เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

สิ่งเดียวกันครับ

 

ไม่นอกประเด็นเลยครับ

ใจผมน่ะคิดถึง เจ้าหน้าที่ ภาคใต้ทุกคน ขอให้กลับบ้านได้ครับ

 

เหรียญจอบเศรษฐีใหม่ กับความประทับใจของคนเป็นลูก
(เรื่องนี้ผมไม่ส่งเข้าประกวด เพราะผมเป็นกรรมการ และผมเคยเล่าไปแล้วเมื่อหลายเดือนก่อน แต่วันนี้จะขอมาเล่าแบบละเอียด น้ำเยอะๆ และอยากจะเขียนไว้ ณ ที่นี้ เพื่อท่านพี่ๆที่กำลังหมดหนทางด้าน ทำมาหากิน ขัดข้องเรื่องการใช้จ่าย ได้มาอ่านในสิ่งที่ผมกำลังจะเล่าต่อไปนี้ เพื่อหลวงพ่อท่านจะได้ไปช่วยพี่ๆแก้ปัญหาและ เพื่อเผยแพร่บารมีของหลวงพ่อวัดมอญที่ผมเคารพและรักมากที่สุดองค์หนึ่ง ที่ท่านคอยเมตตาช่วยเหลือตัวผม และครอบครัวของผมให้อยู่รอด ปลอดภัย มีกินมีใช้ ไม่ขัดสนถึงทุกวันนี้นับตั้งแต่หลวงพ่อให้ความเมตตา)





ในรูปเป็นเหรียญจอบเศรษฐีใหม่ ผมได้ประมาณเมื่อ 1 ปีที่แล้ว
เมื่อ 1 ปีที่แล้วในวันแรกที่ผมได้ปั่นจักรยาน คันเล็กๆไปเลี่ยมพระ มือกำพระ2องค์ ที่คิดว่าดีที่สุด(รูปหล่อ และ เหรียญเศรษฐีใหม่) สำหรับคุณแม่ เมื่อถึงเวลาเลี่ยมเสร็จผมรีบยกมาให้คุณแม่เลือก
ผมถามแม่ว่า แม่จ๋า แม่อยากได้องค์ไหนจ๊ะ
แม่ผมตอบมาว่า แล้วลูกอยากจะได้องค์ไหน ล่ะ
ผมมองไปที่รูปหล่อ แล้วพูดกับแม่ว่า แล้วแต่แม่ล่ะจ่ะ หนูได้ทั้งนั้น แม่ผมหยิบรูปหล่อให้ผมพร้อม บอกว่า..แม่เอาเหรียญนี้แล้วกันน่ะ

หลังจากคุณแม่ผมแขวน ผมก็คอยสังเกตุพฤติกรรมของคุณแม่ทุกๆวัน
จากแรกๆยังไม่ชัดเจน ก็เริ่มมีพฤติกรรมแปลกๆที่ผมคนเป็นลูกเกิดมา เพิ่งจะเคยเห็น คุณแม่ผมปกติท่านเป็นคนไม่ชอบเปลี่ยนแปลงน่ะครับ ทำอย่างไร ทำแบบนั้นเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยน แต่คุณเชื่อไหมว่า คนที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงอะไร อยู่ดี วันดีคืนดี คุณแม่ผมเริ่มมีความคิดริเริ่ม อยากจะทำนู้นขาย อยากจะทำนี่ขาย อยากจะลงทุน คงไม่ใช่ความบังเอิญน่ะครับ เท่านี้ยังไม่พอ อือหือ แค่เอ่ยปากริเริ่มยังไม่เท่าไร วันดีคืนดี มีพวกเสนองานมาให้ทำถึงที่บ้าน(คุณแม่ผมท่านไม่ชอบออกจากบ้านน่ะครับ งานพวกบริษัทน่ะ ลืมไปได้เลย แหะๆ แบบว่าชอบ ค้าขายมากกว่า) ดูคุณแม่ผมจะชอบงานแบบนี้ ขายของไป ทำงานไป แม่บอกเพลินดี

แค่นี้ยังไม่น่าตกใจ วันดีคืนดีอีกเหมือนกัน แม่ผมถาม ตั้น นั้งสมาธิยังไง สอนแม่หน่อย อู่หู่ เป็นคุณคิดอย่างไรครับ บังเอิญเหรอครับ ผมว่าไม่ใช่แน่ๆ ท่านเิริ่มหันมาสนใจด้านการปฏิบัติมากขึ้น เริ่มสวดมนต์แหะๆ
ณ ตอนนี้แม่ผมเบื่องานเก่า ได้งานใหม่ รายได้ดีกว่าเดิม และเรียนให้ทราบว่า เมื่อก่อนผมว่าท่านขยันแล้ว เดี๋ยวนี้ท่านขยันเป็นสิบๆเท่า ผมรับประกันไม่โม้ เพราะแม่ผม ผมอยู่กับแม่มาทั้งชีวิต

