เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

ผมขอจอง 1 ชุดครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับขอกุศลผลบุญจงหนุนนำให้คุณนริศจงประสพพบแต่โชคลาภเงินทองไหลมาเทมา ครับผม

 

เท่าที่ทราบถึงกันครับ ทั้งหลวงพ่อคำ หลวงพ่อนุ่ม หลวงพ่อทรง

หลวงพ่อทรงไปนั่งเป็นคู่สวดมานานมาก หลายสิบปี ถ้าจำไปผิด ขนาดตอนบวชหลวงพ่อมี วัดม่วงคัน หลวงพ่อทรงก็เป็นคู่สวดน่ะครับ นานจัดมาก มีน้องในเว็บเคยไปถามหลวงพ่อมี หลวงพ่อมีบอกว่าหลวงพ่อทรงเป็นอาจารย์น่ะครับ

แต่ตามที่ผมทราบจากปากหลวงพ่อทรง ท่านบอกว่าสนิทกัน เคยถีบจักรยานไปเที่ยวด้วยกันไกลๆ โดยนัดมาเจอกัน มีหลวงพ่อ เกรียง หลวงพ่อทรง และหลวงพ่อมี ไปถึงสิงห์บุรี

หลวงพ่อเสียนเคยบอกผมว่า ตอนหลวงพ่อทรงอยู่ที่วัดไร่ เคยเดินมาชวนหลวงพ่อเสียนไปกินกาแฟกันที่วิเศษ โดยเดินไป เที่ยวกัน ฉันกาแฟ แล้วก็เดินกลับ มาถึงวัดก็มืดน่ะแหละครับ

อันนี้แสดงอุปนิสัยของหลวงพ่อตอนหนุ่มๆ ว่าชอบเที่ยวเหมือนกัน

เนื่องจากหลวงพ่อทรง เคยไปนั่งเป็นคู่สวดมานาน จะต้องเจอกับหลวงพ่อนุ่ม หลวงพ่อคำ บ่อยมากๆ เพราะเป็นขาประจำ และน่าจะมีระดับอาจารย์ที่หลวงพ่อน่าจะทันคือ หลวงพ่อซำ วัดตลาดใหม่อีกท่านน่ะครับ ส่วนหลวงพ่อพัก ผมกราบเรียนถามท่านแล้ว ท่านว่าเราไม่ทัน หลวงพ่อพัก ตอนล่ะสังขารอายุไม่มากครับ และปีที่ล่ะ จำได้ว่าหลวงพ่อทรงพึ่งจะบวช

เบี้ยหลวงพ่อคำ ผมจะเล่าตอนหน้า เพราะท่านอยู่ใน list ที่เป็นอาจารย์ของหลวงพ่อทรง รูปหนึ่ง

 

ขอเท้าความเรื่องกาแฟหน่อยนะครับ น้องๆสมัยนี้หลายท่านอาจจะยังไม่ทัน แต่รุ่นคุณลุง คงเห็นชินตา คือสมัยก่อนกาแฟแพงมาก ต้องมีลิขสิทธ์ ถึงจะนำเข้ามาได้ เมื่อเข้ามาแล้ว ก็ผูกขาด ใครเคยดูอาเหลียงคงเข้าใจ ประเภทที่จะซื้อติดบ้าน ต้องเป็นคนมีฐานะพอสมควร

เรื่องหลวงพ่อทรง ผมมีความรู้น้อย ก็เลยจะขอเล่าเฉพาะที่รู้เกี่ยวกับสายอ่างทอง เผื่อลุงจะมาต่อยอด เล่านิทานให้ฟังกันได้นานๆ

