เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

ขอคั่นรายการครับ

ไปเห็นเหรียญหลวงพ่อโปร่งมา ไม่มีฉายา ด้านหลังเขียนว่า ที่ระลึกในงานผูกพัทธสีมาวัดลั่นทม อ่างทอง ๒๕๑๓ (ขออภัยไม่มีภาพประกอบ)

อยากทราบว่าใช่องค์เดียวกันกับหลวงพ่อโปร่งที่พี่พีคุยกับคุณหนุ่มทิพย์เรื่องเบี้ยหรือเปล่าครับ

 

ขอบคุณครับ

เตียงนอนอันนี้มีตำนานอยู่น่ะครับ

ที่ท่านนอนน่ะ นิดเดียว นอกนั้นจะวางของเต็มไปหมด

เบี้ยน่าจะเป็นของพระวิโรจน์ถักน่ะครับ ยินดีด้วยครับ

 

อันนี้ไม่มีรูปให้ดู ผมเผอิญไม่ใช่เซียนพระอ่างทอง...แหะๆ แต่คิดว่าใช่

ขอคุณเบ็น มาสรุปน่ะครับ เพราะเป็นสายตรง อาจจะไปออกวัดลั่นทม เพราะหลวงพ่อโปร่ง ท่านอยู่วัดท่าช้าง ใกล้ๆวัดทำนบ

หลวงพ่อโปร่งองค์นี้ ตามเรื่องราว บวชสองครั้งและไม่ธรรมดา สามารถ บิณบาตขอชีวิตคนที่ถูกไล่ยิงไล่แทงมาหาให้ท่านช่วยได้ ตอนนี้คนๆนี้ก็ยังอยู่ครับ ท่านเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อพัก ตั้งแต่เป็นเณร

หลวงพ่อทรงเคยเอ่ยให้ผมทราบถึงหลวงพ่อโปร่ง สองครั้ง ปกติท่านจะไม่พูดถึงพระอื่นมากนัก

เบี้ยหลวงพ่อโปร่ง หายากเหมือนกัน ถ้ามีนำมาติดตัวได้เลยครับ

 

ครับก่อนออกต่างจังหวัด ก็ขออณุญาติพี่พี ตอบเลยและกันครับ เหรียญรุ่นนี้มีครับ หลวงพ่อโปร่ง ไปออกวัดลั่นทมแถวๆ วัดหลวงพ่อภู(วัดดอนรัก) หลวงพ่อโปร่งท่านเป็นพระที่เก่งมากองค์หนึ่งในจังหวัดอ่างทองนะครับ ร่างท่าน มรณะภาพแล้วไม่เน่าเปื่อย ผมก็เคยไปกราบท่าน แต่ราคาพระของท่านในพื้นที่ยังไม่แพงครับ เก็บได้หลักร้อย(ยกเว้นเหรีญรุ่นแรก ปี 2500) ผมก็ยังยืนยันว่าพระอ่างทองนี่หากสืบประวัติจริงๆแล้ว เชื่อขนมกินฟรีๆได้สบาย และยังมีอีกหลายองค์ที่เป็น ของดีมากๆ แต่ราคาถูกครับ ไม่เหมือนพระที่เขาลงหนังสือเชียกันคนรู้มากๆ ก็เก็บกันมากเป็นธรรมดา แต่ก็อย่าดูถูกพระบางรูป ที่เป็นผู้เฒ่าเฝ้าถ้ำ นะครับ ถึงไม่ดังก็ไม่ใชว่าท่านไม่เก่งนะ ครับ

พระอ่างทองยุคเก่ามีอีกหลายรูปที่น่าสนใจ ผมไม่อยากพูดอะไรมากเดี๋ยวหาว่าเชียขายของตัวเองครับ ให้ท่านรู้ด้วยตัวเองและแหล่งที่เชื่อถือได้ดีกว่าครับ ขอบคุณครับ

 

เตียงนี้ มีตำนาน หรือพี่พี เป็นผู้ซื้อถวายหลวงพ่อครับ ถ้าใช่ก็ขออนุโมทนาด้วยครับ

เบี้ยตัวนี้นำมาเป็นภาพประกอบเรื่องครับ ตัวนี้เป็นของผมที่เช่ามาพร้อมกันกับของรุ่นน้องครับ หลวงพ่อจารที่ผิวเบี้ยแล้วเสกซ้ำให้ครั้งหนึ่ง ตอนนี้อยู่กับเอวผมครับ

