่าใด มีน้อยก็อยู่ไม่ได้ ความอดทนเป็นคุณสมบัติของนักบวชที่ดีครับ นักบวชที่ไม่มีความอดทนและใจร้อน จะทนไปไม่ได้ อันนี้ถือว่าน่าจะเป็นคุณสมบัติของ ฆราวาสที่ดีด้วย ให้พวกท่านสังเกตุ เพราะเงินของพวกท่านหามายาก ทำบุญ ๑๐๐ บาทน่าจะได้บุญ ๑๐๐ บาทบวกดวยความสุขใจ ไม่ใช่ทำไป แล้ว ไม่รู้เปรตที่ไหนมาอมเอาเงินไป

แต่หลวงปู่พระครูบุญศรี ท่านมีเหลือเฟือ ขันติ และธรรมะ ทำให้ท่านสอบผ่านมาได้ แบบสบายๆ ท่านทำให้ลูกศิษย์ดูและสอนลูกศิษย์ซ่ะด้วย อยู่แค่การรอคอย เมื่อเวลามาถึงเท่านั้น ท่านจับแต่ปัจจุบัน และกำหนดไปตามนั้น นอกจากนั้นท่านยังมี ธรรมะ และสติอีกมาก ทำให้ท่านทรงอยู่ในสมณะเพศ ได้แบบ สงบและดูผ่องใสในทุกอริยบท

เหตุการณ์ นี้ทำให้ พวกผมรวมตัวกันได้ และ สร้างสิ่งก่อสร้างที่สำคัญ ตามคำแนะนำของ หลวงปู่บูญศรี คือ แพโบถส์น้ำครับ

 

กราบหลวงปู่ทรง หลวงปู่บุญศรี หลวงปู่อั๊บ
และสวัสดีพี่น้องบ้านเหรียญบินทุกท่านครับ

 

กราบๆ ๆ หลวงปู่พระครู บุญศรี หลวงพ่อทรง ครับ

ผมเอาเรื่องมาเขียน และนำหลักฐานมาแสดง หลักฐานพวกนี้ผมเก็บไว้หมด เพื่อแสดงให้เห็นว่า เรื่องที่เล่า เป็นเรื่องจริงมีน้ำหนัก ไม่ใช่เรื่องที่แต่งขึ้น มาจะมีสำนวนสีสรรบ้างให้ออกแนว drama จะได้อ่านแล้วไม่เบื่อ...แหะๆ

 

กราบหลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรงครับ อนุโมทนากับพี่พีด้วยครับ....

 

ขอบคุณครับ ผมเพียงแต่เป็นหนึ่งในร้อยกว่าคนที่ช่วยๆกันครับ ยังมีผู้ที่ผมไม่เอ่ยนาม และไม่กล้าเอ่ยนามเพราะไม่ได้ขออนุญาตพวกท่านมา แต่งานบุญนี้ช่วยๆกันหลายคนครับ ผมจะเอ่ยนามเป็นคณะ ในฉากต่อไปแล้วกันน่ะครับ

ด้วยอานิสสงฆ์นี้ และ บุญกุศลจาก คุณพ่อ คุณแม่ของผม อาจจะเป็นอานิสสงฆ์ให้ผมมีที่อยู่อาศัยเป็นของตัวเอง ไม่มีหนี้สินในการซื้อหามา หมายความว่าไม่ต้องเป็นหนี้ใคร ในกาลต่อมาหลังจากเหตุการณ์นั้นก็ได้ครับ

 

โห..ปูพรมปฐมบท แพโบถส์น้ำ ตื่นเต้นเร้าใจ มากครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง หลวงปู่บุญศรี ครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี และหลวงพ่อทรงครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง ครับ

 

อนุโมทนาครับพี่พี...

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง หลวงปู่อั๊บ ครับ

 

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยครับ สาธุ

 

ลองเอาไปถามในหน้าพระเครื่องดีกว่าน่ะครับ ในนั้นมีพี่ๆใจดีหลายคน

แต่กล้ายืนยันอย่างหนึ่งว่า กะลาราหู ของหลวงพ่อน้อยดีจริงๆครับ

 

กราบหลวงปู่ทรง หลวงปู่อั๊บ หลวงปู่บุญศรี
และสวัสดีพี่น้องบ้านเหรียญบินครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง ครับ<!-- google_ad_section_end -->

 

เดี๋ยวผมไปตอบในกระทู้น่ะครับ

ที่จริงจะเอาละเอียด ต้องไปถามเซียนท้องถิ่น ผมจะตอบเอาที่ผมทราบ

๑) เรื่องของหลวงปู่ จัน วัดนาคู เรื่องนี้ก็ได้ยินมานาน เพราะตระกูลผมเป็นคนอยุธยา วัดนาคู ( ผมไม่เคยไป ) แต่ตั้งอยู่ตรงรอยต่อ ผักไห่ อยุธยา ยายของผมมีญาติอยู่ แต่ห่างเหินกันไปนานแล้ว มีแต่มิตรใหม่ เรื่องที่ได้ยินคือว่า หลวงปู่จัน ท่านเป็นพระรุ่นเก่า และตะกรุดท่าน เหนียวครับ เหนียวแบบหนึบๆ สุดยอดตะกรุดด้านเหนียว ผมได้ยินมาตั้งแต่วัยรุ่นๆ หามาแทบแต่เด็กๆ เพราะพอเริ่มเล่นพระจะสนใจพวกเหนียวๆ คงกระพัน พวก โชคลาภ แคล้วคลาด ยังไม่สนใจ พอโตขึ้นมาก็ได้ยินว่า ท่านอภิมหาเซียนดังสิบทิศ ท่านหนึ่งก็ใช้ติดตัวอยู่ แม้จะขายพวกของเบญจภาคี ปิดตา เบญจภาคี แต่มีอาวุธลับ คือตะกรุด หลวงปู่ จันวัดนาคูนี่เอง เนื่องด้วย ท่านนี้เดิมมีเชื้อสายคนวิเศษฯครับ