พูดถึงเรื่องเบี้ยสายอ่างทอง เฉพาะเบี้ยที่วิเศษฯ เค้าใช้ปรอทกันจริงๆครับ เป็นปรอทที่มันมีชีวิต สมัยที่หลวงตาสวน วัดโพธิ์เอน ยังอยู่ ท่านเป็นรุ่นน้องหลวงปู่คำ แต่ไม่ดัง ท่านชอบทำปลัดมากกว่า แต่สมัยนั้นเจ้าอาวาส ท่านไม่ชอบของแบบนี้ หลวงตาสวนก็เลยอยู่แบบเงียบๆ

สมัยนั้นหลวงพ่อถึงกันหมดอย่างที่ลุงพูดจริงๆครับ ถึงกันก็คือ ไม่ทิ้งกัน เวลาวัดใดมีงาน วัดเล็กๆอย่างวัดโพธิ์เอน หลวงพ่อคำ หลวงพ่อซำ หลวงพ่อนุ่ม ก็มาช่วยงาน พอมาเจอกันอย่างนี้ ก็ล้อกันเล่น หลวงตาสวน ท่านก็เอามือตบพื้นโบสถ์ ปรอทก็วิ่งกันเกรียว ปรอทวิ่งขึ้นมาจากพื้นครับ สมัยนั้นเชื่อกันว่าปรอทที่วัดนี้เยอะ ตบแล้วได้เยอะ แต่หลวงตาสวนก็ไม่ได้ทำเบี้ย เข้าใจว่า คงทำสู้หลวงพ่อคำไม่ได้หรืออย่างไร หรืออาจจะไม่อยากแข่งกัน

ไม่เคยอ่านเจอเลยว่า หลวงพ่อคำท่านเรียกปรอทอย่างไร มีแต่เล่าว่าท่านเรียกปรอทให้ลงเบี้ยได้เท่านั้น แต่ผมเดาว่าคงทำแบบเดียวกัน น่าจะเป็นปรอทดินเหมือนกัน สมัยนี้ที่รู้ว่ามีก็หลวงพ่อแย้ม วัดสามง่าม ที่เคยเรียกปรอทจากดินได้ ใครมีปรอทของหลวงพ่อแย้ม ก็โชคดีมากครับ

ใครอยู่อ่างทอง ก็อย่าใกล้เกลือกินด่าง ของดีบ้านเราทั้งนั้น
(ประเดี๋ยวเด็กแว๊น นนท์ จะตามเก็บเสียหมด...)

 

เบี้ยหลวงพ่อคำ OTOP อ่างทอง

เรื่องนี้ว่าตามตรงไม่อยากจะเล่ามาก กลัวจะหายาก...แหะๆ แต่หลวงพ่อทรงน่าจะได้คำแน่ะนำเรื่องการสร้างเบี้ยมาจากหลวงพ่อคำบ้าง ไม่มากก็น้อย เพราะนิสัยหลวงพ่อเป็นคนชอบเรียนรู้ เพราะจิตดี เรียนวิชาอะไรก็ขึ้นง่ายและขลัง

มีเรื่องเล่าว่าจากพระครูอุปฯ ว่า อาจารย์ หมอฟู กับ หมอเปรี้ยวน่ะ หลวงพ่อทรงท่านไปหาบ่อยๆ การไปหาคงไม่ได้ไปคุยกันธรรมดา แต่ตามยุคสมัยเพราะสมัยนั้นคนชอบเรียนวิชา แบบเช่นยายผมก็จอมคาถาคนหนึ่ง ไปเจออาจารย์เก่งๆก็ขอคาถามาท่องบ่น ทำขึ้นด้วยบางอย่าง เช่นการดับพิษไฟ
คนชอบเรียน เมื่อไปพบกัน ก็อาจจะมีการขอเรียนวิชากัน หรือถ้าวิชาถึงกัน อาจจะมีการแลกวิชากัน แต่หลวงพ่อทรงอ่อนอาวุโสกว่าหมอฟู และหมอเปรี้ยวมาก อาจารย์ฆราวาสทั้งสอง สืบสายมาจาก ปรมาจารย์หมอน้อย ผู้วิเศษแห่งวิเศษชัยชาญ เชี่ยวชาญหลายแขนง มีลูกศิษย์หลานศิษย์มาก แต่ประวัติลางเลือน เพราะนานจัด และท่านมีหลายชายอีกคนคือ อาจารย์หมอปู่ ซึ่งเก่งตามอาจารย์ตา หรือ หมอน้อยเหมือนกัน

