เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

ขอบคุณลุงพีมากนะครับที่แนะนำวิธีการดูแลรักษาและการปฏิบัติยิ่งได้อ่านที่ลุงพีเขียนแล้วยิ่งตื้นตันครับ ตอนแรกผมเองยังคิดว่าตะกรุดนี้ศูยน์ทำแต่นับถือที่หลวงพ่อเสกให้เลยติดตัวไม่ห่างครับเมื่อรู้อย่างนี้แล้วลุงพีว่าผมควรแลกอะไรดีครับ
ส่วนวัตถุมงคลอื่นๆที่หลวงพ่อมอบให้ผมจะทยอยมาลงนะครับ อาจจะนานๆไปกราบ
หลวงพ่อทีแต่คิดถึงหลวงพ่อตลอดครับ ส่วนใหญ่ตอนที่หลวงพ่อมีชีวิตอยู่ผมจะกลับบ้านแฟนที่ลพบุรีแล้วแวะกราบทุกครั้ง หลวงพ่อก็เมตตาทุกที แถมมีครั้งหนึ่งแฟนผมเครียดเพราะพึ่งจบยังไม่ได้งานผมพาไปกราบหลวงพ่อ รู้มั้ยครับหลวงพ่อบอกว่าใจเย็นๆไม่นานก็ได้งาน ผมว่าไม่ถึง 2 อาทิตย์ครับแฟนผมก็ได้งานแถมหลังจากนั้นยังมีงานเรียกมาอีกเยอะเลย หลวงพ่อเมตตาจริงๆสาธุ

 

ผมพูดเล่นครับ คุณมีของหายากครับ เก็บไว้บูชาให้ดีน่ะครับ ....อิจฉาน่ะ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ

 

วันนี้มีของดีของหลวงพ่อที่ได้รับแจกจากท่ายมาครับเป็นพระพิฆเณศครับ

ด้านหลังมีชื่อพระ 2 รูป คือหลวงพ่อทรงและหลวงพ่ออ่อน วัดเขียนครับ

หนุมานเชิญธง ตอนที่ผมบูชาหลวงพ่อไม่อยู่วัด ใครพอจะบอกได้มั้ยครับว่าที่มาใครจัดสร้างอย่างไร

ด้านหลังครับ



ผมก็เป็นคนที่ชอบด้านเครื่องราง ของขลังเช่นเดียวกับลุงพีครับ ซึ่งแหวนวงนี้ผมเคยใส่ในการทำงานกับลูกน้องเพราะเชื่อในด้านอำนาจครับ แหวนวงนี้ผมชอบเพราะดูเข้มขลังดีและที่สำคัญเป็นของหลวงพ่อทรง หากลุงพีจะกรุณาอธิบายเรื่องอักขระที่ปรากฎในตัวแหวนก็จะดีมากเลยเพราะผมเองก็มีความรู้น้อย และหากท่านใดทราบที่มาก็บอกด้วยนะครับ

 

ชอบแหวนนี้จังเลย หากใส่เบื่อเมื่อไหร่ บอกผมได้นะครับ หุหุ
ยินดีบูชาต่อ ครับ

 

พระพิฆเนศ ทำโดยผู้ใจบุญ ถวายไว้ให้หลวงพ่อแจกฟรี ของฟรีจะขลังเสมอ ตั้งแต่ได้รับมาแหละครับ

หนุมานเป็นของศูนย์ครับ รับจากวัดก็สบายใจครับ

แหวน ทำโดยลูกศิษย์ของหลวงพ่อท่านหนึ่ง คนผู้นี้ไม่ได้เป็นนายทุนซื้อขาย มีใจบุญ แต่น่าจะเป็นความต้องการของหลวงพ่อน่ะครับ สั่งให้ทำ มีเนื้อ ทองแดง หรือ ทองผสม แบบที่คุณมี และแบบเนื้อแก่เงิน แหวนอันนี้เป็นดำริห์ของหลวงพ่อ เป็นของดีครับ

ส่วนอักขระ เนื่องจากผมไม่มีแหวนนี้ แต่เห็นแว็บๆ เป็นยันต์ห้า มะอะอุ น่าจะเป็นอักขระพื้นๆของท่านน่ะครับ อยู่ที่การปลุกเสกมากกว่า เป็นเสือ ก็คงออกแนว อำนาจ และบู้ๆ ล่ะครับ

 

hello4

 

พระนางพญาเนื้อดิน หลวงพ่อชวน วัดยางมณี
เผอิญ คุณ เบ็น อยุธยา ส่งรูปมาให้ผมจำนวนหนึ่ง น่าสนใจมาก เป็นหลักฐานที่พอจะเชื่อมเหตุการณ์ในอดีตได้ จากรูปเป็นพระนางพญาเนื้อดิน ที่เป็นของชาวบ้านแถววัดยางมณี ไม่ไกลจากวัด มอญ เท่าไหร่ครับ วัดยางมณี เคยมีเจ้าอาวาสชื่อ หลวงพ่อ ชวน เป็นพระอุปัชฌาย์ ของ หลวงพ่อทรง เป็นพระคณาจารย์รุ่นเก่า มีพระเวท วิทยาคมสูง แต่ดังเฉพาะพื้นที่ ถ้าเป็นสมัยนี้คงดังข้ามจังหวัด ไม่ได้หลับได้นอน ท่านเก่งทางเชือกคาดเอว ทำด้วยเชือกกล้วย ไฟไม่ไหม้ และ ตะกรุดโทน ยิงไม่ออก เขาว่ากันว่า ชาวบ้านแถวนั้น ในยุคก่อน ถ้าเอาตะกรุดหลวงพ่อชวน มาซื้อขาย แล้ว มีข้อกังขา ก็จะต้องเอาปืนยิง ถ้ายิงไม่ออกก็ใช่ของหลวงพ่อชวน ตุ้ง กันได้ ....แหะๆ ว่าตามเขาเล่าน่ะครับ แต่ผมก็หาสะสมไว้บ้างเพราะเป็นของอาจารย์ของอาจารย์อีกที
<O</O
ส่วนพระนางพญาเนื้อดินนี่ เหมือนกันพระของหลวงพ่อทรง เปี้ยบ ทั้งเนื้อหา รูปทรง น่าจะมาจากพิมพ์เดียวกันซ่ะด้วย แต่ข้างหลังปั้มท์ วัดยางมณี แยกกันออกได้น่ะครับ และถ้าเป็นพระของหลวงพ่อชวน ว่าตามตรงน่าจะลึกกว่า ของหลวงพ่อทรง แต่โปรดสังเกตุอย่างน่ะครับ ว่าเหรียญของหลวงพ่อทรง รุ่นหนึ่ง เหรียญบิน ออกตอนปี ๒๕๑๓ แต่ของหลวงพ่อชวน รุ่นหนึ่ง ออกปี พ.ศ. ๒๕๑๖