และในช่วงที่ทางบ้านผมประสบปัญหาด้านการเงิน ดูว่าจะไม่มีหนทางแล้วจริงๆ วันดีคืนดี คนที่ไม่คิดว่าจะมาช่วยเหลือ ก็ช่วยเหลือ คนใกล้ตัวคุณแม่ผม ได้ลาภลอย พอดีกับเงินที่ต้องใช้ คุณยายผมอยากไปเที่ยว คุณแม่ผมกลุ้มใจ อยากจะให้ท่านได้ไปพักผ่อน แต่เพราะเดือนนั้นกำลังช๊อด ไม่นานคนใกล้ตัวคุณแม่ผม(คุณลุง)ก็ได้ลาภลอยอีก (คุณแม่ผมท่านไม่ชอบเล่นพวกลาภลอยน่ะครับ แต่ถ้าได้ชอบๆก็ลง แหะๆ)
ทั้งหมดนี้คงไม่ใช่เหตุบังเอิญ เพราะ คุณแม่ผมแขวนเหรียญเศรษฐีใหม่ เหรียญเดียว ครับ

เมื่อก่อนผมคิดว่า โภคทรัพย์ = ถูกหวย
แต่ตอนนี้ โภคทรัพย์ = มีเงินเก็บ มีงานทำอย่างสุจริต มีคนให้ความสนับสนุนด้านการงาน/ค้าขาย ได้ใช้เงินที่หามาได้ และไม่มีหนี้

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะบารมีขององค์พระเดชพระคุณหลวงพ่อทรง วัดศาลาดิน


กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง ครับ

 

เรื่องนี้ดีครับ

อ่านอีกก็น่าติดตามครับ

 

ต้องขอตัวไปนอนล่ะครับ

 

ได้ทราบข่าวมาเหมื่อนกัน และรู้สึกเสียดายและเสียใจแทนครอบครัวที่สูญเสีย คิดถึงอกเขาอกเรา เศร้าใจจริงๆ ไม่รู่ว่าเมื่อไรการสูญเสียชีวิตแบบเนี่ยจะจบสิ้นกันเสียที..... ขอแสดงความเสียใจต่อครอบครัว พ.ต.อ. สมเพียร เอกสมญา ด้วยคนครับ.....

 

ถ้าพี่ พีแนะนำมาแบบนี้ก็คงต้องเลือกเป็น ( แหวนแม่พิม ) ครับ เพราะติดตัวได้ตลอด และเคล็ดลับการใช้ หรือคาถากำกับไม่ทราบมีหรือเปล่าครับ ถ้ามี ก็เอาไว้ตอนที่จะเริ่มแจก.... พี่ พี ค่อยบอก ให้รายละเอียดก็ได้ครับจะได้ไม่ต้องเสียเวลาลงหลายครั้ง.... ตอนแรกตั้งใจว่าจะเลือกเบี้ยแสนหก เพราะว่าต้องนั่งทำงานตลอด หัวเข่าเริ่มมีอาการไม่ดี ร้อนวูบวาบตลอดเมื่อต้องงอเข่า ก็เลยพยายายามยืดขาเอาไว้ครับ ยิ่งตอนนี้เวลาจะกราบพระแบบต้องคุกเข่าจะเจ็บหัวเข่ามากเมื่อเวลาคุกเข่ากับพื้นที่ไม่นิ่ม ก็เลยคิดว่าจะเลือกเบี้ยแสนหกเผื่อว่าจะช่วยให้อาการที่หัวเข่านั้นดีขึ้น... เพราะฉะนั้นเอาเรื่องทำมาหากินก่อน แบบที่ว่า เป็นเด็กดีต้องเชื่อฟังผู้ใหญ่ หรืออีกแบบ เดินตามหลังผู้ใหญ่หมาไม่กัด

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 6 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 3 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER"></TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>ไม่เกิด, G.sis.t, พี เสาวภา </TD></TR></TBODY></TABLE>
ยิ่งดึกสมาชิกยิ่งเหลือน้อย....

 

ขอตัวตอกบัตรกลับบ้านไปพักผ่อนครับ......

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง

สวัสดีพี่ยามเช้าๆๆ ครับ

อากาศดีจังครับเช้านี้

 

กราบหลวงพ่อทรงครับ สวัสดียามเช้าวันเสาร์ วันพักผ่อนของใครหลายคน(อิจฉาจัง)

 

ปวดเข่า

๑) ประคบ ด้วยลูกประคบ หาซื้อเอาได้ ถ้าหาไม่ได้ ผมจะส่งไปให้ ลูกเดียวใช้จนลืม
๒) ทายา ของผมใช้ยา สามประสาน ของกลุ่ม สตรีสหกรณ์ สระแก้ว มีว่านยามากมาก เบอร์โทร 037 425 397
๓) เอาปลอกรัด ปลอกแบบถูกๆเดินซื้อแบบก่ะดิน ราคา ยี่สิบบาท