ปรมาจารย์หมอน้อยนี่จะหนักไปในทางรักษาโรคน่ะครับ เพราะชอบช่วยคน ตามประวัติรักษาได้ทุกโรคสมัยนั้น ใครมาถึงมือหมอน้อย จัดว่ามีบุญ ชะตาไม่ขาดจะไม่ตายแต่หายแน่นอน

ใครที่เคยพออ่านประวัติของพระเดชพระคุณหลวงปู่ปานวัดบางนมโคมา ตอนพระเดชพระคุณหลวงปู่สุ่นสอนวิชาหลวงพ่อปาน จะทราบว่าวิชาหมอสมัยก่อนจะเรียนและต้องสำเร็จวิชากสินเป็นพื้นฐานน่ะครับ เป็นต้นว่าคนไข้ป่วยตัวร้อนมาอาการแย่ หมอท่านจะรักษาจะเอาอาโปกสิน น้ำไปจับให้อาการ อุณหภูมิคนไข้เย็นลงก่อน อาการหายไข้ แล้วทำการรักษา ส่วนคนที่เป็นโรคข้างในมา พวกเนื้อร้าย วัณโรค เมื่อมองด้วยตาในเห็นเป็นจุดๆ ก็จะเอากสินไฟเพ่งให้จุดพวกนี้ละลายหายไปเป็นต้น พวกอาจารย์หมอรุ่นเก่าๆนี้เลยทำวิชาอื่นขึ้นน่ะครับ เพราะทำกสินพอได้กองหนึ่ง กองอื่นก็จะได้ไปด้วย พวกมีกสินจัดว่าเป็นพวกมีฤทธิ์น่ะครับ ถ้าจะมาเรื่องบู้ ก็สบายมากครับ เพียงแต่ว่าจริตจะชอบหรือไม่เท่านั้น หรือบางท่านไปเล่นสายดำไปเลย ก็ทำขึ้นด้วย ถ้ามีบารมีมาด้านสายดำ เรียกว่าทำบาบขึ้น

พวกอาจารย์ฆราวาสเหล่านี้เกี่ยวข้องในสายวิชาเดียวกัน อยู่ในพื้นที่เดียวกัน และยุคสมัยคาบเกี่ยวกัน วิชาอาจารย์ฆราวาสเหล่านี้แรง และร้อนในหลายวิชา พวกบู้ๆ ดุๆ ลุยๆ เสือๆ สางๆ ภูติๆ พรายๆ หลวงพ่อทรงก็น่าจะเรียนมามากเหมือนกัน เพียงอาจจะไม่ได้แสดง หรือ ไม่มีใครไปขอให้ทำ แต่ผมเผอิญรู้มาว่า มีคนรู้แกว ไปขอให้ทำให้น่ะครับ...แหะๆ

กลับมาที่หลวงพ่อคำ ในเบี้ยของท่านจะเขย่าแซ็กๆ เป็นเคล็ดในการดูเบี้ยของท่านวิธีหนึ่ง โดยท่านน่าจะใส่โลหะอะไรลงไปในเบี้ย ไม่เคยแกะดู พวก เศษตะกั่ว เศษทองแดง หรือ ทราย??? ไม่ใช่ใส่ปรอทแบบเดียวกับหลวงพ่อพัก หรือ สายนครปฐม