ส่วนตัวนี้ได้มาทีหลังเป็นเบี้ยเปลือยมีรอยจาร อักขระหลายตัวครับ

 

อ๋อ...แหะๆ ผมไม่ได้ซื้อครับ ท่านมีมาก่อนเจอผมแล้ว เตียงนี้ และที่นี้ เป็นที่แรกที่ผมพบหลวงพ่อ ท่านจารตะกรุดให้ จนผมหน้ามืด ผมไม่เคยหน้ามืดครับ จิตผมแข็ง คนเจาะยากมั่นใจครับ มาเจอหลวงพ่อนี่แหละ

บนเตียงนี้มีของหลายอย่าง พระ เงินใส่ซอง ไม่เคยแกะซองดู ของส่วนตัว ท่านก็จะวางกองไว้บนเตียงนี่เต็มไปหมด ฟูกบนเตียงที่ท่านนอน ไม่ควรมีใครไปใช้ซ้ำ แต่เอามาผสมทำพระได้ แน่นอน แรงด้วย

ลูกผมตอนเด็กซนมาก เป็นเด็กไม่อยู่นิ่ง ผมเอาไปกราบหลวงพ่อ มันก็ดิ้นไปดิ้นมา จะคุยกันไม่สนุก จะปล่อยไปไกลตาก็กลัว เลยอุ้มไว้ มันก็ดิ้นไปดิ้นมา น่ารำคาญ

หลวงพ่อคงคิดเหมือนกัน เห็นท่านเพ่งๆ แล้วมันหลับผลอย ตรงพื้นน่ะแหละ ผมสงสัยมากเพราะไม่ใช่นิสัยของมัน มองหลวงพ่อ เห็นท่านยิ้มๆ ต้องท่านนี่แหละครับ อันนี้ไม่เคยเล่าให้ใครฟัง ไหนๆก็ไหนๆแล้ว

จิตของท่านพอเพ่งแล้วมีกำลังมาก แล้วแต่ท่านจะใช้ทำอะไรครับ

 

เห็นคำว่าห้ามฝนแล้วอยากเล่าบ้าง หลายอาทิตย์ก่อนไปเที่ยวห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งกับคุณแม่ กลับตอนหัวค่ำก็คุยกันถึงเรื่องมื้อเย็นว่าจะกินอะไรดี พอดีเบื่อของในห้างเพราะมาบ่อย ท่านว่าจะไปกินร้านอาหารข้างนอก เดินออกมาลานจอดรถได้กลิ่นดินกลิ่นฝน แต่ไม่รู้ว่าตกหรือยัง น้องชายเป็นคนขับรถออกจากลานจอดมา ถึงรู้ว่าตกแบบพอเปียก น้องยังแซวเล่นว่าจะวนกลับไปจอดมั้ยหาไรกินในห้างง่ายดี แม่ว่า ไหนๆออกมาแล้วไปเถอะ ใกล้จะถึงร้านอาหารปลายทาง แหม่ ตกหนักกว่าเก่าอีก รู้จากกระทู้นี้มาว่าพิธีหลวงพ่อเคยแหวกฝน เลยอธิษฐานขอหลวงพ่อในใจว่า เห็นว่าหลวงพ่อแหวกฝนได้ ขอหลวงพ่อช่วยผมด้วยนะครับเอาเฉพาะบริเวณที่กระผมอยู่ก็พอ ผมจะพาคุณแม่ทานข้าวไม่อยากให้ท่านเปียก(อ้างถึงคุณมารดาเอาเคล็ด) บอกตรงๆว่าไม่มีวี่แววว่าฝนจะหยุดเลย ยิ่งใกล้เหมือนยิ่งหนัก แต่พอเลี้ยวเข้าลานจอดรถของร้านอาหารเท่านั้นแหละ ก็ไม่หยุดครับ แต่ตกปอยๆเท่านั้น แถมได้ที่จอดดีเดินใกล้ๆ แบบ 3 ก้าวเข้าร้านเลย ร้านนี้รถเยอะคนแน่นเป็นปกติ (ให้หยุดตกเลยคงจะเว่อร์เกินกรรม)

