เรื่องเด่น เรื่องของคนเข้าทรง

เรื่องของคนเข้าทรง



ผู้ถาม : หลวงพ่อคะ อยากจะกราบเรียนถามว่า ผีที่มาเข้าทรงมันมาเข้าทางไหนคะ?

หลวงพ่อ : นั่นเขาไม่ได้เข้า เราใช้ศัพท์ผิดเองต่างหาก เขาอยู่ข้างนอกแต่เขาใช้กำลังจิตบังคับคน ฉันเคยเห็นเขาอยู่ข้างนอก อย่างเป็นผีเข้าก็ดี เจ้าทรงก็ดี เขาอยู่ข้างนอก
ถ้าเป็นเทวดาเขาอยู่สูงกว่า เขาใช้กำลังจิตบังคับ คือกำลังจิตคนนั้นสู้ไม่ได้ คุณจะเห็นว่าคนที่ผีเข้าก็ดี คนที่เข้าทรงก็ดี พวกนี้ตกใจง่าย จิตใจอ่อน ถ้าไม่ตกใจง่าย จิตใจไม่อ่อน ไม่มีทางเข้าได้ เราใช้ศัพท์ว่าเข้าแต่ความจริงเขาไม่ได้เข้า

ผู้ถาม : แล้วทำไมคนเราเกิดมาจึงต้องมีร่างทรงคะ?

หลวงพ่อ : ถ้าไม่มีร่างทรงก็ไม่มีตัวซิ ร่างทรงก็คือตัวเรา

ผู้ถาม : ไม่ใช่ค่ะ คือว่าทำไมจะต้องมีวิญญาณอื่นเข้ามาแทรกแซงขอให้เป็นร่างทรง ทำให้ต้องเป็นแบบนี้?

หลวงพ่อ : ถามว่าทำไมจะต้องมาทรง ฉันไม่ได้เป็นคนนั้นฉันไม่รู้นะ ต้องให้ตายเสียก่อน
แต่ว่าการทรงนี่เราต้องสังเกตนะ ที่เขามาเข้าทรงเราอย่าไปตำหนิว่าเขาไม่ดี หรือว่าเขาทรงเราอย่าเพิ่งชมเขาดีกว่า ต้องดูเหตุผล คือว่าเหตุผลที่เขาพูดออกมา เขาสั่งออกมาจะมีผลตามที่เขาพูดไหม เพราะว่าพวกที่เข้ามาทรงเป็นคนหลายชั้น
ถ้าเป็นอสุรกายหรือสัมภเวสี นี่เขาก็มีความสามารถ ตามที่เขาสามารถ เขารู้ได้ แต่ว่ามันระยะสั้นๆ ถ้าเป็นอากาศเทวดาเขาจะมีความสามารถสูงกว่านั้น และถ้าเป็นพรหมก็มีความสามารถสูงกว่า
เราจะสังเกตได้ว่าถ้าเป็นพรหมเขาจะมาเฉพาะวัน ถ้ามาวันนี้ เขาจะบอกวันไหนเขาจะมาอีก เขาจะไม่มาทุกวัน และใช้เวลาน้อย เขาพูดน้อย สมมติว่าเขาจะมารักษาโรค เขาจะบอกเลยว่าวันนั้นจะมีคนเป็นโรคอะไรมา เขาจะเตรียมยาไว้เลย แล้วก็วันที่เขาบอกไม่มาอย่าไปเชิญเขานะ เขาไม่มา