หลวงพ่อทรงท่านก็ให้ใส่เศษตะกั่วเสกลงไปเป็นเคล็ดเหมือนกัน เขย่าจะดังแซ็กๆคล้ายหลวงพ่อคำ ( ถ้าเป็นเบี้ยที่หลวงพ่อทรงสั่งให้ทำ ยกเว้นเบี้ยที่ลูกศิษย์ทำมาเอง แล้วมาให้ท่านเสก ) จัดว่ามีความเหมือนเบี้ยหลวงพ่อคำ ผมจะไม่แปลกใจเลยถ้าท่านได้เคล็ดวิชามาจากหลวงพ่อคำด้วย ถ้าไม่ได้จะแปลกใจมากกว่า

เบี้ยที่โชว์ เป็นเบี้ยหลวงพ่อคำ การเลี่ยมเงิน ( แต่ดูจะแก่ไปทางแปะตั้ง ) เป็นแบบโบราณขนานแท้ เบี้ยตัวนี้มาจากบ้านแถววิเศษ เป็นของมีประวัติจะไม่บอกชื่อ โดยภรรยา จะฆ่าตัวตาย เอาปืนจ่อปากแล้วเหนี่ยวไก ( น่าจะเป็นปืนยาวลูกซอง ) แต่แชะ ท่านเลยนึกขึ้นได้ว่ามีเบี้ยอยู่ กับตัว เลยถอดออก คนจะถึงฆาต คราวนี้เปรี้ยง ตายสมใจ

จะเล่าตัดตอนไปเลย ว่าในที่สุดเบี้ยตัวนี้ก็เป็นกรรมสิทธิ์ของผมโดยชอบธรรม...อิอิ ของแบบนี้ชอบมาก แบบผ่านประสบการณ์ชีวิตจริงๆ ที่ไม่ได้มาฝันๆเอา หรือ โม้ๆเอา เพื่อจะเชียร์ของหรือขายของ

จะเห็นได้ว่าเบี้ยหลวงพ่อคำจะออกไปในแนวไหน คนอ่างทอง คนวิเศษ รุ่นเก่าๆ มั่นใจในเบี้ยสายอ่างทอง ของหลวงพ่อซำ หลวงพ่อคำ หลวงพ่อนุ่ม ฯลฯ มาก พกติดตัวแบบเดี่ยวๆ ไปได้ทุกที่ในโลกใบนี้

เบี้ยของหลวงพ่อคำ จะมาแนวเข้ม แรงๆ บู้ๆ มหาอุด คงกระพัน แคล้วคลาด นำหน้า นอกนั้นครบเครื่อง และจะขายได้ราคาดีกว่าเบี้ยหลวงพ่ออื่น ยกเว้นหลวงพ่อพัก เพราะเบี้ยหลวงพ่อคำมีแพร่หลายมากกว่าเขา พอจะหาได้ ไม่ยากนัก

เคยมีเรื่องเล่าในเว็บ ว่าท่านหนึ่งพกเบี้ยหลวงพ่อคำไปหา พระอาจารย์หนุ่มองค์หนึ่ง ดังมากพอสมควร เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อวัดหุบมะกล่ำ สายวิชาเข็มทองคนองฤทธิ์ ( สายนี้เด็ดขาดมาก เสียดายว่าผมมารู้ตัวเมื่อสาย หลวงพ่อท่านล่ะสังขารไปแล้ว ไม่งั้น ผมต้องไปตื้อจนได้ฝังเข็มมาสัก คู่สองคู่แน่นอน ) พอคุยกันไป เลยควักเบี้ยออกมาอวดพระอาจารย์ พระอาจารย์รับไปดูอึดใจ ก็ควักเบี้ยอีกตัวมาอวดมั่งเป็นของหลวงปู่เพิ่ม วัดกลางบางแก้ว ที่ดังไปทั่วสิบทิศตามพระอาจารย์ของท่าน หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว

พระอาจารย์บอกว่า เบี้ยตัวนี้ไปขอให้หลวงปู่เพิ่มเมตตาทำมาให้เอง ท่านมอบให้มากับมือ แต่พลังนุ่มๆเย็นๆ ( คงตามอุปนิสัย บารมีของพระเดชพระคุณหลวงปู่เพิ่มนั้นเอง ) ไม่เหมือนเบี้ยหลวงพ่อคำนี่ รุนแรง บู้ดี ชอบแบบนี้ ขอแลกกันเอาไหม