ตามที่โชว์ไปแล้วน่ะครับ มองรวมๆแล้ว น่าจะเป็นไปได้ว่าพระนางพญาเนื้อดินนี้ อาจจะอยู่ในยุคเดียวกัน ของหลวงพ่อชวนอาจจะไม่ได้ ลึกไปมากกว่าของหลวงพ่อทรง และอาจจะทำมาจากแหล่งเดียวกัน ใครมาสั่งทำ ก็ปั้มท์หลังไปตามชื่อวัดนั้น เช่น วัดยางมณี วศด วัดศาลาดิน อะไรแบบนี้ อาจจะมีอีกหลายวัด ที่มีพิมพ์หน้าพิมพ์เดียวกัน แต่ด้านหลังอาจจะต่างกันไป สมัยนั้น ผมได้ยินว่า แถวสุพรรณบุรีมีที่ สั่งทำพระเนื้อดินแบบนี้ คงมีราคาถูกไม่แพง ไปสั่งทำมาแจกเป็นของชำร่วย ตอบแทนตอนกฐิน ผ้าป่าก็ได้ครับ ประหยัดกว่าไปทำเหรียญหรือ พระโลหะ
<O</O
ตกลงคนที่รู้เรื่องดี ยังหาตัวไม่เจอ ถ้าเจออาจจะแก่มากแล้ว แล้วคนที่รู้เรื่องจริงๆ ก็ล่ะสังขาร ไปหมดแล้ว ก็ปล่อยเรื่องนี้ให้เป็นความลับดำมืดต่อไป เพราะขาดพยาน แต่มีหลักฐาน ทางวัตถุเหลืออยู่ให้เชื่อมต่อกันเท่านั้นครับ ก็รายงานไปตามตรงแบบนี้แหละครับตามฐานะสื่อที่เป็นกลางครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ

 

หลวงพ่อวัดมอญ<O</O
ที่จริงผมยังไม่หมดเรื่องวัตถุมงคลของหลวงพ่อทรงง่ายๆหรอกครับ มีเรื่องคุยกันอีกเยอะพอสมควร แต่หลังๆงานเยอะมาก เรื่องเครียดๆกบงานเยอะ เลยไม่ค่อยว่าง หลวงพ่อท่านช่วยผมเรื่องาน บางทีมาจนทำไม่ทัน
แต่ผมจะหาเรื่อง มาลงอีกเรื่อยๆน่ะครับ เรื่องที่จะเล่าถึงหลวงพ่อยังมีอีกหลายเรื่องครับ หลายแบบ หลายรส บางเรื่องเล่าไม่ได้ เพราะเป็นเรื่องส่วนตัวของหลวงพ่อ และอาจจะพาดพิงคนที่ยังอยู่ เรื่องส่วนตัวผมก็มี แต่อยากจะบอกว่าหลวงพ่อท่านเป็นพระที่นิ่งมาก ไม่ว่ารอบข้างจะเป็นแบบไร วุ่นวายแบบไหน หรือ มีทุกขเวทนาเกิดกับท่านมากเพียงใด ท่านก็จะนิ่งมาก ไม่พูด ไม่บ่น ไม่โอดครวญ หรือ ครวญคราง แต่ท่านจะนิ่งอยู่ในอารมณ์เดียว ไม่ใช่นิ่งแบบเหม่อลอย หรือ ใจลอย แต่นิ่งแบบทรงอารมณ์ไว้ในญานสมาบัติ หรือ เจริญวิปัสสนาญานเช่นเจริญสติอยู่ เพราะท่านรู้ตัวมีสติแจ่มใสตลอดเวลา และความที่หลวงพ่อทรงท่านเป็นพระเป็นพระที่มีเมตตาสูง เสกของง่าย ไม่มีเงื่อนไข ไม่มีคนมากัน ไม่เหมือนบางหลวงพ่อ มีกันที่วัดไม่พอ ออกมากันนอกวัดอีก....แหะๆ นึกว่าเป็นสมบัติของตัวเอง ลืมนึกไปว่าหลวงพ่อน่ะจิตล่ะไปถึงไหนแล้ว ตัวเองมัวแต่หลงตัวเองอยู่กับอดีตน่ะ....อิอิ

<O</O
ถ้าของที่คุณมีเป็นของที่ ได้มาตอนที่หลวงพ่อยังมีชีวิตอยู่ ผมมองไม่เห็นเหตุผลว่าทำไมท่านถึงไม่เสกให้ ความยากแค่ยกไปให้ท่านเสกเท่านั้น แต่ถ้าท่านไม่มีสังขารอยู่ อันนี้ท่านคงรู้คำตอบ
<O</O
การใช้ของขลัง ต้องมีความมั่นใจ ถ้าใจเขว๋ ซ่ะแล้ว ถึงของดีก็จะมีประโยชน์น้อยถึงขั้นไม่มี ตัวเองเป็นของสำคัญ ของดีอยู่ในตัวเองนี่แหละ วัตถุมงคลแค่มาเป็นตัวช่วย ถ้าไม่มั่นใจให้เก็บไว้ครับ เพราะใช้ไปก็กำลังใจไม่ดีแล้ว เกิดความสงสัย ถือว่าเป็นของสะสม วันเวลาอาจจะพิสูจน์คุณค่าได้ เพราะคุณคงไม่สามารถทำอะรได้ดีกว่านี้ คิดว่าทำบุญให้พระผู้เฒ่าแบบหลวงพ่อก็แล้วกัน แม้เป็นทางอ้อมก็ตาม