ทีนี้คนทรงที่มีเทวดาและพรหมมาทรง อันนี้ก็มีแทรกได้เหมือนกัน เราก็ไม่โทษคนทรง เพราะคนทรงเป็นคนใจอ่อน คือใครเข้าก็ได้ง่ายๆ บางทีพอเริ่มเชิญเทวดาประจำหรือพรหมประจำตัว ตัวแทรกมันมาก่อน
เคยถามเหมือนกันว่าทำไมปล่อยเขาเข้ามา เขาเข้าไปแล้วนี่ เขาก็เคารพกันอยู่แล้ว เขาเกรงใจกันเหมือนกัน แต่ตัวแทรกนี่ เขาก็มีความสามารถ ป่วยไข้ไม่สบายเขาก็รักษาได้ ถามอะไรเขาก็บอกได้ เขามีสภาพเป็นทิพย์เหมือนกัน
ฉันเคยทดลองไปหาคนทรงประเภทดังๆ ฉันไปทีไรฉันก็แพ้เขาทุกที แต่คำว่าแพ้ชนะ เราไม่ได้เป็นอันธพาล ถ้าเหตุผลพอเรายอม

แล้วที่ไปทุกรายไปกัน ๓ คน พอนั่งปุ๊บแกพูดเลย ระหว่างเดินทางเราพูดอะไรบ้าง คนนั้นพูดอย่างนี้คนนี้พูดอย่างนี้ เราพูดกันระหว่างทางมันไกล ถ้าเป็นคนก็ไม่ได้ยินและเขารู้ได้ยังไง อันนี้เราก็ต้องยอมรับ เราถือเหตุผลเป็นสำคัญ

ผู้ถาม : ไปดูแล้วรู้สึกแปลก?

หลวงพ่อ : ไม่แปลก ไอ้เราซิแปลก เขามีมานานแล้ว

ผู้ถาม : คือว่ามันหาความจริงไม่ได้ค่ะ?

หลวงพ่อ : ถ้าเราเป็นคนไม่เข้าถึงความจริง เราก็หาความจริงไม่ได้ ถ้าเราเป็นคนเข้าถึงความจริง เราก็พบความจริงได้
เมื่อปี ๒๕๐๓ ตอนนั้นฉันยังอยู่กรุงเทพฯ ฉันก็ไปนครสวรรค์ ขึ้นรถเมล์ไปจากชัยนาท พอไปถึงเขาหลวง ไอ้รถตอนนั้นกำลังสูงจัด ทางเป็นเนินหน่อย เสียงดังป้าด ไม่ขึ้นน่ะซิ ก็มองดูนาฬิกาอีกครึ่งชั่วโมงจะเพล ถ้าขึ้นไม่ได้ก็ต้องอดเพลกันแน่ "พอดีหันไปเห็นศาลเจ้าเขาทำด้วยไม้ไผ่โกรงเกรง หลังเล็กๆ พอหันไปดูเห็นเทวดายืนอยู่ ๒ องค์"
เลยบอก พ่อปู่ จะยืนอยู่ทำไม ช่วยเข็นรถทีเถอะเดี๋ยวอดเพลตายโหงหรอก
ไอ้คนในรถนึกว่าเราบ้า มองกันล่อกแล่กๆ เราจะอดเพลต้องใช้เสียงขู่เทวดา แกก็มา มาถึงจับปั๊บรถขึ้นเลย แล้วแกก็นั่งอยู่ข้างหน้าต่าง นั่งคุยกัน คุยกันแล้วเขาก็ถามว่า

❄ท่านจำผมได้ไหม เลยบอก ข้าจะไปจำอะไรแก แกเป็นผี เขาก็บอกว่า มนุษย์นี่ชอบจำอะไรไม่ได้ ท่านกับผมเคยมาอยู่ด้วยกัน เขาก็เลยคุยประวัติเก่า
บอกเลย เออ...ถ้าแกเก่งจริงถ้าไปถึงนครสวรรค์ฉันต้องไม่อดข้าว เขาบอก เดี๋ยวผมจะเลี้ยง
พอดีรถจอดก็ใกล้ร้านขายข้าวหมูแดงพอดี เดินไปไม่ได้ เดินไปเดี๋ยวอด เลยนั่งฉันที่นั่น ๕ องค์
พอฉันเสร็จเจ๊กก็เอากาแฟมาให้ทั้งๆ ที่ไม่ได้สั่ง เอาบุหรี่มาแจกองค์ละซอง เสร็จแล้วก็ถาม เถ้าแก่ เท่าไร ผมถวายครับ เถ้าแก่ถวายได้ยังไง ฉันตั้ง ๕ องค์ ไม่เป็นไรครับ
เสร็จแล้วก็เดินไปธุระ ไปธุระสัก ๒ ชั่วโมง พอกลับเข้ามาปรากฏว่าที่ร้านนั้นคนเต็ม เถ้าแก่เรียกเข้าไปใหม่ เลยบอกว่ากินอะไรล่ะ หลังเที่ยงแล้ว ไม่เป็นไรครับ ฉันกาแฟ ผมถวายบุหรี่อีกองค์ละซอง ทำไมล่ะเถ้าแก่ ผมไม่เคยขายดีเท่านี้เลยครับ ๓ คนวิ่งกันเหงื่อแตกพลั่ก