ท่านผู้เป็นเจ้าของเบี้ยหลวงพ่อคำตาลุก ( เพราะเบี้ยหลวงปู่เพิ่ม ราคาแพงกว่า และหาแท้ๆยากกว่าหลวงพ่อคำมาก ) จะแลกเอาแน่นอนเพราะพระอาจารย์พึ่งบอกเองว่าหลวงปู่เพิ่มให้มาเอง ตกลงเลยแลกกัน

เรื่องนี้ท่านฟังแล้ว ไม่อยากหาเบี้ยหลวงพ่อคำสักตัวเหรอครับ ถ้าอยากได้ก็ตัวใครตัวมันน่ะครับ รีบหาซ่ะก่อนจะสาย เมื่อเบี้ยนี้กลายเป็นตำนานของวิเศษชัยชาญ ที่มีเหลือในตลาดก็เกือบใช่แทบทั้งนั้น

ระวังในเว็บ ที่เอามาขาย ...แหะๆ ดูยาก เกือบใช่ซ่ะเยอะ มีบางท่านเอามาขาย เลี่ยมนาคสวยงาม แต่ราคาเว่อร์ไปเลย แท้แน่อน ผมโทรไปถามฟังราคาแล้ว...อกอีแป้นจะแตก ถึงเปิดครึ่งหนึ่ง ผมก็ยังไม่กล้าต่อเลยครับ เก็บไว้ใช้เองเถอะครับ ผมรู้ราคาดี เพราะโดนมาเยอะ...แหะๆ ราคานั้นผมไปหาหลวงพ่อพักสบายๆ

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เบี้ยพวกนี้ผมลองใช้มาหมดหลายอาจารย์ มาหยุดที่เบี้ยหลวงพ่อทรง สรรพคุณเหมือนอาจารย์รุ่นเก่าๆน่ะแหละ ได้กับมือด้วย เสกซ้ำอีกเพียบ มั่นใจแบบสุดๆ ส่วนเบี้ยอาจารย์รุ่นเก่าๆของดีแน่นอน แต่เอาเก็บไว้ศึกษาครับ เดี๋ยวกลายเป็นตำนานแล้วไม่มีให้ลูกหลานเขาดู เขาจะต่อว่าเอาว่า ตาไม่เก็บไว้ให้หนูมั่ง...แหะๆ

 

เอารูปมาลงโชว์บ้างซิครับ จะได้เห็นกัน

 

ขออนุญาติพี่พีครับ ขอภาพหลวงพ่อด้วยครับพี่นริศ

 

หืมมมม...ต่อยอดซะยาวเลยนะ...
ไว้วันไหน หลานๆ จะบุกไปดูพิภิทธภัณท์หอย! เลี้ยงข้าวด้วยเน้อ..

 

คิดเหมือนพี่ numthip เลย

 

แนวร่วมแบบนี้ ระวังลุงจะไม่ปลื้มนะคร๊าบบบบ

เชื่อผมเต๊อะ....อิ่มแล้ว ไม่กลับบ้านมือเปล่าด้วย....

 

อย่ามามือเปล่า ผมชอบของฟรี...แหะๆ

 

เอาแล้วงัยครับ เอาแล้วงัย
เจอกับตัว เจอจะจะ ตอนนี้เลย

พอดีได้ทราบจากพี่ใจดี ว่าจะแบ่ง มหาจักรให้ราคาพอประมาณ
แม้ว่าจะเป็นต้นเดือนแต่ภาระผมเองก็มีเยอะแยะไปหมด
ก็เลยนั่งนึกในใจว่าหลวงปู่ครับ
ขอเลขท้ายสองตัวนะจะได้เอาเงินไปเช่าของหลวงปู่มาเก็บไว้
เพราะผมอยากได้มาก เลขที่ผมซื้อไว้ก็ 012776 อ่ะ

ผลก็ไป Check กันเองครับ

 

ดีใจด้วยครับ

วันหลังแอบขอบ้างดีก่า....