ที่ว่า หลวงพ่อเวลาเสกของ ท่านจะทำจิตนิ่งๆแล้วอธิฐานเอา เวลาขอผมเลยทำจิตนิ่งๆแล้วอธิฐานเอา นี่ถูกจริตผมสุดๆครับ เพราะตัวไม่ค่อยชอบมานั่งจำคาถาอะไร ที่คอวันนั้นก็ขุนแผน ระยองครับ ได้มาจากท่านผู้ใจดี เคยขอเรื่องที่จอดรถที่ว่าแน่นๆก็ได้เหมือนกัน

 

สวัสดีครับ พี่พี ผมก็พอมีประสบการณ์เกียวกับหลวงพ่อทรงเหมือนกันครับ เรื่องนี้ผมได้เคย PM กับคุณอาทิไว้ และเห็นตรงกันว่าน่าจะนำมาเล่าสู่กันฟัง และพี่พีก็กำลังรวบรวมข้อมูลด้านนี้อยู่ด้วยใช่ไหมครับ


“สวัสดีครับคุณอาทิ ต้องขอโทษด้วยที่ตอบกลับช้ามาก <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
<o></o>
ผมขอแนะนำตัวก่อนละกัน ผมเป็นคนในครอบครัวที่ คุณอาทิ ได้เคยกล่าวถึงว่าหลวงพ่อทรงช่วยไล่คุณไสย ให้ป้าผมที่วัดละหารไร่ ครับ ซึ่งก็น่าจะเป็นคุณอาทินี่แหละที่ช่วยประสานงานให้ครอบครัวผมได้ไปกราบหลวงพ่อ โดยผ่านพี่ที่ทำงานเทศบาลบ้านค่ายซึ่งรู้จักกับคุณอาทิอีกที วันที่ไปหาหลวงพ่อพี่เขาก็ไปด้วยนะ เวลาคุยโทรศัพท์เขาเรียกหมอ หลวงพ่อก็เรียกหมอผมก็เลยคิดว่าน่าจะเป็นคุณอาทินี่แหละ <o></o>
<o></o>
วันนั้นที่ไปน้ำท่วมสูงมาก หาทางเข้าไม่ได้ แต่ลุงหลานหลวงพ่อใจดีขับรถกะบะอีซูซุไปรับถึงสิงห์บุรี พาลัดเลาะผ่านทุ่งนาจนถึงวัด(ให้ไปทางนี้อีกทีก็จำไม่ได้) แถมลุงยังรอพาส่งกลับทางวัดไผ่แหลมอีกต่างหาก <o></o>
<o></o>
ถึงวัดเห็นหลวงพ่อท่านกำลังให้หมอแผนโบราณบีบนวดให้ท่านอยู่ เห็นว่าใกล้เวลาเพลแล้วเราก็รอให้ท่านฉันเพลก่อน บางคนมาทีหลังคณะเราแต่ใจร้อนเอาของมาให้ท่านเสก ท่านก็ทำให้โดยไม่ว่าอะไร ไม่ห่วงฉันเพล พอท่านฉันเพลเสร็จก็เรียกให้พวกเรากินด้วย<o></o>
ก็สำรับเดียวกับที่ท่านฉันนั่นแหละ ท่านว่ามาไกลกินกันให้อิ่มซะก่อนค่อยว่ากัน<o></o>
<o></o>
หลวงพ่อเป็นคนร่าเริงแจ่มใส และเมตตาสูงมาก รบกวนเวลาท่านอยู่พอสมควรก็ลาท่านกลับ ก่อนกลับท่านบอกว่าพระที่ท่านให้ดีแล้วแต่ต้องขยันหาขยันเก็บด้วยท่านถึงจะช่วยได้ ถ้าขี้เกียจก็ไม่มีประโยชน์<o></o>
(พระที่ท่านให้เป็นขุนแผนเมืองระยอง คนละ 1 องค์ ท่านว่า ขุนแผนระยองก็แบ่งกลับไปให้คนระยองบ้าง)<o></o>
<o></o>