<O</O
ทำไมผมถึงว่าทำบุญ เรื่องหนึ่งที่พวกท่านอาจจะนึกไม่ถึง เป็นเส้นผมบังภูเขา ว่าตั้งแต่หลวงพ่อป่วยมาหลายปีตั้งแต่ผ่าตัดปอด ท่านหมดเงินเป็นล้านๆ ครับ ตลอด 3-4 ปีมานี่ ตั้งแต่การผ่าตัดปอด การรักษา การไปให้หมอตรวจเป็นประจำ ค่าหมอ ค่าโรงพยาบาลที่เข้าไปรักษาเป็นระยะ จนโรงพยาบาลสุดท้าย ค่ายา ค่ารักษาค่าพยาบาล ค่ากิน ค่ากินของคนที่ร่วมทางแบบพี่เลี้ยง การรักษาพยาบาลที่บ้าน ฯลฯ ไม่เพียงแค่นั้นยังมีทั้งยาไทย ยาจีนที่มีราคาแพง โรคที่ท่านเป็นจัดว่าเป็นโรคที่มีราคาแพงในการ รักษา ขอประทานโทษ ถ้าท่านไปรักษาตาม สถานีอนามัย หรือ โรงพยาบาลของรัฐตามต่างจังหวัด ตามสิทธิ 30 บาท ขอประทานโทษไม่ได้ว่าใคร ท่านคงตายไปนานแล้วล่ะครับ อาจจะไปก่อนที่ผมจะได้มาเจอท่านซ่ะอีก
<O</O
แต่ท่านเลือกที่จะอยู่ การรักษาของท่าน ส่วนใหญ่เป็นโรงพยาบาลเอกชน ที่มีราคาแพง ค่ายา ค่ารักษาแพง ตลอดระยะเวลา 3-4 ปี นี่หมดเงินแค่ค่ารักษา ก็คงเป็นหลักหลายล้านบาท สบายๆ ไม่รวมค่าเดินทางค่าใช้จ่ายจิปาถะ ซึ่งมาจากเงินของหลวงพ่อ ไม่ใช่เงินของวัด หรือของสงฆ์
<O</O
การกินอยู่ของหลวงพ่อแม้จะง่าย แต่การกินการฉันช่วงหลังของชีวิตท่านค่อนข้างจะบำรุงด้วย อาหารเสริมอย่างดี ราคาแพง แม้ว่าอาจจะมีคนถวายเพิ่ม แต่ก็ต้องซื้อมา อาหารเสริม ยาไทย ยาจีนเหล่านี้มีราคาแพง แล ะหลวงพ่อท่านก็ใช้เงินแบบเป็นประโยชน์ ทำให้สังขารของท่านยืนยาวมาหลายปี หลังจากเจอมะเร็งที่ปอด แล้วตัดปลายปอดไปจนมาถึงบทสุดท้ายของชีวิตท่าน
<O</O
ท่านได้เงินเหล่านั้นมาจากไหนครับ หลวงตาแก่ๆวัดบ้านนอก ไม่ได้มียศฐาบรรดาศักอะไรมากมาย รอบวัดเป็นชาวนาชาวไร่ เงินที่ท่านได้มาส่วนใหญ่ก็จากคนที่บริจาค และจากการบูชาวัตถุมงคลนี่แหละครับ วัตถุมงคลที่เขาจัดสร้างกัน แล้วโฆษณา ทำให้ท่านดังไปทุกทิศ เงินที่มาจากการขายวัตถุมงคลพวกนี้แหละ เป็นเงินหลักของท่านที่ทำให้พระบ้านนอกแบบท่านได้เจอหมอดีๆ โรงพยาบาลดีๆ การรักษาดีๆ ยาดีๆ ราคาแพงใน เมืองหลวง ฉนั้นท่านที่ทำบุญซื้อวัตถุมงคลไปในช่วงที่หลวงพ่อยังมีชีวิตอยู่ จะโดยทางตรงหรือ ทางอ้อม ท่านทุกคนมีส่วนทำบุญในการรักษาพยาบาลท่านมาให้มีชีวิตยืนยาวมาอีกหลายปี ของให้ท่านภูมิใจและโมทนาบุญในส่วนนี้ของท่านว่าได้บริจาคเงินรักษาพระผู้เฒ่า ซึ่งเป็นโรคมะเร็งที่แพร่ไปทั่วร่างกายท่านให้มีชีวิตยืนยาวมาหลายปีแบบไม่ทุกข์ทรมาณ ได้โปรดญาติโยม และบวชกุลบุตรให้เป็นพระดีไปปีล่ะหลายร้อยรูป รวมๆ จะถึงหลักพันรูป เพราะบางพรรษาท่านบวชให้ถึงสาม สี่ร้อยรูป เงินที่ได้มาจากการบูชาวัตถุมงคลพวกนี้ เป็นการบริจาคของพวกท่านไม่ว่าจะทางตรงที่วัด หรือ ทางอ้อมที่ศูนย์ต่างๆ เพราะอย่างน้อยก็คงมีเงินส่วนหนึ่งไปบำรุงท่าน เมื่อท่านมีชีวิตอยู่
<O</O
มาต่อที่วัตถุมงคลที่ท่านมี ลองอธิฐานถึงท่านดู ว่าท่านรับรู้ของเหล่านั้นหรือไม่ ท่านอาจจะได้นิมิตแปลกๆ มีคนฝันถึงท่านประจำครับ บางทีในหมู่เพื่อนๆกันมาเข้าฝันกันหลายคน ศิษย์เก่าของหลวงพ่อโทรมาหาผม บอกหลวงพ่อมาเข้าฝันเขากับเพื่อนหลายคน เรียกว่าฝันหมู่ สิ่งนี้หลังจากท่านเสียไปแล้ว ถ้าตัดเรื่องอุบปาทานซึ่งโต้เถียงกันได้ ก็แสดงว่าท่านทำบ่อยๆเพื่อโปรดลูกศิษย์ที่คิดถึงท่าน เราเป็นพวกนิยมเครื่องรางของขลังแล้ว เชื่อเรื่องพลังจิต กายทิพย์ และชั้นสววรค์ พรหม นิพพาน ของผู้มีบุญ มีญานสมาบัติ ไม่ว่าหลวงพ่อจะอยู่ชั้นไหน การจะมาหาลูกศิษย์เพียงแค่ นึกถึง จะง่ายดายกว่าตอนที่มีกายเนื้อ ซ่ะอีก ขอให้นับถือจริง ผูกพันกัน
<O</O
ลองหาวัตถุสายวัดตามที่ผมบรรยาย เพราะมีปริมาณมาก แจก และ จำหน่ายออกไปเยอะ รวมจำนวนมีปริมาณหลายหมื่น น่าจะเป็นทางเลือกหนึ่งของท่าน ของวัดที่สร้างตั้งแต่ ๑๓ ๑๕ ๑๗ ๒๗ ๓๑ และ ๔๐ กว่าๆ มีปริมาณมาก ไม่เคยมีการโฆษณาใดๆ เพราะไม่มีใครไปลง ทำให้มันมองว่าอยู่ดีๆ ไม่เคยมีใครพูดถึงของเหล่านี้ แต่หลังท่านตายจึงปรากฎขึ้นมา ถ้ามีคนทำขึ้นมาใหม่จริงๆ ทำตอนท่านอยู่น่ะน่าจะขายได้ดีกว่าตอนท่านตายน่ะครับ เพราะอย่างไรไปขอให้ท่านเสกให้ ท่านก็เสกให้ครับ ไม่ว่าเป็นใคร ลองคิดถึงเหตุผลดูซิครับ
<O</O
<?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /><v:shapetype class=inlineimg id=_x0000_t75 title="Tongue out" border="0" alt="" src="images/smilies/tongue-smile.gif" o< v:shapetype path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f" smilieid="24"></O
ถ้าสิ่งที่ผมพอจะเขียนเป็นทานแล้วได้ประโยชน์ มีอานิสงฆ์แก่ผู้มีจิตศรัทธาบริสุทธิ์ต่อหลวงพ่อได้บ้าง ถ้าทานนั้นดี ด้วยศรัทธาอันเป็นบริสุทธ์เป็นที่ตั้งแล้ว ผมขออ้างทานนั้นได้โปรดมาส่งเสริมคุณความดีของหลวงพ่อทรง ให้ท่านได้รับอานิสงฆ์ และส่งเสริมให้ท่านได้ไปยังที่สุดของพระศาสนา และเห็นแจ้งในวัฐถะสงสาร ตามที่ท่านปราถนาด้วยทุกอย่างน่ะครับ.....สาธุ

