1. นโมพุทธายะ๕

    นโมพุทธายะ๕ ก่อนตายไปอีกชาติ .. ใช้กายสังขารสร้างกำลังให้คุ้ม ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    31 สิงหาคม 2010
    โพสต์:
    22,457
    กระทู้เรื่องเด่น:
    1,125
    ค่าพลัง:
    +70,477
    19511211_1989602781273134_2703385047807714328_n-jpg.jpg



    ?temp_hash=7de75378d3d2b340808a801899548840.jpg




    การกราบพระ


    หลวงตาม้า ถามลูกศิษย์ว่า "เวลากราบพระ กราบกันอย่างไร หรือเพียงแต่กราบเท่านั้น หรือกราบอย่างที่ผู้ใหญ่ทั่วๆ ไปสอนเด็ก เอา...กราบ ๑ กราบ ๒ กราบ ๓" แล้วท่านก็หัวเราะแล้วก็เมตตาสอนว่า

    "เวลากราบพระต้องกราบด้วยความเคารพจริงๆ ให้ตั้งจิตระลึกถึงองค์พระตรงหน้า แล้วตั้งจิตตั้งใจกราบ

    โดย
    กราบครั้งที่ ๑ ให้นึกในใจว่า พุทธัง ชีวิตัง เมปูเชมิ
    กราบครั้งที่ ๒ ว่า ธัมมัง ชีวิตัง เมปูเชมิ
    กราบครั้งที่ ๓ ว่า สังฆัง ชีวิตัง เมปูเชมิ

    ความหมายก็คือ ข้าพเจ้าขอบูชาพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า ด้วยชีวิต"

    หลวงตาเมตตาแนะนำอีกว่า

    "เรานักปฏิบัติทั้งหลาย อย่าปล่อยเวลาให้หมดไปโดยเปล่าประโยชน์ ให้หมั่นภาวนาไว้ตลอดเวลา พอลืมตาตื่นก็ให้ภาวนาไปจนถึงเวลานอน ให้คำภาวนานั้นหายไปพร้อมกับการหลับ ทำเช่นนี้ให้เคยชิน ไม่ว่าขณะนั้นกำลังทำอะไรอยู่ก็ตาม ไม่ว่าจะอยู่ในรถ ในเรือ หรือเดินอยู่ ก็ต้องภาวนา อย่าประมาท การภาวนานี้นอกจากจะเป็นบุญ และทำให้จิตได้ทำงานแล้ว ยังช่วยให้เราไม่ประมาทในความตายด้วย เพราะไม่มีใครรู้หรอกว่า ตัวเองจะตายเมื่อไหร่ นอกจากพระอรหันต์ท่านเท่านั้น ฉะนั้น จงภาวนาไป ไม่เสียหาย ไม่เสียตังมีแต่กำไร..."

    "...การภาวนานั้น ให้เอาจิตจับองค์พระ พระองค์ไหนก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นพระพุทธรูป หรือพระอริยสงฆ์ องค์ใดก็ได้ที่เรานับถือ ที่เราคุ้นเคย เวลาตายจะได้มีที่ไป คือไปกับพระ เพราะจิตเราจะระลึกแต่พระตลอดเวลาจนเคยชิน ตัวอย่างมีให้ดูตั้งมากมาย เห็นไหมเวลาคนใกล้ตาย เขาจะมีคนไปคอยบอกอยู่ข้างหูว่า ให้คิดถึงพระเข้าไว้ ให้ภาวนา หรือไม่ก็สวดมนต์ พยายามทำทุกวิถีทางให้จิตของคนที่ใกล้ตาย คิดอยู่แต่เรื่องพระ เรื่องกุศล เพราะอะไร ก็เพราะว่าจิตของคนเราตอนที่ใกล้จะดับนี้แรงนัก ถ้าจิตตอนนั้นคิดแต่เรื่องดีๆ ในที่นี้หมายถึงเรื่องบุญ พอตายไปก็เสวยสุข ไม่ต้องไปนรก ถ้าคิดถึงเรื่องบาป ก็โน่น ไปเลยนรก ไปรับกรรมที่ตัวก่อ จำไว้ให้ดี แล้วก็ไปเลือกเอา จะภาวนาตอนนี้หรือจะรอใกล้ตายค่อยภาวนา ถึงตอนนั้นก็ตัวใครตัวมัน ถือว่าบอกแล้ว..."
    . . .

    เรียบเรียงจากคติธรรมของ หลวงตาม้า
    วัดพุทธพรหมปัญโญ (วัดถ้ำเมืองนะ)
    ต.เมืองนะ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่
    www.watthummuangna.com
    www.facebook.com/watputtaprompanyo



     

    ไฟล์ที่แนบมา:

    แก้ไขครั้งล่าสุด: 14 พฤศจิกายน 2018
  2. นโมพุทธายะ๕

    นโมพุทธายะ๕ ก่อนตายไปอีกชาติ .. ใช้กายสังขารสร้างกำลังให้คุ้ม ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    31 สิงหาคม 2010
    โพสต์:
    22,457
    กระทู้เรื่องเด่น:
    1,125
    ค่าพลัง:
    +70,477
    BW6slQ51hlTneJKNTaT-B9K0YElMoTWngjQlmECo6iDXwZGaUAfpAk5xXFn537k82fK3nVXQ&_nc_ht=scontent.fbkk5-6.jpg


    ดวงตา คือ หน้าต่างของใจ

    ตามองพระ น้อมภาพด้วยศรัทธา หลับตา แล้วประทับภาพองค์พระไว้ในใจ
    น้อมถึงคุณแห่งท่าน แล้วกราบด้วยกาย วาจา ใจ ไปพร้อมกัน

    เป็นการประทับรูปนามแห่งองค์พระ ไว้ในใจ

    ทำจนชิน

    คล่องเหมือนนึกถึงคนที่เรารัก เราคุ้นเคย
     

แชร์หน้านี้

Loading...