ตั้งแต่กลับมาจากวัดคราวนั้นผมแขวนพระหลวงพ่อทรงตลอด หน้าที่การงานดีจนเห็นได้ชัด เจ้านายเมตตาเรามาก ทั้งที่ผมก็ทำงานไม่ได้ต่างจากคนอื่นแต่เขามองว่าเราดี ผมทำงานอยู่ที่นิคมมาบตาพุด เป็นช่างเทคนิค บ้านก็อยู่ที่บ้านค่ายนี่แหละ เวลาคิดถึงท่านก็จะนั่งดูรูปท่านที่ได้มาจากหนังสือพระ เขาพิมพ์แจก เอามาใส่กรอบแขวนไว้ในห้องพระ อยากได้พระบูชารูปเหมือนท่านเหมือนกันแต่ไม่รู้จะไปหาที่ไหน<o></o>
<o></o>
แม่ผมเคารพท่านมากมีอะไรก็จุดธูปบอกให้ท่านช่วยเสมอ ซึ่งส่วนใหญ่ก็สำเร็จด้วย นี่ก็เห็นบอกว่าจะบอกท่านขออย่าให้ฝนตกพรุ่งนี้เพราะน้องชายจะทำบุญขึ้นบ้านใหม่ตอนช่วงเช้า ถ้าพี่อยู่บ้านค่ายจะรู้ว่าตอนนี้ฝนตกทุกวัน<o></o>
<o></o>
ส่วนป้าผมตอนนี้ก็ปกติดีแล้วก่อนหน้านี้ไปหาหมอฆราวาส กับพระหลายองค์ ก็ไล่ไม่ออก แต่หลวงพ่อทรงท่านสงเคราะห์ทีเดียวออกไม่มีเหลือ อาการของแกเท่าที่ทราบตอนนั้นคือแกกินผงผีที่เขาใส่มากับอาหารเข้าไป และมีอาการไม่เป็นตัวของตัวเองเป็นบางครั้ง เหมือนมีคนแฝงอยู่ <o></o>
<o></o>
เคยมีหลวงพ่อวัดแถวบ้านท่านทราบเรื่องเลยเมตตาช่วยไล่ให้ ท่านไม่เคยแสดงตนว่ามีความสามารถทางนี้ ตอนแรกคุยกันดีๆ เพลินๆ ท่านก็ถามว่าชื่ออะไร มาจากไหน มารังแกเขาทำไม เท่านั้นแหละ บอกชื่อใครมาก็ไม่รู้ บอกว่านายใช้ให้มาทำร้าย แต่ไม่ยอมบอกชือคนบงการ เพราะกลัวว่าเจ้านายตัวเองจะทรมานเขา จนหลวงพ่อต้องใช้มีดหมอไล่จี้ตั้งแต่หน้าผากไล่ลงมาจนถึงท้อง ท้องที่เคยปกติก็บวมขึ้นจนผิดตาน่ากลัว หนีไปอยู่ตามจุดต่างๆของร่างกาย ก็ต้องวนไล่จนสุดท้ายไปจนมุมอยู่ที่ปลายเท้า แล้วก็ออกไป แต่หลวงพ่อท่านบอกว่ามันมีหลายตัวอาจมีบางตัวดื้อกลับเข้ามาอีก หรือบางตัวเก่งวิชาท่านไล่มันออกไม่ได้ ให้สังเกตุอาการดู หลังจากนั้นก็ดีขึ้นแล้วก็กลับมาเหมือนเป็นเดิม<o></o>
<o></o>
จนกระทั่งได้มาพบหลวงพ่อทรง<o></o>
ป้าบอกว่าตอนที่หลวงพ่อทรงท่านเอาเหล็กจารจี้หัวเหมือนมีก้อนดำๆ เป็นยวงถูกดูดออกไปจากหัว หลังจากนั้นก็โล่งสบายไม่เป็นอะไรอีกเลย<o></o>
<o></o>
ผมก็อยากรู้จักคุณอาทิเหมือนกันเห็นบอกว่าอยู่ที่ระยอง วันนี้แค่นี้ก่อนละกันครับยินดีมากๆ ที่ได้รู้จักคุณอาทิ แล้วเอาไว้คุยกันใหม่ครับ ผมจะตอบให้เร็วกว่านี้ <o></o>