<O</O
ผมขอเพิ่มกับเรื่องการที่ท่านเช่าวัตถุมงคล ผมเองคิดว่าหลวงพ่อท่านก็ทราบถึงเจตนาของลูกศิษย์ ว่าอยากได้ของดี ท่านเองก็ตระหนักว่า เงินบริจาคทานอันนี้ก็มาใช้รักษาตัวท่าน ซึ่งแพงใช้เงินมาก มีราคามากเกินกว่าที่พระหลวงตาแบบท่านจะหามาได้ด้วยตนเอง ท่านจึงตั้งใจปลุกเสกของทุกชนิดเป็นอย่างดี เรียกว่าแบบสุกเอาเผากินไม่มี ของนั้นจะดีที่สุดเมื่อผ่านมือท่าน มอบต่อไปยังศิษย์ ท่านเสกครั้งใดก็จะอัดเต็มที่ทุกครั้ง เรียกว่าสุดฝีมือท่าน เพื่อตอบแทนพวกศิษย์ที่ได้ช่วยเหลือท่าน จะเห็นว่าของหลวงพ่อมีสรรพคุณ มีประสบการณ์เล่ากันมา หลายรุ่น ไม่แยกค่าย ที่ยังไม่มีประสบการณ์ก็คงยังไม่ได้จังหวะ ยังไม่ได้โอกาศ เอาว่าผมเองมั่นใจของที่ผ่านมือท่านทุกอย่าง ไม่ว่าของนั้นใครสร้าง ถ้าผ่านมือท่านแล้ว และยิ่งได้รับกับมือท่านอีก เป็นอันว่ามั่นใจได้

<O</O
ยังมีของโรงเรียนอีก ที่ทำหลายรุ่น น่าเล่นหา เพราะท่านก็ตั้งใจเสกให้เขา บางรุ่น ได้ให้ดูเป็นตัวอย่างไปแล้ว ที่มี ที่มาที่ไปชัดเจน ได้มาโชว์เผื่อท่านไปเจอ จะได้ทราบว่านี่คือของหลวงพ่อวัดมอญ พระเถระผู้เฒ่าที่มากเมตตาของวิเศษชัยชาญ