พอกลับขึ้นรถ พ่อปู่บอก ผมใช้หนี้มันแล้ว ไม่เป็นไรหรอก นี่เขาเก่งจริงๆ นี่เราต้องเข้าถึงความจริงให้ได้ สิ่งทั้งหมดไม่ใช่ของลี้ลับ คือว่าเรามีความสามารถจะทำให้รู้ได้ เว้นแต่ว่าเราจะไม่ทำให้พบ ถ้าสงสัยเราต้องหาเหตุผล

ผู้ถาม : ก็ยังสงสัยอีกอย่างหนึ่งค่ะ เห็นบางองค์ลงมาเขาก็เอาหอกแทง?

หลวงพ่อ : นั่นเขาแสดงให้ดูว่าคนทรงไม่ได้โกหก คนทรงจะทำอย่างนั้นก็ทำไม่ได้ ถ้าเข็มสะกิดหน่อยเดียวเราก็แย่แล้ว
บางรายก็กินเหล้า ฉันไปเจอะรายหนึ่ง แม่โขง ๔ ขวดดื่มหมดเลย และก็ไม่มีโซดา เลยถามว่า เทวดาน่ะ กินเหล้าด้วยรึ เขาบอก ไม่กินหรอกครับ ถามว่า ไม่กินแล้วดื่มทำไม เขาบอกว่า จะให้รู้ว่าอีคนทรงคนนี้มันไม่ได้ปลอม
ตามธรรมดาถ้าคนกินก็พัง ไม่ต้องถึงขวดหรอก ถ้าไม่เติมโซดาครึ่งแก้วก็พังแล้ว นี่ยกขวดดื่มปั๊กๆๆ วางป๊ง เราเห็นก็ท้องอืดแล้ว ไม่ต้องเมาหรอก

ผู้ถาม : อย่างนี้เป็นการแสดงอิทธิฤทธิ์ด้วยหรือเปล่าคะ?

หลวงพ่อ : เขาจะแสดงยังไงก็ไม่สำคัญ จุดมุ่งหมายก็เพื่อกันความสงสัยว่าคนทรงจะปลอมหรือเปล่า สำหรับเทวดาหรือพรหมที่ท่านมีอานุภาพจริงๆ ท่านดีมาก ฉันพิสูจน์มา ๔ ราย เราเห็นว่าจริงก็เลิก เพราะของจริงเขามี
ที่เราไปพิสูจน์ท่านก็บอกเหมือนกันว่า ต้องระวังนะครับ บางทีไอ้ตัวปลอมมาก่อน
ถามว่า ไอ้ตัวปลอมมาก่อน เขามีอานุภาพด้อยกว่า ทำไมไม่ขับไป เขาบอก ด้วยมรรยาทครับ นี่เทวดาเขามีมรรยาทไม่เกะกะอย่างเรา

หลวงพ่อพระราชพรหมยานมหาเถระ วัดท่าซุง อุทัยธานี
จากหนังสือ "ธรรมปฏิบัติ" เล่ม ๘ เมษายน ๒๕๔๙ หน้าที่ ๑๙-๒๔
คัดลอกโดย Thamma Sukkho


********************************************