เป็นอาการที่ต้องเอาใจใส่รักษาครับ มีเบี้ยสายอ่างทองไหมครับ เอามาวนๆว่าคาถา ถนัดคาถาอะไรก็ว่าไปน่ะครับ นึกถึงหลวงพ่อ อาการจะดีขึ้น

 

กราบพระเดชพระคุณหลวงพ่อทรง



สวัสดีพี่น้องบ้านเหรียญบินทุกนามครับ

 

เอางี้เบีย พี่ยกงูบนหัวพี่ให้ รับรองกันได้ทั้งงูเงี้ยวเขี้ยวขอ เกี้ยวได้ทั้งผีสางนางไม้
5555+

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง
อรุณสวัสด์ เพื่อนสมาชิกบ้านเหรียญบิน
นอนมาเต็มอิ่มแล้ววันนี้ น้องบ่าวไม่มีเบลออีกแน่ครับพี่พี อิอิอิ

 

วันนี้ผมมีตัวอย่างเรื่องเล่าสำหรับคนมีครอบครัวที่มี ปัญหาภาระหนักๆ
เป็นแนวทางช่วยแก้ไขให้ผ่อนคลายลงไปได้ เชิญอ่านครับ

สมบูรณ์...... เป็นอีกคนหนึ่งที่พกรูปถ่ายของภรรยาติดกระเป๋าสตางค์ไว้เสมอ.. แม้ว่าภรรยาของเขาจะเสียชีวิตไปนานหลายปีแล้วก็ตาม ทุกครั้งที่สมบูรณ์ประสบกับปัญหาสมบูรณ์จะหยิบภาพถ่ายออกมาดู และเขาก็ผ่านพ้นปัญหานั้นไปได้เสมอ

ไม่ว่าสมบูรณ์จะเจออุปสรรคมากมายขนาดไหน บางครั้งเมื่อเขานึกท้อแท้ เขาก็จะรีบเปิดกระเป๋าสตางค์และหยิบรูปถ่ายภรรยาออกมาดูทุกครั้งไป ..........โดยเฉพาะเมื่อครั้งที่เศรษฐกิจไทยก้าวสู่ยุคฟองสบู่แตก สมบูรณ์แทบสิ้นหวัง เขาแทบสิ้นเนื้อประดาตัว แต่เขาก็ผ่านจุดต่ำสุดนั้นมาได้...

วันนี้ สมบูรณ์ก้าวสู่ความสำเร็จได้รับรางวัลบุคคลสู้ชีวิตแห่งปี และได้ขึ้นรับรางวัลอันทรงเกียรตินี้... สมบูรณ์กล่าวว่า..............
"เคล็ดลับที่ทำให้ผมผ่านอุปสรรคอันเลวร้ายต่าง ๆมาได้ ก็เพราะผมพกภาพถ่ายของภรรยาผมติดตัวไว้ตลอดเวลา..."

สิ้นเสียงกล่าว ของสมบุรณ์.............. เสียงปรบมือกึกก้องไปทั่วห้องจัดเลี้ยงมอบรางวัล...
โดยเฉพาะบรรดาคุณหญิงคุณนายที่มาร่วมงาน ต่างพากันสะกิดสามีของตัวเอง พร้อมกับคำกระแหนะกระแหน ว่าทำไมไม่เอาตัวอย่างสมบูรณ์บ้าง

...........เมื่องานเลี้ยงเลิกรา..สมบูรณ์กลับถึงบ้าน เขาควักรูปถ่ายของภรรยาออกมาดูอีก แล้วรำพึงรำพันกับภาพถ่ายว่า...

...........* "ทุกครั้งที่รู้สึกท้อแท้สิ้นหวัง.... ก็มีภาพถ่ายของเธอนี่แหละที่ทำให้ได้ระลึกอยู่เสมอว่า... ไม่มีอะไรจะแย่ไปกว่าตอนที่อยู่กับเธออีกแล้ว 555+

 

ฮาดีครับ

คุณสมบูรณ์ คงไม่มีเมียใหม่น่ะครับ หรือมีแต่กิ้ก กับ กั้ก...เหอๆ

หนุ่มๆล่ะอยากกันนัก หาตังค์ดีกว่าเชื่อผม ที่เหลือมาเอง...แหะๆ

 

กรั่กๆๆๆๆๆ มามุขตาสมบรูณ์ นี่ฮา มากครับ

 

เป็นชุดเริ่มต้นที่แจ่มมากครับ
ทำไงเราถึงจะมี ได้อย่างนี้บ้างนะ
สงสัยต้องติดต่อ เซียนวิเศษ

อิจฉาครับ ของแจ่มๆ ทั้งนั้น

 

แน่นอนคับลุงพีพกติดตัวเสมอก็พระนักธรรมและอีกอย่างก็คงเป็นเบี้ยและคับ
ไปช่วยเด็กได้มีห้องเรียนไว้เรียนหนังสือก้ได้บุญไปอีกแบบนะคับ
ถ้าจบไปแล้วคงหาโอกาศดีๆๆๆแบบนี้ได้ยากละคับ