</O
<O </O
<O</O
วลีที่ว่า "ถามว่าหลวงพ่อลงอะไรให้ ท่านก็นิ่งไม่ตอบ " อันนี้ ยืนยันอีกทีว่าเป็นนิสัยของท่าน พระที่วัดก็พูดเหมือนกัน
<O</O
การถามท่านว่า ลงอะไร อาจารย์คือใคร เรียนอะไรมา ไม่มีทางที่ท่านจะพูดออกมา ยกเว้นเป็นที่รโหฐาน มีอารมณ์อยากคุย หรือ จนมุมจริงๆ ก็จะแง้มออกมาหน่อยไม่มาก คาถาจะแค่บทเดียวจะสอนให้ก็ยากส์ ผมบอกได้เลยว่า การที่หลวงพ่อจะบอกวิชาที่ท่านรู้ เรียนมา แทบจะเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยากมาก
<O</O
ผมสังเกตุ อาจารย์รุ่นเก่าๆแบบโบราณจะเป็นแบบนี้ แค่ถามว่าเกิดเมื่อไหร่ ปีอะไรยังไม่บอก จะไปถามว่าอาจารย์คือใคร ขอประทานโทษ เหมือนกับการล่วงเกิน ไปเจอท่านดุๆเข้า อาจจะเจอ กระโถนหมาก ตะบันหมาก หรือตะพตบินได้ เบาะๆอาจจะถูกดุเอาก็ได้ ว่าไม่รู้กาล พระแบบนี้องค์หนึ่งคืออาจารย์ผมเอง หลวงปู่พระครูบุญศรี แค่บอกว่าเกิดเมื่อไหร่ก็ไม่พูด ถามมาตลอดห้าปี อย่างดีได้แค่คำตอบว่าเกิดรัฐกาลที่ห้า ได้แค่นั้นแหละ
<O</O
เอาว่าผมเดาว่า หลวงพ่อน่ะเรียนวิชามาเยอะ หลายแบบ ทั้งแบบร้อนและแบบเย็น ฝึกจนกระทั่งถึงขั้น สูงสุดคืนสู่สามัญ แบบของจริงนิ่งเป็นใบ้ องค์นี้ของจริงครับ
<O</O
ที่ผมบอกว่า ฝ่ายบุ้นท่านก็เก่งในด้านพระศาสนาจักร ท่านเป็นพระที่นั่งอุปัชฌาย์ อาจจะเป็นอันดับหนึ่งของอ่างทอง บางพรรษานั่งบวชกุลบุตรมากกว่า สาม สี่ร้อยองค์ เรียกว่าใครๆในละแวกใกล้เคียง ก็อยากมาบวชกับท่าน คนไกลๆก็มาบวช หรือ บวชแล้วกลับไปจำวัดตามภูมิลำเนา ท่านจะชอบบวชพระ ดูท่านมีความสุขในการนั่งอุปัชฌาย์ ขอให้มาบวชเถอะ ขาดเหลืออะไรหลวงพ่อจะจัดให้ การสวดปาฏิโมกข์ท่านก็สวดได้มาตั้งแต่หนุ่ม การประชุมพระอธิการ ท่านก็ไปร่วม บางทีนั่งๆคุยกัน ยังเอาเอกสารเชิญมาให้ผมดูบ่อยๆ ว่าวันนี้ไม่ว่างน่ะ ไม่อยู่ จะไปประชุมกับเขา ผมรับมาอ่าน บางทีงงๆ นึกว่าท่านให้หวย....อิอิ

<O</O
แต่ผมได้ยินว่า ในการประชุมพระ ถ้ามีการพูดคุยกัน เอาว่าไม่ตกลงกัน โต้เถียงกัน ท่านจะวางเฉย แค่นั่งฟัง ให้เขาว่ากันไป อันนี้เป็นนิสัยท่าน หลวงพ่อเองก็เป็นพระผู้ใหญ่ เป็นหลักในวิเศษฯ บรรดาพระทั้งอาวุโส หรือ พระหนุ่มก็จะให้ความเกรงใจท่าน เอาว่าเป็นหลักของพระศาสนจักรองค์สำคัญองค์หนึ่งของ วิเศษชัยชาญทีเดียว<O</O

</v:shapetype>

 

อนุโมทนาครับ อ่านแล้วน่าติดตามจริงๆคับ

ยิ่งอ่านเรื่องราวหลวงพ่อทรง ยิ่งศรัทธามากครับ

 

รูปหล่อหลวงพ่อทวดสี่นิ้ว วัดมอญ
วัดมอญก็มีรูปหล่อหลวงพ่อทวดน่ะครับ ถ้าหลวงพ่อยังไม่เสียผมมีโครงการจะหล่อรูปหลวงพ่อ เก้านิ้ว และหลวงพ่อทวดทั้งรูปหล่อ และ เตารีดถวายเพราะชอบมาก ช่างหล่อดินไทยก็มีใกล้ๆวัด รับรองว่า ออกมาเนื้อหาสวยงาม ได้หลวงพ่อเสกด้วย ไม่ต้องไปง้อวัดช้างให้ราคาแสนจะแพง เล่นกันอยู่วัดช้างให้ วัดเดียวเสียด้วย แค่เอาบูชาติดตัว ผมว่าวัดไหนก็เหมือนกันครับ
<O</O
รูปหล่อหลวงพ่อทวดขนาดบูชานี้แพงมาก เอาว่าที่ทันพระอาจารย์ทิมน่ะครับ ผมไม่มีปัญญาครับ ดูก็ไม่ขาดอีก เลยไม่เล่นน่ะ ได้แต่น้ำลายไหล....แหะๆ
<O</O
รูปหล่อนี้เป็นเนื้อปูนผสมผง หลวงพ่อคงไปซื้อที่เขาทำขายมาแล้วหรือสั่งทำ แล้วมาปลุกเสก เป็นของเก่าเหลืออยู่ในกุฏิเก่า ผมถามหลวงพ่อว่าทัน หลวงพ่อมุ่ยไหมครับท่านว่าไม่ ถ้าทันก็แจ็คพอร์ต เล่นเป็นของหลวงพ่อทรงปลุกเสกเดี่ยวก็แล้วกัน ถ้าหลวงพ่อไม่ถึงหลวงปู่ทวด ท่านคงไม่ทำขึ้นมาจำหน่ายหรอกครับ ท่านไม่ทำอะไรเล่นๆหรอก ท่านที่อยากได้หลวงปู่ทวดวัดช้างให้ แต่แพงไปก็หาของวัดมอญแทนน่ะครับ ของผมตั้งไว้ที่ ออฟฟิศหนึ่งองค์แล้วก็ที่บ้านหนึ่งองค์เอาไหว้กราบไหว้ตอนก่อนนอน ก่อนออกจากบ้าน และตอนถึง ออฟฟิศ
<O</O
จำนวนผมไม่ทราบจริงๆ แต่เหลืออยู่ในกุฏิเก่าหลายองค์ เรียกว่าจำหน่ายอยู่นานถึงจะหมด ถ้าจำไม่ผิดองค์ล่ะห้าร้อยบาท
<O</O
วิธีดูอยู่ที่ฐานครับ ฐานจะมีผ้าหยาบๆ สีแดงแปะอยู่ มีตรายันต์ห้า และเลขที่เป็นเลขอารบิค คงจะเป็นเลขประจำองค์พระน่ะครับ
<O</O
ส่วนที่จารน่ะ หลวงพ่อจารให้ด้วยปากกาหมึกสีทอง หนุนซ้ำให้อีกทีน่ะครับ<O</O