 

งวดนี้ผมก็ได้น่ะครับ แต่ไม่อยากคุยเน้นเรื่องนี้มาก โดยเฉพาะตอนที่หลวงพ่อท่านยังอยู่

แต่หลวงพ่อไม่อยู่แล้ว พอคุยได้ แต่ไม่อยากเน้นน่ะครับ อย่าเล่นมากเชื่อผม ขยันทำงานดีที่สุด

ของพวกนี้แค่น้ำจิ้ม เอามันส์ๆ


ผมน่ะได้มาหลายงวดตอนหลวงพ่อยังอยู่ แต่ไม่เคยคุยกับใคร กลัวหลวงพ่อจะเสีย


ใครที่อับจนจริงๆ ไม่มีทางไป มีของหลวงพ่ออยู่ ให้อธิฐานขอน่ะครับ ไม่ได้ท้า แต่ของจริงครับ จะพอช่วยคุณหาทางออกได้เรื่องเงินๆทองๆ

 

ในที่สุดก็ต้องเผยตัว แก่เหมือนกันล่ะว้า แถมบ้านนอกเหมือนกันอีก

ตอนเด็กๆน่ะผมเล่นโอเลี้ยง ผสมเม็ดมะขามคั่วจ้า แต่สัดส่วนมะขามคั่วเยอะหน่อยจะออกเปรี้ยวๆกับขมๆ เพราะกาแฟแท้ๆมันแพงอย่างว่า โคตรจะแพงเลย กินโอเลี้ยงน่ะเป็นกระติกน่ะ คุณยายจอมคาถาของผมท่านชอบมาก ก็หน้าที่ พี เสาวภา นี่แหละ จะต้องวิ่งหิ้วกระติก ( ข้างในแก้วฉาบปรอท ) ตราเพชร วิ่งไปซื้อโอเลี้ยง แบบหวานๆ พอซื้อมา ต้องเก็บดอกเบี้ยซ่ะก่อน แอบเอาหลอดดูด...อิอิ เพราะมาถึงบ้านเขาไม่ให้เด็กกิน ...แหะๆ

ติดโอเลี้ยงมาแต่เด็ก แต่พอโตจริงๆน่ะ ตอนเรียนหนังสือ กาแฟขวดมันดันแพง จำได้ว่าเกิดวิกฤตที่บราซิล กาแฟขวดจำได้ว่าแพงขึ้นเป็นหลายเท่า เลยเลิกกินมันซ่ะเลย จำได้ว่าเล่นเบียร์แทน...แหะๆ

ตอนนี้เลิกหมด แต่ถ้าเขาชงมาให้ แล้วบอกไม่เอาก็เกรงใจ จิบซ่ะหน่อยพอเป็นพิธี แขกมาบ้าน บอกเลยว่า บ้านนี้ไม่มีกาแฟ ลุงไม่กิน คนอื่นห้ามกินจ้า

 

ขอแสดงความยินดี กับทางคุณพี่ ซักวันจะคิดออก ตะกรุดมหาจักร เป็นตะกรุดที่ผม มีทั้ง สองรุ่นเลยนะครับ และก็จะติดตัวตลอด อยู่ไม่ห่าง และเป็นตะกรุดที่ผม ได้เห็นประสบการณ์มากพอสมควร ครับ
ยินดีด้วยนะครับ ตอนนี้ น่าจะเป็นตะกรุด ที่หายากมากที่สุด นะครับ
ครั้งนึงเกือบ จะโดนสุนัขที่ จัดว่าดุมากๆ จะเข้า มาทำร้ายกัด ตอนแรก คิดว่าโดนกัดแน่เลย แต่พอเข้ามาใกล้ตัวผม สุนัขตัวนั้นกลายเป็นเชื่องไปเลย แล้วมาคลอเคลีย ก่อนเดินจากไปวัตถุมงคลของหลวงปู่ ผมจะเก็บ และติดตัว โดยตะกรุดของหลวงปู่ ปัจจุบันผมได้นำมาติดตัว หลายดอก ครับ ทำเป็นสายคาดเอว แล้วนำติดตัวครับ

