เรื่องเด่น โปรดสัตว์

ตามปกติฉันนอน ๒๒ น. และตื่น ๑.๓๐ น. เป็นปกติ ทำวัตรสวดมนต์แบบย่อๆ พอเวลาใกล้ ๒ น. ฉันก็เริ่มทำสมาธิ พอถึง ๔ น. ฉันก็ดูตำรา ๕ น. ฉันก็กลับทำสมาธิใหม่ เพื่อรักษาอารมณ์เวลาออกบิณฑบาตตามแบบฉบับของพระโบราณ ปฏิปทาของพระสมัยใหม่ ท่านทำกันอย่างไรฉันไม่รู้ ด้วยฉันแก่แล้ว และมานั่งเป็นฤาษีหัวล้านอยู่ในป่าห่างเมืองหลวงตั้ง ๓๐๐ กิโลเมตรเศษ จะรู้เรื่องของพระในเมืองหลวงได้อย่างไร “วิธีเข้าฌานก่อนแล้วคลายอารมณ์มาสู่อุปจารฌานหรือปฐมฌานแล้วออกบิณฑบาต แบบนี้ท่านเรียกว่าพระโปรดสัตว์” เพราะท่านที่ใส่บาตรมีผลมาก ได้บุญแรง มีลาภง่าย “ยิ่งได้พระอริยเจ้าท่านเข้าผลสมาบัติ” คือพิจารณาวิปัสสนาญานก่อน เมื่อจิตสะอาดดีแล้วฌานเต็มกำลังแล้วคลายออก ทรงอยู่พียงอุปจารฌานหรือปฐมฌานอย่างนี้ อานิสงส์ยิ่งมาก บุญมาก ลาภสูง

ที่ท่านพอพอตื่นก็ร้องเพลงหรือนึกถึงคนรัก นึกถึงสถานที่หรือวิธีหากิน ซักซ้อมความคล่องเพื่อลาภสักการะ อย่างนี้ท่านไม่เรียกพระโปรดสัตว์ ท่านเรียกว่าไปให้สัตว์โปรด... ด้วยท่านไม่มีอะไรดีที่จะให้บรรดาท่านที่สงเคราะห์เลย นี่ว่ากันตามแบบพระโบราณไม่ทันสมัยนะ สำหรับท่านที่ทันสมัย มีลาภ มียศ มีคนสรรเสริญ มีกามสุขสมบูรณ์ ท่านอาจจะมีความเห็นไปอีกอย่างหนึ่งและทำให้พระทันสมัยขึ้น อาจจะมีผลดีกว่าที่ฉันว่าอย่างนี้ ได้ฟังแล้วอย่าถือเอาไปเป็นแบบแผนนะ ประเดี๋ยวจะหาพระครึๆ อย่างฉันพูดไม่ได้ เลยไม่มีโอกาสทำบุญ




อ้างอิง-หนังสือคำสอนหลวงพ่อวัดท่าซุงเล่มที่ ๕๘ หน้า ๒๘-๓๑ โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดจันทาราม (ท่าซุง) จ.อุทัยธานี



**********************************