๒) หลวงพ่อ ภู วัดดอนรัก เรื่องนี้ผมได้ยินมาตั้งแต่เด็ก เพราะน้าคนที่เคยเล่า ท่านที่เป็นนายทหารมาเล่าให้ฟัง ว่าตอนที่ ตำรวจไปตั้งหน่วยจับ ( ดับ) มือปืนที่ วิเศษฯ สมัยนั้น มีมือปืนเยอะ แถวสุพรรณและรอยต่อวิเศษฯก็มีโจรเพียบ มีผู้ร้ายที่ถูกโจรจับ ถูกตำรวจไล่จับ ไล่ยิง ยิงไม่ถูก กับ ถูกและไม่เข้า ผมลืมรายละเอียดไปแล้วเพราะนานจัด แต่ ตำรวจยังต้องยอม เพราะจับตัวได้ก็ยังยิงไม่ออก ต้องเอาตะกรุดออกจึง วิ!!! ได้ หลังจากนั้นพวกตำรวจมือปราบแห่ไปหาหลวงพ่อ หลวงพ่อท่านฉุนที่มา วิ!!! ลูกศิษย์ท่าน ท่านปิดประตูกุฏิ ไม่ยอมมาคุยด้วยทำนองนั้น


๓) ส่วนหลวงพ่อพัก วัดโบถส์ อันนี้ผมมาได้ยินทีหลังเรื่องเบี้ย สาเหตุเพราะเบี้ยหลวงพ่อพักมีเอกลักษณ์ สอดตะกรุด ถักด้าย และลงรัก พอเก่าเขา รักดูเก่าดูดี ส่องมันส์ ดูดีกว่า กว่าเบี้ยเปลือยๆหรือ เปลือยเลี่ยมเงิน ( เบี้ยแบบเปลือยหลวงพ่อพักก็มีน่ะครับ ) เพราะพวกนิยมพระเครื่องชอบเรื่องรักเก่าๆ มันดูลึกดี และพอเข้ามือ ท่านอภิมหาเซียนสิบทิศ เบี้ยหลวงพ่อพัก และ เหรียญด้วยเลยติดลมบน ด้วยราคานำหน้าหลวงพ่ออื่นๆ ในวิเศษฯ ประกอบกับท่านเก่งด้วย มีของขลังหลายแบบ พวกงาแกะ รูปสิงห์ และ ตะโพน ของท่านเลย ติดลมบน ราคาไปสุดๆ แต่สังเกตุว่าตะกรุดจะไม่ค่อยแรงเท่าไหร่ อาจจะดูยาก

อาจารย์ ของวิเศษฯ รุ่นเก่าๆเล่นได้ทุกองค์ครับ หลวงพ่อ คำ หลวงพ่อนุ่ม หลวงพ่อซำ หลวงพ่อกลุ่ม และยังมีที่ดังๆแค่ในท้องถิ่นอีก เพราะรุ่นเก่า ท่านประชันกัน ไม่เก่งไม่ออกของเพราะจะอายเขา ถ้าลูกศิษย์ เอาตัวไมรอด แต่จะหนักไปทางเหนียวๆ นอกจากนันยังมีอาจารย์ฆราวาสอีก ปรมาจารย์ หมอน้อย พวกรุ่นลูกศิษย์ อาจารย์ หมอฟู หมอเปรี้ยว อันนี้ผมก็มาได้ยินทีหลัง พวกอาจารย์ฆราวาสรุ่นเก่าของวิเศษฯ วิชาคาถาอาคมเชื่อขนมกินได้ครับ ถ้าได้ของแท้มา คุ้มตัวได้แน่นอน

หลวงพ่ออั้บท่านเคยเล่าให้ผมฟังว่าสมัยท่านไปจำพรรษาที่ลาดชะโด ท่านก็เคยไปเรียนวิชากับอาจารย์ฆราวาสที่วิเศษฯ ท่านนี้จะอยู่ในเรือ คงจะร้อนน่ะครับ เก่งแล้วอยู่บนบกไม่ได้ มันร้อน และต้องร่อนเร่ไปเพราะของมันขึ้น

แนะนำว่า อย่าไปเล่นพวกตะกรุดโสฬส หลวงปู่เอี่ยม วัดสะพานสูง หรือ ตะกรุดหลวงปู่เอี่ยม วัดหนัง หรือ ตะกรุดหลวงพ่อวัดมะขามเฒ่า ไม่ใช่ไม่ดีน่ะครับ ดีแน่ๆประสบการณ์เพียบ แต่ของแท้หายาก ราคาแพง ของฟลุ้คไม่มีหรอกครับ มีแต่ ฟุบ ถึงมีก็ไม่กล้าใส่ กลัวช้ำ

แต่ในด้านราคาพอหาได้ คือ หลวงปู่ จัน วัดนาคู และ หลวงพ่อ ภู วัดดอนรัก เพราะประสบการณ์เพียบจริ
งๆ ใช้แบบนี้ติดตัวดีกว่า ของจริง มั่นใจได้ ดีกว่าพวกของแพงๆ เพราะไม่แน่ใจได้มาแท้หรือปล่าว

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง ครับ

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนจากร้อนมาเป็นฝนแล้วก็หนาวเพราะลมแรงจัดเลย ทำให้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่เป็นไข้หวัดงอมแงม

 

ติดตามพี่พีเล่าเรื่องครับ