 

ขอนมัสการหลวงปู่ทวดครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ

 

ผมกำลังรวบรวมข้อมูลชุดใหม่ เพิ่มขึ้นละเอียดกว่าเดิม คิดว่าพวกท่านคงชอบใจ แต่ขอเวลานิด ตอนนี้งานผมเยอะมาก หลวงพ่อคงช่วยผมอยู่ตามที่ผมขอท่าน ผมมีงานต้องประมูลเพิ่มอีก หลายสัญญา เป็นเงินจำนวนมาก ที่ต้องระวังมากๆ ยุ่งมากเลยครับ

รับรองว่าเรื่องหลวงพ่อทรงยังมีให้อ่านฟรีไปอีกระยะใหญ่ๆครับ...แหะๆ

มีคนโทรมาหาผมเรื่องวัตถุมงคลหลวงพ่อ โดยเฉพาะเรื่องเบี้ย ต่างกรรมต่างวาระกัน แต่เรื่องเหมือนกันลีลาเดียวกันเปี้ยบเลย อยากจะยืนยันว่า เบี้ยของหลวงพ่อ ครูแรง และมีครบทุกรสจริงๆ


ผมจะขอเป็นส่วนตัวให้ท่านเหล่านั้นมาเล่าเรื่องในสไตล์ของท่านน่ะครับ จะได้ไม่ต้องมาว่าผมมาโม้คงเดียว

แต่ใครที่นับถือหลวงพ่อทรง และมีเบี้ยหลวงพ่อแล้ว ปล่อยให้หลุดมือไป หรือ พอหาได้ แต่ไม่เอา ในระยะยาวไม่เกินกระพริบตา ท่านจะเสียใจตลอดชีวิตของท่าน .....แหะๆ เมื่อนึกถึงเรื่องเบี้ย มีเบี้ยหลวงพ่อตัวเดียวไปได้ทุกที่ ที่คนเขาไปกัน เปิดได้ทุกทาง

เบี้ยของหลวงพ่อ ย้ำ ตาม คำคนบริจาควัสดุฟรีๆให้วัด และคนจำหน่ายหน้าตู้ที่เป็นพระ จะมีเบี้ยแก้ประมาณ ๕๐๐๐ ตัว และ เบี้ยจั่น ประมาณ ๓๐๐๐ ตัว ในระยะเวลาประมาณ สามปีกว่าๆ มีหลายขนาด แบบกลางและเล็กๆจะมากสุด จะใช้ปรอทไปทำเบี้ย ประมาณ ๖-๘๐ กิโล ชันนะโรงคงจะหลายกิโล ก่ะไม่ถูก เพราะที่เหลือผมไม่เห็น หลวงพี่วิโรจน์ก็ไม่เห็น ไม่รวมเศษตะกั่วและทองแดงที่เอามาประกอบตัวเบี้ย พร้อมทั้งเชือกที่ถัก และห่วงสแตนเลส

อย่าไปเชื่อ คนเจตนาไม่ดี ที่ไม่เคยทำงานใหญ่ๆ โม้ๆมั่วๆเอา แต่มาพูดให้เขว๋ ว่ามีหลักฐานว่าเบี้ยบางปี มีแค่ ร้อยกว่าตัว จำนวนขี้ประติ๋วแค่นี้ ทำไม่เกินวันสองวันก็ได้แล้ว ปรอทเอามาทำอย่างมาก แค่โล กว่าๆ เบี้ยก้ไปหาซื้อตามบางแสน เที่ยวเดียวก็ได้แล้ว

แต่ความจริงคือเบี้ยหลังๆ ต้องสั่งจากนอก อินโดนีเซีย มาเลเซีย เขมร ผ่านเข้าทางภูเก็ต มาเครื่องบิน มาเป็นลังๆ และ ใส่กระสอบข้าวสารมา ถวายฟรีๆเมื่อมาถึงมือหลวงพ่อครับ

แต่ที่หาเบี้ยยาก เพราะลูกศิษย์หลวงพ่อทรง ผมว่ามีเป็นแสนทั่วประเทศ ไม่อยากมั่วว่าอาจจะขยายเป็นล้านในอนาคต ( ไม่ทราบว่าวัตถุมงคลของหลวงพ่อมีถึงล้านชิ้นหรือไม่???? รวมพวกนอกวัด เช่นโรงเรียนและวัดต่างๆ ด้วย ) เพราะของท่านดีจริงๆ เป็นอมตะ ทนต่อเวลา เป็นอจินไตย ใครมีถึงรู้ และจำนวนเบี้ยคงแค่ ไม่กี่เปอร์เซ็นต์ของ จำนวนคน แล้วคนมีบางคนมีหลายตัวซ่ะอีกเพราะชอบ ของเลยหายากมากน่ะครับ

ที่ผมเขียนเตือนนี้ เพราะบางคนซื้อขาย ไม่อยากเตือนว่า อย่าเอาขายซ่ะหมด พอวันหนึ่ง ท่านหรือ ลูกหลานท่านมีเรื่องมีราว หรือ เจ็บป่วย ด้วยเหตุการณ์แปลกๆ หาใครช่วยไม่ได้ ตามหลักวิทยาศาสตร์ จะหาเบี้ยของหลวงพ่อทรงมาช่วยแก้ร้ายให้กลายดี ก็หาไม่ได้ เจอก็พวกสะรูตู้เอามาแหกตาขาย ก็ตัวใครตัวมันน่ะจ้ะ ผมเตือนคุณแล้ว

 

เบี้ยตัวน้อย ผมอธิฐานขอจากหลวงพ่อ
ในที่สุดก็มีผู้ใจดี มอบให้มา ดีใจจริงๆครับ
ขอบคุณในความเมตตาครับ
ขอบพระคุณหลวงพ่อทรง
ขอบพระคุณท่านที่ใจดี เมตตาให้ผม