 

ถ่ายรูปตะกรุดมาโชว์กันหน่อยซิครับ จะได้รวบรวมไว้ เป็นที่เป็นทาง ของๆที่มีประสบการณ์ของหลวงพ่อ

 

ครับพี่ พี ผมก็เล่นนิดหน่อย ใจก็ไม่อยากให้คิดว่าเป็นอิทธิฤทธิ์หรอกครับ
แต่ก็เล่าสู่กันฟังครับ

แล้วก็พี่ ศิษย์_ที่รักหลวงปู่ท ถ่ายรูปมาให้น้องๆอิจฉากันบ้างสิครับ

 

เสีย......เสีย........เสียเลยเรา.......เสีย.....

 

ไม่เสียหรอกครับ แต่หลอกกันไม่ได้แล้ว...แหะๆ

 

เขี้ยวสิงห์โตอาฟริกา<O</O
ตามรูป จากบนลงล่าง เป็นเขี้ยวสิงห์โต เขี้ยวเสือ ( ของมรดกของผมจากตระกูลน้าผม คนพิจิตร บางท่านว่าเป็นเขี้ยวสัตว์อื่น ผมไม่ชำนาญเขี้ยวครับ แต่ก็ไม่ได้ออกหาคำตอบว่าเป็นเขี้ยวอะไรเพราะรู้ที่มาที่ไป ) และอันล่างสุดเป็น เสือของศูนย์ หลวงพ่อให้มา อันนี้คงมีนัยยะอะไรสักอย่าง ผมเอามาวางเทียบให้ดูขนาดว่า เขี้ยวสิงห์โตขนาดใหญ่แค่ไหน ปาตัวแตกแน่นอน แต่พอจะประมาณได้ว่า สิงห์โตนี่ตัวใหญ่มาก เทียบขนาดเขี้ยวแล้ว กัดเราที คงขาดคาที่...แหะๆ เจ้าของเขี้ยวนี่ก็ไม่รู้เล่นใครมาบ้างน่ะ ก่อนจะถูกเขาเอาเขี้ยวมา
<O</O
เขี้ยวสิงห์โตนี้ เพื่อนซื้อมาฝาก ผมไม่ได้ถามว่าเขาเอามาจากไหน พอผมเอาไปให้หลวงพ่อลง ท่านหัวเราะชอบใจ เพราะแปลกดี ไม่เคยมีใครเอามาให้ลง ( ผมยังมีงาช้างน้ำ เกล็ดปลากระเบนน้ำลึก งาช้าง คดมะพร้าว ที่เอาไปให้หลวงพ่อลงอีกน่ะครับ )
<O</O
หลวงพ่อลงให้เพียบ คาถาหลายแถว แต่ถ่ายรอยจารยากเพราะ เขี้ยวมันแข็ง ท่านจารติดนิดหน่อย ผมเก็บไว้ ยังไม่เคยพกไปใช้ทำอะไร แต่คิดว่าจะเอาไปเลี่ยมเงินซ่ะหน่อย
<O</O
ผมเคยได้ยินว่าเหรียญหล่อหน้าเสือของหลวงพ่อ ( ของศูนย์อีกเหมือนกัน ) มีประสบการณ์มากเหมือนกัน มีคนหากันอยู่ ของปลอมยังมี แปลกมาก...แหะๆ หลวงพ่อท่านก็ให้ผมมาอันหนึ่ง จารให้เพียบอีกเหมือนกัน <O</O