เหตุการณ์บางตอนผมจะนำไปบอกเล่าในกระทู้ของคุณพีเสาวภา เพื่อประกาศเกียติคุณของหลวงพ่อทรง แต่ในบางส่วนที่เกี่ยวคุณอาทิผมจะไม่นำเสนอเพราะกลัวว่าอาจจะละเมิดข้อมูลส่วนตัวของคุณเว้นแต่จะไว้รับอนุญาติจากคุณอาทิ”<o></o>
<o> </o>
<o>นี่เป็นครั้งเดียวที่ผมมีโอกาสได้พบ หลวงพ่อทรง แต่กลับรู้สึกผูกพันและเคารพท่านอย่างที่สุด</o>

 

ขออนุโมทนาในกุศลผลบุญที่ท่านได้ทำในครั้งนี้ครับ

 

ก็เล่าเรื่องหลวงพ่อต่อไปเลยน่ะครับ

เอาแบบย่อนิดๆเพราะที่เขาคุยกันมันยาว เมื่อวันที่ ๕ ผมรวบรวมเงิน พวกๆกัน ได้มาก้อนหนึ่ง เอาไปช่วยหลวงพ่อเสียน วัดมะนาวหวาน เพราะท่านบอกบุญมาว่า เป็นหนี้อยู่ สองแสนกว่าบาทในการก่อสร้างวิหาร หลวงพ่อวัดคู เป็น วิหารพระพุทธรูปโบราณน่ะครับ อยู่ติดวัดมะนาวหวานน่ะแหละ เลยเป็นภาระหลวงพ่อเสียน เรียกว่าผมเอาไปร่วมกฐินที่จะทอดวันพรุ่งนี้ ๙ พ.ย. ๕๑ รวมมาสายผมได้เงิน ๕๙๔๖๙ บาท ผมถวายท่านไปทั้งหมด เอาไปแต่เงิน ส่วนตัวน่ะ บอกท่านว่ามีภาระ ไปไม่ได้น่ะครับ และได้เลยต่อไปถวายหลวงปู่น่วม วัดโพธิ์ศรีเจริญ อีก หนึ่งหมื่นบาทเพื่อร่วมทอดผ้าป่า ในวันที่ ๒๘ ธ.ค. ๕๑

กฐินและผ้าป่าที่จะทอด ก็เพื่อสร้างถาวรวัตถุ ในพระพุทธศาสนาน่ะครับ

เมื่อถวายเงินแล้ว เลยนั่งคุยกันนิดหน่อย ผมพยายามดึงไปเรื่องหลวงพ่อ เพื่อจะได้ทราบเรื่องเก่าๆ มีคนนั่งคุยกันคือ หลวงพ่อเสียน หลานหลวงพ่อทรง สองคน ผมและนายหมี

เรื่องที่คุยมีหลายเรื่อง แต่หลายเรื่องเล่าไม่ได้ เพราะมีพาดพิงบุคคลที่สาม เอาว่าไม่เล่า

แต่มีเรื่องหนึ่งน่าสนใจที่เดียว ต้องเล่าหน่อย

คนที่เล่านั่งอยู่ด้วย และมีหลวงพ่อเสียน ซึ่งเป็นคนพื้นที่ ยืนยัน เพราะเขาคุยถึงเรื่องเก่าๆกัน

เรื่องนี้ลืมถามเวลา แต่น่าจะย้อนไปร่วมๆ สิบ ถึง ยี่สิบปีกว่าปี หลวงพ่อคงยังแข็งแรงอยู่ หลวงพ่อทรงได้รับนิมนต์ไป งานบุญงานหนึ่งจากคนพื้นที่ ไปบ้านเขา คนๆนี้ว่าตามตรงเลยแปลก คงรู้จักหลวงพ่ออย่างดี คนแปลกๆมีเยอะน่ะครับ ไม่ทราบเขานิมนต์หลวงพ่อไปฉันด้วยเหตุผลใด