ประสบการณ์เรื่อง หลวงพ่อทรง เป็นอะไรที่แปลกดี
หลายครั้งที่ขอความเมตตาจากท่าน เหมือนท่านรับรู้
ท่านเมตตาทุกครั้งไป ยังไม่มีครั้งใหนที่ท่านทำให้ผิดหวังเลย
ผมจะไม่มีวันลืมพระคุณท่านเลย

ขอแค่เป็นเรื่องที่ดี เป็นไปได้ ไม่เกินกรรม ท่านช่วยแน่นอนครับ
ขอแค่ระลึกถึงท่าน จิตถึง ผมเชื่อว่า ท่านรับรู้แน่นอนครับ
โดยเฉพาะเครื่องรางต่างๆที่ผ่านมือท่าน เป็นสื่อได้อย่างดีทีเดียวเชียว

ขออนุโมทนากับทุกท่านที่แบ่งปันให้ความรู้
และโชว์ของเด็ดๆให้ได้ชมกันครับ

 

โอมเพี้ยง! ขอหลวงพ่อสงเคราะห์ลูกด้วยเถิด
ขอลูกได้เบี้ยตัวสีขาว ๆ ซักตัวเทอญ

 

ผมขอแท้ๆครับ ไม่เลือกสีผิว;aa15

 

พี่ปลัดไม้ ได้ข่าวว่าได้ของดี ไปเยอะนะครับ ไม่นำมาให้ชมบ้างหรือครับ

 

เทียบขนาด รูปหล่อเล็ก ปี ๔๒ และ ปี ๔๙

มีวัตถุมงคลอีกกลุ่มที่น่าสนใจ คือ สร้างโดยโรงเรียนวัดศาลาดิน โดยหมู่อาจารย์ใหญ่และอาจารย์เล็กที่เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อ คิดดูซิครับ บุคคลพวกนี้ทำรูปอัดกระจกหลวงพ่อ ออกหาทุนให้โรงเรียนตั้งแต่ปี ๒๕๑๒ คือประมาณ ๓๗-๓๘ ปีมาแล้วครับ สร้างโรงเรียนได้สวยงามด้วย
<O</O
เรียกว่าเป็นอาจารย์และลูกศิษย์กับหลวงพ่อทรงมาตั้งแต่หลวงพ่อยังหนุ่มใหญ่ พวกอาจารย์น่ะ อย่างเก่งแค่ยี่สิบต้นๆ พวกครูนี้น่าจะรู้จักหลวงพ่อดีที่สุด เพราะรู้จักกันนานมาก ใกล้ชิดแค่เดินข้ามถนนมาเท่านั้น ( ถนนก็ถนนในตัววัด ) จะต้องกล่าวด้วยว่า หลวงพ่อทรงก็เป็นบุคคลสำคัญที่พัฒนาโรงเรียนนี้มาเช่นกัน คงจะบริจาคเงินและปลุกเสกวัตถุมงคลให้หลายรุ่น เขาก็เอาไปจำหน่ายกันได้ด้วยไม่ต้องโฆษณาในส่วนกลาง เรียกว่าไม่ต้องง้อใคร เหรียญและรูปหล่อรุ่นคุณพุ่ม ก็ทำโดยคณะนี้ หลวงพ่อเคยเล่าให้ผมฟังบ้าง แต่ไม่ได้ละเอียดมาก แต่ผมทราบว่าหลวงพ่อจ่ายเงินน่ะครับ รุ่นนี้
<O</O
ครั้งหนึ่งผมไปหาหลวงพ่อ ครั้งท่านยังนอนอยู่ข้างในที่เดิม ใครเคยไปหาหลวงพ่อยุคนั้น โปรดสังเกตุว่าที่เก่าท่านน่ะ นั่งรับแขกก็ตรงนี้ นอนก็ตรงนี้ ฉันก็ตรงนี้ ( หลวงพ่อไม่ฉันกับใคร ยกเว้นนอกวัด พระลูกวัดจะไม่กล้าและเกรงท่าน ) เรียกว่ากิน นั่ง นอน ก็ตรงนี้ บางทีหมาวัด แมววัด เดินถากท่านไปถากท่านมา สำนวนถ้าเป็นเด้กกับผู้ใหญ่ก็ต้องว่า ข้ามหัวไป ข้ามหัวมา พวกลูกแมวก็ไต่ไปตามตัวท่านบ้าง ไม่เห็นท่านรังเกียจมันแต่อย่างใด อันนี้เป็นหลักฐานพิสูจน์ว่าท่านอยู่ง่าย บางทีอาหารไม่ถูกปาก ท่านก็เรียกพระวิโรจน์มา บอกเอาผักให้มาหน่อย แบบว่าไม่ชอบฉันหมูน่ะครับ การสั่งเรียกของฉันนี้ต้องคนสนิท คุ้นกันอยู่ด้วย ถ้ามีแขกแปลกหน้ามา เอาของขบฉันมาถวาย ท่านจะนั่งฉันไปจนอิ่มแบบไม่พูดอะไร ไม่จู้จี้น่ะครับ วางฟอร์มหน่อย
<O</O
วันนั้น ผมไปหาท่านตามปกติ วันนี้มีพานเล็กวางข้างท่าน มีสิงห์งาช้างขนาดตัวเกือบนิ้วอยู่สองตัว ดุแล้วสวยงามมาก พวกท่านอย่าว่าผมก็แล้วกันเรื่องนิสัยชอบของฟรี ผมก็เรียบๆเคียง ถามหลวงพ่อ เผื่อท่านแจก.....แหะๆ หลวงพ่อรีบตอบทันทีแบบดักคอ ของครูที่โรงเรียนเขาวานปลุกเสกให้ สิงห์นี้สวยมาก ที่จริงผมมีของพวกงาแกะให้หลวงพ่อลงให้หลายอย่าง แต่เป็นฝีมือช่างพยุหะ จะเอาลงโชว์ก็ได้ แต่เป็นของเฉพาะตัว หาเอกลักษ์ไม่ได้น่ะครับ ทั้งปลัด สิงห์ น้ำเต้า พระสมเด็จ พระนอน นางกวัก พระปิดตา ประคำมือ ถ้าอยากจะดูก็เอามาให้ชมได้ แต่อย่าไปหาเลยครับ เพราะทำมาจากช่างเดียวกัน เล่นยากน่ะ และคงเอามาแจกไม่ได้ มีแค่อย่างล่ะชิ้นสองชิ้น ผมจะเอาโชว์ประกอบเรื่อง ก็แล้วกันครับ เพราะมีหลายชิ้น
<O</O
พอดีมีบุรุษขึ้นมากราบหลวงพ่อสองท่าน อายุประมาณกลางคน ผมเลยกระเถิบออกมาหน่อย แต่เสนอหน้าอยู่ อยากฟังน่ะครับว่าคุยอะไรกัน เห็นท่าทางสนิทสนมกันดี เรียกว่ากันเอง
<O</O
สองท่านนี้เป็นครู ที่สั่งซื้อสิงห็ทั้งสองตัวมาน่ะเอง เรียกว่าตามมาเอาคืน หลวงพ่อเลยหยิบเอามาลงแล้วเสกให้ตอนนั้น ท่าทางเขาสองคนดีใจมาก ผมเลยชวนคุย ครูท่านว่าสั่งมาไม่ใช่พยุหะ แต่ผมลืมซ่ะแล้ว ว่าที่ไหน เพราะฝีมือแตกต่างไป ตัวละประมาณ 5-700 บาทนี่แหละ จัดว่าแพงน่ะครับ ผมพอรู้ราคาเครื่องงาดีพอมควรเพราะผ่านไปพยุหะทีไร ผมซื้อกลับมาตุนทุกที ผมซื้อแบบนั้นได้ถูกกว่าครึ่งหนึ่งน่ะจ้ะ...อาจารย์
<O</O
อันนี้เล่าให้ฟังว่าหลวงพ่อกับพวกครูน่ะ รู้จักกันดี แต่สงสัยว่าท่านไม่อ่าน Internet เล่นเน็ต กันบ้างหรือครับ ถ้าอ่านอยู่เขียนมาลงกันบ้างครับ เราอาจจะได้ข้อมูลใหม่ๆที่ไม่เคยรู้มาก่อนก็ได้<O</O
<O</O<O</O
มาที่ภาพ เป็นรูปหล่อท่าชราธรรม ท่านชอบท่านี้ เหมือนหลวงปู่พระครูบุญศรี อาจารย์ผม เปี้ยบเลย นั่งแล้วสง่าดี

<O </O
ผมเอามาเจาะลึก วางคู่กันให้ท่านดู จะได้ไม่สับสน ระหว่างของปี ๔๒ และ ปี ๔๙ จะเห็นว่าขนาดของ ปี ๔๒ จะใหญ่กว่าขนาดของปี ๔๙ อย่างเห็นได้ชัดเจน ถ้าดูคนล่ะทีจากผู้ไม่ชำนาญ อาจจะแยกยาก ดูว่าเหมือนกัน แต่พอเอามาเทียบแล้ว ใหญ่เล็กกว่ากันอย่างเห็นได้ชัดเจน
<O</O
เนื้อเหลืองข้างขวาน่ะ ผมเคยซื้อมาจากแผงพระในวิเศษฯองค์หนึ่ง เขาตีเป็นรุ่นแรกของวัด ผมไม่รู้นึกมาก่อนนึกว่าใช่ เขาจะเอาประมาณเจ็ดร้อยบาทน่ะครับ ( ปี ๔๙ )จำไม่ได้ดี ลดไม่ได้ ผมก็ไม่ต่อกลัวเขาเปลี่ยนใจ รีบจ่ายตังค์ไป แล้วรีบเอามาให้หลวงพ่อดู ท่านเห็นท่านบอกว่าไม่ใช่ เป็นของโรงเรียน
<O</O
ผมก็เคยบูชาไว้องค์ กลับบ้านเอามาเทียบเหมือนกันเปี้ยบ แต่รมดำ
<O</O
รูปหล่อรุ่นนี้ไม่มีโค้ดใดๆ และเล่นได้น่ะครับ ไปเจอน่าจะไม่แพงโหดด้วย ให้เก็บไว้ ผ่านมือท่านแน่นอน ของผมน่ะทั้งสององค์ ขอหลวงพ่อจารให้ที่ก้นตามระเบียบ แต่จากรูปน่ะ ผมเขียนข้อความนี้ไว้ก่อน พอจะถ่ายรูปหาพระไม่เจอ เลยถ่ายองค์ที่หาใกล้มือมาถ่ายแทน เป็นองค์ที่อยู่ในรถ เอาไว้ส่องหาความรู้ครับ เมื่อผมหาเจอองค์ที่จารได้ค่อยเอารูปมาลงก็แล้วกัน แต่ผมลงลายมือหลวงพ่อไปหลายความเห็นแล้ว ลองย้อนกลับไปอ่านน่ะครับลายมือท่านส่วนใหญ่จะเป็นตัวเล็กๆครับ

<O </O
แต่พอจะเห็นประมาณได้ว่า เนื้อที่ ฐานพระ ประมาณหนึ่งตารางเซ็นติเมตร ท่านจารคาถาได้สองบท คือขึ้นด้วย มะอะอุ แล้วหนุนตามด้วยนะชาลีติ หนุนด้วยโชคลาภ ท่านอยากให้ ศิษย์ท่านรวยทุกคน อันนี้ท่านบอกผมเองหลายครั้ง หลวงพ่อไม่ใช่พระคุยเล่นๆหรอกครับ ทำอะไรทำจริงๆ ทำได้ผลด้วยครับ
<O</O
เนื้อที่แค่นี้เป็นอาจารย์อื่นอาจจะแค่นะ ตัวเดียวหรือ มะอะอุ แต่หลวงพ่อทรงลงได้เล็ก ลงในเนื้อที่ได้พอดี อันนี้เป็นจุด ลายมือท่านด้วยน่ะครับว่าตัวเล็ก ถ้าตัวใหญ่ มีเหลี่ยมมุม ไม่น่าจะเป็นของท่าน<O</O