เพราะเขาไม่มีความนับถือหลวงพ่อเลย การพูดจาก็ถือวิสาสะ เรียกหลวงพ่อเหมือนเพื่อน มีสรรพนามนำหน้าชื่อหลวงพ่อด้วย ไม่มีความเคารพในสมณเพศที่ทรงศีล คนแบบนี้ก็มีด้วย คนที่ขับรถพาหลวงพ่อไป ก็ยังมีชีวิตอยู่แล้วเล่าให้ผมฟังเองด้วยปาก เพราะเขาฟังยังฉุน หันมองดูหลวงพ่อท่านก็เฉย ทำเป็นทองไม่รู้ร้อน ก็สวดและฉันไปตามปกติ ชายคนนี้ก็ใช้คำพูดวิสาสะ ทุกคำที่พูดกับหลวงพ่อ แบบเพื่อน อายุคงจะมากกว่าหลวงพ่อ ตอนขากลับ คนขับรถ ถามหลวงพ่อด้วยความโมโหว่า มันพูดกับหลวงพ่อแบบนี้ หลวงพ่อมาทำไมน่ะ

ท่านก็ตอบว่า มันนิมนต์กูนี่หว่า ก็แค่นั่นเองเหตุการณ์ก็จบไป

คนปากแบบนี้ท่านคงจะเดาตอนจบได้น่ะครับ " ไม่รอด " เล่าแค่นี้ก็แล้วกัน แล้วตอนตายน่ะ ไม่ตายง่ายตายดีแน่นอนแหละครับ

ตอนตายลูกหลานก็จัดงานศพตามธรรมเนียม ลูกหลานเขาก็มานิมนต์หลวงพ่ออีก ท่านก็ไป

คนเดิมที่ไปด้วยครั้งที่แล้วยังโมโหค้างอยู่ ก็ทักหลวงพ่อ ว่ามันด่าหลวงพ่อแบบนั้น หลวงพ่อยังจะไปช่วยงานมันอีก

ท่านก็ตอบว่า มันนิมนต์กูนี่หว่า แล้วก็แค่นั้น ท่านก็ไปงานเขา ช่วยงานเขาเต็มที่จนยันเผา

ผมนั่งฟังเรื่องนี้แล้วนั่งยิ้มด้วยความมั่นใจ มนุษย์แบบนี้ ผมเคยเจอจนสนิทสนมมาอย่างน้อยท่านหนึ่ง ท่านนั้นอยู่พยุหคีรี ตอนนี้ล่ะสังขารไปแล้ว ท่านนั้น ก็มีคนห่ามๆ มาชี้หน้าด่าไล่ให้ไปจากวัด ไม่ใช่ครั้งเดียว อันนี้ถ้าจะเล่าเหตุผล มันจะยาว เอาว่าในที่สุดผมและพวกต้องเข้าไปจัดการ แบ่งที่แบ่งโฉนดวัดจนสำเร็จ แต่เกือบขึ้นโรงขึ้นศาลต้องจ้างทนายมาช่วย แต่สำหรับท่านนี้พอเขาด่าเสียๆหายๆ ขับไล่ท่าน ท่านก็นั่งเฉย พอเลยมาอีกวันก็ลืมไปแล้วว่าเขาว่าอะไร ท่านคงพอเดาได้น่ะครับว่าใคร

ส่วนท่านที่สองที่เขาเล่ากันนี่ ผมฟังแล้วยิ้มในอก ดีใจที่ผมเทียวมาเทียวไป เป็นสองร้อยครั้ง และผมดูไม่ผิด เรื่องนี้ยืนยันเรื่องที่ผมสัมผัส คุ้มค่าชีวิตของผมมากทีเดียวที่ได้ปรนนิบัติ รักษาอาการป่วยของท่าน ได้เต็มที่หน่อยนึงตอนปลายชีวิตของท่าน ได้ใกล้ชิดสนิทสนมพอสมควร ในเหตุการณ์ฉากหนึ่งในชาติปัจจุบันนี้ ส่วนในชาติหน้า ผมคงไม่มีโอกาศ เพราะผมคงไล่ท่านไม่ทันอีกท่านแล้วล่ะ

ผมเห็นโลกมาพอสมควร โทสะ เป็นจริตอย่างหนึ่ง แรงและชัดเจน ท่านที่จะล่ะได้ ตามตำราต้องฝึกกสินสี หรือ เจริญแผ่เมตตาพรหมวิหารสี่ เป็นอารมณ์ เพื่อจะได้ ฆ่า อารมณ์โทสะนั้นได้ และต้องทำอยู่นานมาก

น้อยครั้ง หรือ แทบจะไม่เคยเห็นเลย ที่คนๆหนึ่งถูกเขาด่าและดูถูก แล้วจะไม่เกิดอารมณ์โต้ตอบ อย่างน้อยก็หงุดหงิด หรือ อาฆาต หมั่นไส้ แม้จะไม่โต้ตอบทันที แต่ที่จะอโหสิได้อย่างหมดจดนั้น หายากครับ แทบไม่เคยเห็นเลย มีแต่เขาเล่า แต่ที่เห็นกับตา ได้ยินกับหู นั้นน้อยกว่าน้อย

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า องค์บรมครู ท่านยังโดนบ่อยๆด้วย พระองค์ทรงโดนมาหลายขนาน แบบถึงตายก็มี เพราะตอนประกาศพระศาสนาน่ะมีกำลังน้อยอยู่ เป็นพระศาสนาใหม่ ต้องไปแย่งคน แย่งพื้นที่ ที่เขานับถือศาสนาอื่นมาก่อน ภาษาสมัยใหม่คือ แย่งตลาด ไปแย่งลาภสักการะของเขา เขาก็ต้องโกรธแค้น เพราะหากินกันมานาน เลยต้องหาทางดับดาวรุ่ง องค์สมเด็จพระทศพลพระองค์ท่านโดนมาเยอะ มายืนด่าหน้าสำนักก็มี จ้างผู้หญิงมาตู่ว่าท้องก็มี อาจจะมีดักปล้ำเพื่อทำลายความน่าเชื่อถือด้วยด้วย ...แหะๆ เอาช้างมาไล่เหยียบก็มี โอ้ย สาระพัด อีกหลายอย่างหลายเหตุการณ์ ในบทพาหุง มหากาน่ะครับ แต่ก็ด้วยพระมหาเมตตา มหาอาวุธเด็ด อาวุธสำคัญ และพระมหาบารมี พระองค์ท่านก็ผ่านมาหมดอย่างหมดจด

จริตนิสัยนี้ก็ถ่ายทอดมายังพระสาวกทั้งหลาย พระพุทธบุตรของพระองค์ท่าน แม้จะหลังอีกหลายพันปี ก็ยังสืบสายจริตอุปนิสัยไม่สูญหาย แม้สิ่งแวดล้อมจะเปลี่ยนไปมากจากสมัยโบราณ

ผมก็พอมีโชค ที่ได้เจอ ท่านพุทธบุตรเหล่านี้ แม้จะได้ใกล้ชิด ได้แค่เปลือกๆจากพวกท่านมาไว้ติดตัว แต่ก็สะสมไว้นิดหน่อยครับ และคุ้มสุดคุ้ม

กลับมาที่หลวงพ่อ ท่านก็โดนมาเยอะน่ะครับ การเมืองระดับ หมู่บ้านน่ะ มีเยอะ เงินๆทองๆ มีประวัติอยู่ ท่านกัดฟันสร้างวัดเล็กๆมาก็ผ่านปัญหา ผ่านคนมาเยอะ ผ่านเวลามาเป็นสิบๆปี ผมเล่าต่อไม่ถนัด

ตอนผมพบท่านใหม่ ท่านยังเคยเปรยให้ผมฟังว่ามีคนด่าท่านเรื่องวัตถุมงคล แถววัดน่ะแหละ แต่ผมไม่คิดว่าท่านบ่นอะไร แต่คงจะพยายามสอนอะไรผมมากกว่า

คนถูกด่าแล้วไม่โกรธนี่หายาก ไม่โกรธไม่พอ ยังอยากไปช่วยเขาซ่ะอีก คนแบบนี้ยิ่งหายากขึ้นไปใหญ่น่ะครับ พวกท่านเจอแบบนี้มากี่คนครับ

 

พี่ พี คับ
ยังมีพระนักธรรมอยู่หรือเปล่า
อยากห้อยบ้างคับ
อ่านประวัติหลวงปู่แล้วน่าสนใจดี
คราบ

 

สวัสดีครับคุณพี (เคยเห็นชุดตะกรุดแบบนี้ของหลวงพ่อทรงเปล่าครับผม) ตะกรุดคาดเอว ถักเชือก ตะกรุด 3 ดอก ลูกสะกด 39 ลูก ครับผม

ขอบคุณมากครับผม

 

เพื่อนบอกของหลวงพ่อนุ่ม
เขย่าดังตึบๆ หนักกว่าหลวงพ่อคำ
ดีไหมครับ ท่านพี่!

พรุ่งนี้ จะถ่ายภาพ รูปถ่ายหลวงพ่อโปร่งส่งมาให้ พร้อมกับผ้ายันต์ติดบ้านของท่าน

 

เพื่อนบอกของหลวงพ่อนุ่ม
เขย่าดังตึบๆ หนักกว่าหลวงพ่อคำ
ดีไหมครับ ท่านพี่!

พรุ่งนี้ จะถ่ายภาพ รูปถ่ายหลวงพ่อโปร่งส่งมาให้ พร้อมกับผ้ายันต์ติดบ้านของท่าน
<!-- / message --><!-- attachments -->

<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>


</FIELDSET>



โทษทีครับพี่ หนุ่มทิพ เบี้ยนี้คุ้นๆ พี่ต้องรู้จักกับคนวิเศษ คนนี้แน่นอน ผมก็น่าจะรู้จัก พี่คนนี้ด้วยครับเขาอยู่บางจักครับ ที่เขียนมานี่ไม่มีอะไรครับ แฮ่ๆ แค่คุ้นๆครับ ไม่มีไร ดูง่ายดีครับ แท้ตาปล่าว

 

คุณหนุ่มทิพย์มีเบี้ยสวยๆ มีเยอะๆหากพกไม่ไหว แบ่งมาให้ผมพกบ้างก็ได้นะครับ

 

แหะๆ ...ไม่เคยเห็นครับ ถ้าจะมี ก็ท่านเดียวคือพระสวัดดิ์ชอบทำอะไรแปลกๆ ได้มาจากไหน ที่มาที่ไปใครครับ

ที่ตะกรุด หรือ ลูกสะกด เห็นแว็บๆ มีโค้ด ช่วยซูมให้ดูหน่อยได้ไหมครับ โดยเฉพาะ ที่ลูกสะกดน่ะครับ

แต่แปลกและสวยครับ อย่าใส่ลงน้ำหรือ ไปดำน้ำน่ะครับ อาจจะว่ายน้ำไม่ไหว..แฮ่

 

สายตรงเขาตอบไปแล้วครับ

ผมเป็นแค่สายอ้อม ถ้าสนใจก็ซื้อ แค่นั้นจริงๆครับ


ว่างๆ พกมาให้ดูบ้าง แบ่งความรู้

 

เอ้า....พวกกันก็อย่าเชียร์กันเองดิครับ...ฮา

เพื่อนคนนี้ขายผมแพง ผมซื้อแพงเพราะเป็นเพื่อนกัน เค้าแก่พรรษากว่าผม บอกว่าอย่าสึกก็ไม่เชื่อ ถ้ายังบวชอยู่สบายไปแล้ว

 

ผมจะไปขอความรู้ซะหละ มากกว่ามั้งครับ
แต่น่าจะรำลึกความหลังซะมากกว่า

 

วันนี้เข้าวัด ไปเห็นแผ่นยันต์โสฬส ขอกับน้องเฝ้าตู้มันไม่ให้ บอกมีคนขอไว้ก่อนแล้ว ไว้งวดหน้าจะหามาให้

เลยถามเรื่องเบี้ยกับพระอาจารย์ ทำไมต้องเป็นหอย ก็ได้คำตอบเหมือนกับพี่ๆตอบมาหละครับ แต่ท่านเพิ่มเติมให้ว่า เบี้ยพวกนี้ ถ้าใส่ปรอทดีๆให้ลงหลืบ(ภายในวงหอย)ของเบี้ย ให้ผลิกหงายหรือคว่ำเบี้ย ปรอทก็ไม่หกออกมาด้วย